ویدئویی جالب از گفت‌وگوی حیوانات!

پژمان اکبرزاده

یک ویدئوی پنج دقیقه‏ای که حیوانات مختلف در آن فارسی صحبت می‏کنند، از مدتی پیش در بین کاربران ایرانی در اینترنت، دست به دست شده و ده‌ها هزار بازدید کننده داشته است. این ویدئو را اردشیر، یکی از جوانان با ذوق ایرانی که در ونکوور زندگی می‏کند، درست کرده است. با او در مورد این کار گفت‏وگویی کرده‏ام:

ایده‏ی اولیه‏ی این ویدئو خیلی خیلی هم مال من نبود و این نوع ویدئوها از قبل کار شده بود. دیده بودم که روی ویدئوها صداگذاری می‏کنند، فکر کردم خوب است که این کار را به زبان فارسی هم انجام بدهیم. هم شادی‏ای به وجود می‏آوریم و هم شاید نوآوری‏ای در زمینه‏ی ویدئوهای فارسی باشد.

یک تیم روی این ویدئو کار کرد یا این که خودت همه‏ را انجام دادی؟

من و هوتن با هم کار کردیم. هوتن معمولا صداگذاری‏ها را انجام می‏دهد. او خیلی با استعداد و از کارگردان‏های خیلی خوب است.

صرفاً جنبه‏ی خنده‏دار بودن کار مدنظرتان بود یا دنبال موضوع دیگری هم بودید؟

مثلا چه موضوعی؟! صرفاً برای خنده بود.

مثلا در مورد این که مقداری توجه‏ها را به خصوص در داخل ایران به حیوانات جلب کنید که مردم اذیت‏شان نکنند.

حقیقتاً نه؛ من این ویدئو را فقط برای خنده ساخته بودم. نمی‏خواهم بگویم آن هدف را هم داشتم اما اگر شما چنین برداشتی کردید، می‏توانم به این مساله اشاره کنم که اذیت و آزار حیوانات در همه جای دنیا هست. در ایران هم به عنوان یک کشور جهان سومی ممکن است کمی بیشتر باشد.

من خودم شخصا خیلی به حیوانات علاقه دارم و از این که آن‏ها را اذیت می‏کنند، خیلی ناراحت می‏شوم. الان در چین هم به حیوانات خیلی آزار می‏رسانند، فقط ایران نیست. خُب خیلی خوب است که به حیوانات توجه کنیم و اذیت‏شان نکنیم.

اردشیر

وقتی روی این ویدئو کار می‏کردید، فکر می‏کردید تا این حد از آن استقبال شود؟

بله؛ من چند سالی است که روی اینترنت کارهای ویدئویی انجام می‏دهم و بیشتر دل‏ام می‏خواهد کارهای‏ام را روی اینترنت پخش کنم. با شبکه‏ها زیاد کار نمی‏کنم.

همیشه قبل از این که یک ویدئو را بسازم، پیش‏بینی‏ای می‏کنم که تا چه حد از آن استقبال خواهد شد. به همین دلیل با توجه به تجربه‏ی این چند ساله، چنین حدسی را می‏زدم. خوشبختانه همین‏طور هم شد و مردم خیلی استقبال کردند که باعث خوشحالی است.

تلاش نکردی این کار را به شبکه‏ها بفرستی که از طریق ماهواره‏ای هم پخش شود؟

کلاً خیلی علاقه‏ای ندارم که کارهای‏ام از طریق ماهواره‏ پخش شود. از زمانی که کارم را شروع کردم، هدف‏ام این بود که بتوانم یک شبکه‏ی تلویزیونی اینترنتی راه بیاندازم و جوان‏ها یا مسن‏ترها و بیننده‏هایی که به این کارها علاقه دارند را به این سمت بیاورم.

چون می‏توانند خیلی راحت به ویدئوهای مختلف دسترسی پیدا کنند، بدون این که تبلیغ ببینند یا پیام بازرگانی‏ها مختلف بین آن‏ها پخش شود. فکر می‏کنم به این شکل، وقت مردم می‏تواند صرف کارهای مفیدتر در اینترنت باشد. از اول هدف‏ام این بود که در اینترنت فعال باشم.

ولی به این ترتیب، بیننده‏هایت را به ایرانی‏ها یا فارسی ‏زبان‏هایی که در خارج از ایران زندگی می‏کنند، محدود می‏کنی. چون در داخل، هم سرعت اینترنت و هم فیلتر بودن یوتیوب، تماشا کردن ویدئو‏ها را خیلی مشکل می‏کند.

متاسفانه همین‏طور است و به دلیل سرعت کم اینترنت یا دلایل دیگر، خیلی از ویدئوها در ایران دیده نمی‏شود. البته سایت که الان اسپانسر من است، در ایران هم قابل دسترس است و هم‏وطنان می‏توانند این سایت را ببینند.

از حدود یک سال پیش که با «کلام» کار می‏کنم، خیلی از ایرانی‏های داخل هم کارهای‏ام را دنبال می‏کنند و حتی ای‏میل می‏زنند. اما با این حال، سرعت اینترنت پایین است. امیدوارم به زودی در آن‏جا هم سرعت اینترنت درست شود.

در رابطه با ویدئویی که حیوانات فارسی صحبت می‏کنند، مهم‏ترین و یا جالب‏ترین واکنش‏هایی که از طرف مخاطب‏ها می‏دیدی چه بودند؟

جالب‏ترین واکنشی که دیدم این بود که یک بار به شمال ونکوور رفته بودم. در ‏‏آن‏جا که محله‏ی ایرانی‏ها است، خواستم یک ساندویچ سفارش بدهم. بعد از این که سفارش‏ام را دادم، صندوق‏دار گفت: «صدات خیلی آشناست». من هم گفتم: شاید صدای‏ام را در ویدئوها‏ شنیده‏ای. گفت: «کدام ویدئو؟» همان‏طور که پشت صندوق ایستاده بود، گفتم: علی… علی… علی…

صدایم را شناخت و گفت که ویدئو را دیده است و خیلی استقبال کرد.

این یکی از موارد جالب بود. اما خیلی‏ها تماس گرفته‏اند و ای‏میل‏های فراوان برای‏ام فرستاده‏اند. مردم همیشه لطف داشته‏اند.

از صدا و لهجه‏ات مشخص است که اصفهانی هستی و در فیلم هم بخش ویژه‏ای مربوط به لهجه‏ی اصفهانی هست که دوتا میمون با هم‏دیگر اصفهانی صحبت می‏کنند. اصفهانی بودنت چقدر به این قسمت کمک کرد؟

اصفهانی بودن‏ام از اول کارم کمک‏ام کرده است. همه‏ی لهجه‏های ایران، شیرینی خاص خودشان را دارند. اما لهجه‏ی اصفهانی نوعی طنز همراه خود دارد.

بعضی‏ وقت‏ها که با دوستان‏ام دارم صحبت می‏کنم، فکر می‏کنند دارم جوک می‏گویم. یعنی اگر هیچ طنزی هم نگویم، در لهجه‏ام (لهجه‏ی اصفهانی) یک حالت طنز وجود دارد. به همین دلیل فکر کردم جالب است که اگر آن را با کارم هم مقداری مخلوط کنم.

الان در ونکوور چه‏کار می‏کنی؟

دانشجو هستم. یک استودیوی فیلم‏برداری هم داریم که کارهای فیلم، دیزاین و وب‏سایت انجام می‏دهیم. کار اصلی‏ام «اردشیرتی‏وی» است که چند وقتی است به صورت حرفه‏ای دارم دنبال می‏کنم.
امیدوارم روزی یک تلویزیون اینترنتی دائم داشته باشیم که مردم از همه جای دنیا و از داخل ایران هم بتوانند برنامه‏های ما را ببینند.

امیدوارم دیگر روزی نشنویم که حیوانات –در هرجای دنیا− مورد آزار و اذیت قرار می‏گیرند. ‏آن‏‏‏ها بهترین دوستان ما هستند.

این ویدئو را ببینید: