Khanome montaghed, Lotfan filme ekraan nashode ro Lo nadid!

من این فیلم را دید م.اتفاقا من هم همین حس را داشتم.
فیلم غمگینی بود !!
اما جایزه واقعا حق فرهادی بود. کارگردانی عالی ارائه داده بود.

بی ربط ترین تحلیلی که از زمان دیدن درباره ی الی خوانده ام.

آقای رضا گرامی
من فقط طرحی از داستان فیلم را نوشتم که چیزی بیش از آن مقداری نیست که خود آقای فرهادی در مصاحبه هایشان بروز داده اند.
مثلا آقای فرهادی از غرق شدن الی که معمای اصلی فیلم است پرده برداشته اند: دقت کنید به این قسمت از سخنان ایشان در مصاحبه با صدای آلمان:
وی درباره‌ی شخصیت "الی" در فیلم می‌گوید: «"الی" مرتکب گناهی نشده است، اما شکل‌گیری چهره‌ای منفی از او در اثر داوری‌های جمع رخ می‌دهد.» "الی" یکبار به طور واقعی غرق می‌شود، اما از طریق گفته‌های دوستان نیز برای دومین بار قربانی می‌شود. فرهادی گفت که این فیلم رو راست است و حضور مرگ، به عنوان بحران، در این فیلم استعاری نبوده و بیشتر از الزامات درام برخاسته است.

بدون قصد توهین به اقای فرهادی در عکسی که از ایشان با یک قطعه سنگ رنگی کوچکی که در دست گرفته اند و با توجه به هیکل بزرگ و ورزیده ایشان بیننده ممکن است که از روی بی دقتی در عکس دنبال خرس گشته و در "باره خرس نقره ا ی" اشتباه بی اندیشد.

بسی جای تاسف است که اقای فرهادی در این

برنامه جشن همیشه سعی داشت باخانم فرهانی

فاصله داشته ودیگران همراهانش راهم وادارکرده
بودچنین رفتاری کنندازچه ترسداری ای مردقدری بخودبیاوببین کجاهستی درانذارزشت است

بينهايت عصبانيم كه آخر قصه رو اينجا نوشتيد. اين چه وضع مطلب نوشتن درباره فيلميه كه هنوز اكران نشده؟ تازه هنوز سي دي قاچاقش هم نيومده بازار! واقعا چقدر حرفه اي كار مي‌كنيد.

كليدي‌ترين سكانس فيلم،مربوط به زماني‌ست كه «الي» و «احمد» در ماشين با هم تنها مي‌شوند.الي علت جدايي احمد از همسرش را مي‌پرسد.احمد با ذكر اين ضرب‌المثل آلماني،«الي» را به‌فكر وادار مي‌كند: «يك پايان تلخ،بهتر از يك تلخي بي‌پايان است!»
!ende mit schrecken ist besser als schrecken ohne ende

آقای بی نام عصبانی.
من قبل از خواندن این نقد، پایان فیلم را از زبان خود آقای فرهادی در مصاحبه با رادیو آلمان شنیدم.
این هم لینک به مصاحبه آقای فرهادی
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4017444,00.html

نگاه «مسعود فراستي» به فيلم «درباره الي»
...
درباره الی فیلم خوبی نیست. فیلم متوسطی است و پرمدعا. صحنه کنار دریا و غرق شدن پسر بچه و دوربین روی دست خوب از آب درآمده. لوکیشن خانه کنا ردریا درست انتخاب شده. اصل ایده تبدیل خوش‌گذرانی به فاجعه خوب است. اما نه یک راست و نه خوب اجرا شده. نصفه نیمه است. فیلم‌ساز ما نمی‌تواند تا ته برود. بحران را به اوج نمی‌رساند و فاجعه نمی‌آفریند؛ تا نزدیکی‌هایش می‌رود اما باز می‌ماند. دعواهای زن و شوهری‌اش لق است. به بحران نمی‌رسد. این مشکل و نگاه در «چهارشنبه سوری» هم بود.

این با ادا حل نمی‌شود و با فرم. با زندگی کردن شاید. آدم‌هایش بین تیپ و شخصیت معلق‌اند و به هیچ کدام‌شان خوب رسیده نشده تا به شخصیت تبدیل شوند. مگر کسی «سپیده». فیلم تعلیق ندارد. دلهره و شوک دارد. تعلیق متعلق به جهان مدرن است- و استادنش هیچکاک است. در تعلیق تماشاگر همه چیز را می‌داند اما چگونگی،‌مساله‌اش است و نه خبر. دریا که می‌بایستی مدام اضطراب آور باشد، دکوراتیو است. بچه‌ها هم دکورند. دقت کنید به غرق شدن آرش و نجات یافتن‌اش که به سرعت ول می‌شود. گویی بچه‌ها فقط برای این صحنه‌اند. غرق شدن یا نشدن الی نیز جدی نیست، چرا که الی شناسانده نمی‌شود. بادبادک‌بازی‌اش نیز دکوراتیو است. و فرم بازی. رفتن یا نرفتن‌اش نیز.

آدم‌های الی مدرن نیستند و بین مدرنیزم و سنت اسیرند و منفعل. برخوردشان را با مساله‌ي نامزد الی بیاد بیاورید، که سنتی است نه مدرن؛ و بدجوری سطحی‌اند و خاله زنک و قرکمری. نه تنهایند، نه در «اسارت تقدیر» و نه... خرده بورژوازی‌های نیمه مرفه علاف‌اند.

«درباره الی» حرف بزرگ‌تر از دهان‌اش می‌زند که نه فرمش و نه جهان‌بینی فیلم‌سازش هنوز اجازه به زدنش را نمی‌دهد. همین‌طوری کسی آنتونیونی، که هیچ، کیسلوفسکی که هم نمی‌شود- که فیلم‌ساز درجه یکی نیست. تاریخ می‌خواهد و جغرافیا و...

جناب بومی . این تحلیل هایی را که ادعا کرده اید خوانده اید لطفا اینجا لینک بدهید ما هم بخوانیم. چون من به دنبال نقد فیلم در مورد الی بود م و می خواستم نگاه نقدان و ببینندگان ایرانی را در مورد این فیلم برای کارم جویا بودم جز این مطلب چیزی در سایت های فارسی زبان پیدا نکردم. (البته به زبانهای دیگر بود ، مثل همیشه که روزنامه نگاران فرنگی گویا در مورد مسائل ایران از روزنامه نگاران وطنی سریعتر و فرزتر عمل می کنند.)

به هر حال نقدهای و یا به قول شما "تحلیل های" با ربط را اینجا بگذارید تا ما هم استفاده کنیم

یک دانشجوی فیلم درآلمان

به اخر نوشته که رسیدم از خوندنش پشیمون شدم... نوشتن طرحی از داستان فیلم به چه منظوری؟؟؟ من به شخصه این مصاحبه ی اقای فرهادی رو نشنیده بودم و این که لذتم از دیدن فیلم به علت دونستن قصه کم می شه تقصیر این خانم منتقد؟! است . خوبه قبل از نوشتن از خودمون بپرسیم اصلا چی می خوایم بنویسیم وچرا ؟؟؟ از زمانه بعید است که هر مطلبی ر و چاپ کنه... از این به بعد محطاطانه تر مطلب برای خواندن انتخاب می کنم...

این جور مواقع یه spoiler alert چیزی اول مقاله میذارن...

ایراندخت عزيز!
اين يادداشت را هم بخوان:
http://karaa.blogfa.com/post-503.aspx
كبريت بي‌خطر! | يادداشتي «درباره الی»

جناب سين اولا از كجا فهميديد كه بي‌نام يه " آقاي" عصبانيه ؟ ( جاي يه فمينيست خالي كه تسلط ديدگاه مردسالاري رو تحليل كنه تو كلامتون!) بعدشم دليلي كه هم شما و هم نويسنده ارائه كرديد بسيار سست بود. راديو زمانه اگر فكر ميكنه سطح وسيعي از كاربران اينترنت در ايران مخاطبش هستن لطفا بهشون احترام بگذاره، دليلي هم نداره از راديو آلمان شاهد بياره و با دفاعيات بي‌مورد كار رو خرابتر كنه.

باید زن بودن در ایران را تجربه کنید تا بفهمید الی چه می کشید. بله! یک پایان تلخ بهتر از تلخی بی پایان است و الی هم پایان تلخ را انتخاب کرد به جای اینکه زندگیی تلخ را به برای همیشه به یدک بکشد.
این نوشته با نگاهی کاملا لطیف و زنانه نوشته شده بود.