ژن و اخلاق ما ایرانی جماعت خیلی جالبه ! خدا نکنه که چیزی رو بت کنیم و بپرستیم و خدا نخواهد که بخواهیم بتی رو از اون بالا با لگد پرت کنیم پایین.... !
بتی به اسم "علیزاده" نیز که چندین دهه ی پیش با "نینوا" یا " راز نو" ساخته و پرورده شده ّ را سعی میکنیم با کمک مقاله ی بسیار نرم و هوشمندانه هنوز پا برجا نگه داریم !
با کلماتی مانند " جم و جور" یا " خودمانی" یا میهمانی جذاب" نمیشود از افول ستاره ی "نوازندگی" حسین علیزاده پیشگیری کرد !
این دیگ دیگه به ته رسیده و سالهاست که شروع شده به دوره کردن , تکرار ملودی ها و هی بداهه نوازی... هی بداهه نوازی...!
خدا رو شکر که این بداهه نوازی در موسیقی ما هست و آقایان با این کلک هر ساله بدون زحمت و سختی تمرینات ماهانه ، به سفرهای اروپایی و آمریکایی خودشون میروند و کیسه را پر کرده و تا سال آینده خود را راحت میکنند !
با واقف بودن به این مسئله که ایرانی های خارج از مملکت بالاخره کم و بیش میان و ما هم یک روزی ، در شهری ، جایی دیداری میکنیم و سازی میزنیم و دوره ای میکنیم و بعد هم یا علی ! فلبداهه !
دیگه برنامه هم از پیش معلوم و تکراری هست ! اول هر یک از آقایان "تک نوازی" میکنند. این یعنی که هر کسی خودس میئونه چی میزنه و کجا میزنه ! مهم اینه که زمانش بیش از 20 دقیقه نباشه ! خود به خود 3 نفر هستند و این میشه 50 دقیقه تا یک ساعت !
بعدش آنتراکت هست و بعد هم 3 تائی یا 4 تائی و فلبداهه !!!!
کنسرت پاریس خوب نبود ، کنسرت وین هم حوب نبود ... اگه بخوام باید یک لیست بگم ! در توان نوازنگی کیهان کلهر ( اون هم کم و بیش... ایشون هر چی پیرتر میشه ، مودی تر میشه ! ) شکی نیست. ولی بت علیزاده ، سالهاست که غبار زمان به رویش نشسته و ایشون دیگه " انگیزه" ی خودشون رو ( به هر دلیل خاصی که به هیچکس مربوط نیست ) از دست داده اند. پس بهتره خودشون ، با تار و سه تارشون ، مثل تبر ، این بت رو نشکنند !
این فقط شرم و حیای ایرانی جماعت هست که با صبر و لبخند ، به بت های ساخته شده به دست خودش احترام میذاره و در سالن باقی میمونه و آخر سر دست هم میزنه وگرنه اگه مثل ملل دیگه باشه ، خودش اون بت رو از بین میبره ! و نشون میده که : به شعور من توهین نکن !

صدا نداره؟

خیلی سعی شده به به ، چه چه بشه از برنامه !
نه جونم ، هیچ چیز جدیدی توش نبود و همون کارهای قدیمی و ملودی های قدیمی رو با یک فرم و رنگ دیگه به اسم بداهه نوازی به خورد ما دادند ( البته تعداد هم زیاد نبود...فکر کنم ملت دیگه دست انها رو هم خوندن ! ما هم به زور خانمم رفتیم !!)
کنسرت جذاب و نوآوری خاص و توانایی بلامنازعه‌ و چه و چه... ! خیلی سعی کردید با این مخلفات، رنگ و روبی به آش رشته بدید...

salaam

dustan ziad asabani nashin!
che bala berin che paeen biayn
inha ostadane music donya hastand va
hezaran nafar moshtagh darand.

shoma ham berin donbale musice delkhahetan.

کنسرت جالبی نبود. تکراری بود و دل و روح را نوازش نمیکرد. تعداد استقبال کننده ها هم با توجه به جمعیت ایرانی ساکن در پاریس کم بود. علیزاده / نوازنده مورد علاقه من/ بیحوصله و بی انگیزه بنظر میرسید. حیف!

محمدولي و عظيمي كه انشاالله واقعا كنسرت رو ديديد و نظر مي ديد. كي مي خواهيد دست از اين سياست زدگي برداريد و حالا چون مرغ سحر رو براتون اجرا نكردند آسمان ريسمان بافي كنيد براي كوبيدن هنرمنداني در سطح عليزاده و كلهر.

جناب محمد ولي خان، شما در مورد كي داريد صحبت مي كنيد؟:
"این دیگ دیگه به ته رسیده و سالهاست که شروع شده به دوره کردن , تکرار ملودی ها و هی بداهه نوازی... هی بداهه نوازی...! "
يا نشنيديد كارهاي عليزاده و از مرحله كلا پرتيد، يا يه سري مسائل ديگه هست كه البته ميشه يه حدس هايي زد. به هر حال عليزاده فقط ظرف 10 سال گذشته 3 بار نامزد جايزه "گرمي" شده و 10 ها شاهكار مثل "زير تيغ" و "به تماشاي آبهاي سپيد" و ... به موسيقي و هنر اين سرزمين هديه كرده.

متاسفم از این که برخی دوستان این کار هنری به اش تعبیر کردند. برخی ظاهرا با استاد علیزاده مشکل دارند. کسی از ایشون بت نساخت. و شما هستید که از ایشون بت ساختید و حالا اون انتظار بی حد و هرز شما برآورده نشده. اجرای این کنسرت به دلیل دعوت اسپانسر خارجی و سابقه ای هست که استادان از شنوندگان خودشون دارند. حرف شما رو نه میشه راد کرد یا تایید کرد، برخی این برنامه رو دوست دارند برخی هم ندارند . ضمنا بداهه نوازی بخش بزرگی از موسیقی ما رو در بر میگیره و بداهه نوازی استاد علیزاده هم متفاوت هست با دیگران . بداهه نوازی ایشون رو باید از شیوه نگاه خود علیزاده بررسی کرد. که در اهالی موسیقی این شیوه علاقمندان و کنجکاوان بسیاری دارد. که هر سال منتظرند ببیند این شیوه به چه شکلی هست. و این که ایشون با توجه به شناختی که از شنونده خودشون دارند این شکل از موسیقی رو انتخاب کردند.
دوست عزیز هیچ وقت تکنیک یک ساز تموم نمیشه و هیچ وقت هم انتظار یک نوازنده از یک ساز تموم نمیشه. و این بر میگرده به حس و ابتکار هر نوازنده ای که بتونه چطور در کارش رنگ آمیزی بکنه. و هر نوازنده ای وقتی سازی در دست میگیره درست همانند یک نقاشی هست که یک بوم رو جلوش میزاره و میخواد از تمام ترکیبات و رنگ ها در ذهنش استفاده کنه. یک موسیقی دان یا یک نوازنده هم همین طور هست.
دوست عزیز استاد علیزاده موسیقی رو یاد نگرفته که فقط مطالبی که در موسیقی به ایشون آموخته شده رو از دوباره بنوازد. خود ساز برا ایشون کاراکتره ویژه دارد و همیشه رنگ های جدید به کار میگیرد و تا اون مطالب تحت تاثیر اون رنگ ها قرار بگیره و یک تنوع ایجاد بشه. کاری که هیچ کس دیگه در موسیقی اصلی ایرانی نکرده.
ضمنا از جانبه هم نسخه صادر نکنید. شما هم در این کنسرت شرکت کردید که میتونیستید این کار رو نکنید. چیزی جدید هم اگه منظورتون هست ایشون نمیتونه با گیتار و پرکاشن بیان رو صحنه. تا شاید یک تغییر آنچنانی و عامی به نظر بیاد.

کنسرت خوب نبود،علیزاده تکرار خودشه! اما کلهر واقعا استادی و تلاش در بهتر بودن رو نشون داد

من از این همه نظرات منفی‌ تعجب می‌کنم. من که خیلی‌ از این کنسرت لذت بردم. آقای علیزاده در قسمت اول خیلی‌ سر حال به نظر نمیرسید ولی‌ قسمتهایی بعدی واقعا خوب بود. کیهان کلهر هم بی‌ نظیر بود همینطور هم آقای خلج. آدم میره کنسرت که یک ساعت موسیقی‌ خوب گوش بده، خب این هدف برآورده شد، دیگه چه انتظاری می‌مونه.

داوری درست را دو - سه سال پیش شجریان کرد که از این آقایان جداشد و به راه خودش رفت