وبلاگ‌نویسی از عهد دایناسورهای وبلاگستان

مترجم رضا شوقی

وقتی همسر و فرزندان «نیل گیمن» کنجکاوند بدانند که این رمان‌نویس مشهور و پرفروش الان در کجای این دنیای بزرگ در حال سفر است و چه ماجراهایی را از سر می‌گذراند‌، کامپیوتر را روشن می‌کنند. بر روی وب سایت این هنرمند، در بخش ژورنال قسمتی هست که در آن می‌توان آن چه روزانه در فکر این نویسنده بریتانیایی مقیم آمریکا می‌گذرد و آن چه در بین راه‌، در هتل‌ها و فرودگاه‌ها برایش پیش می‌آید را پی‌گیری کرد: سوشی خوردن در شهر لایپزیش‌، شعر و قصه‌خوانی در نیویورک‌، زیارت اهل قبور در پاریس یا ایده‌هایی مانند دیجیتالی کردن همه کتابخانه‌ها یا حتی شعر‌های مضحک و بی‌معنی در مورد مارتین زملروگ آلمانی.

نیل گیمن

با «گیمن» می‌توان یک تور خواندنی شلوغ و پرماجرا را دنبال کرد.

گیمن می‌گوید: "حتی پدر پیرم هم برای این که بداند من الان چه می‌کنم و وضعیتم چگونه است هر روز بر روی آدرس وبلاگم کلیک می‌کند".

گذشته از اقوام و خویشان او هزاران نفر از علاقمندان «گیمن» هر روز دفتر یادداشت‌های روزانه او یا به اصطلاح وبلاگش را می‌خوانند و به موفقیت اعجاب آمیز او کمک می‌کنند. تعجبی ندارد که چگونه این همه انسان روزانه به وبلاگ او مراجعه می‌کنند. «گیمن» یک داستان‌گوی ممتاز و برجسته آنالوگ و دیجیتال است‌. یک نمونه مدرن افسانه‌سرایی داستان‌های هزار یک شب‌. کسی که برای هر موضوع ایده‌های دست اول یا حداقل یک حکایت عالی حاضر و آماده دارد.

وبلاگ گیمن از سویی یک سرگرمی ‌مشغول کننده برای خوانندگانش است و از سوی دیگر یک ابزارمدرن تبلیغ برای کتاب‌های او.

نویسنده «پسران آنانسی» در این زمینه می‌گوید: این موفقیت به برکت وبلاگم به دست آمد که کتاب جدیدم به محض انتشار درآمریکا فروش خوبی کرد و در صدر لیست کتاب‌های پرفروش نیویورک تایمزقرار گرفت.

این که کتاب‌های او الان به لطف وبلاگش بیش‌تر از قبل به فروش می‌روند چندان مهم نیست بلکه اهمیت کار در این است که وبلاگ‌نویسی کمک شایان توجهی به او کرده است تا کتاب‌هایش بسیار سریع‌تر از گذشته به فروش برسند.

بازاریابی کتاب فروشی‌ها و انتشاراتی‌ها‌، تبلیغات سینه به سینه و شفاهی در مورد کتاب‌های تازه چاپ و سفرهای تبلیغی خوانندگان برای ترویج نویسندگان محبوبشان دیگر داستانی بیش نیست. مدت‌ها است که وبلاگ‌ها به ماشین‌های تبلیغی فوق العاده اثرگذار بدل شده اند. وبلاگ‌ها می‌توانند آماتورها را به ستاره پاپ و قهرمان رسانه‌ها تبدیل کنند. در این مسیر نظر مساعد و لطف خوانندگان وبلاگ، ثروت بسیار ارزشمندی است.

این روزها وقتی گیمن کتاب تازه‌ای را به پایان می‌رساند، میلیون‌ها خواننده وبلاگش این خبر را قبل از همه می‌دانند و بلافاصله به کتاب‌فروشی‌ها مراجعه کرده و آن کتاب را می‌خرند. «گیمن» می‌گوید: "سرعت فروش به حدی افزایش یافته است که رمان من در مدت کوتاهی پس از انتشار به کتاب پرفروش آمریکا بدل شد. "

این نویسنده ۴۶ ساله که با موهای آزاد‌، شلوار جین و کاپشن چرمی بیش‌تر به ستاره‌های راک می‌ماند، یک کهنه سرباز بخش صنعت است. او ۲۳ سال است که که از طریق قلم‌زدن گذران زندگی می‌کند. «گیمن» در اوائل نویسندگی روزنامه‌نگاری بود که به خاطر سلسله نوشته‌های خود تحت عنوان «سندمن» معروف شد. او پس از گذشت چندی به سایر عرصه‌های نویسندگی هم راه یافت و اکنون مدتی است که به نگارش کتاب کودکان هم روی آورده است. او برای‌ هالیوود هم همان طور که خودش می‌گوید: "در قبال مبلغی گزاف فیلم‌نامه‌های زیادی نوشته است که البته کمتر به فروش رفته اند."

پیش‌ترها «گیمن» بارها تلاش کرده بود که یک دفتر یادداشت روزانه داشته باشد و در آن داستان‌های روزمره خود را بنویسد، اما هر بار مدتی پس از شروع حوصله ادامه کار را نداشته و آن را رها کرده بود. نه این که داستانی برای گفتن نداشت بلکه به خاطر این که دوست نداشت داستان‌هایش را در یک دفترچه شخصی نوشته و آن را از مردم مخفی کند.

شش سال پیش، زمانی که او دست نوشته‌های رمان «خدایان امریکا» را تمام کرد فکر وبلاگ‌نویسی به ذهنش خطور کرده و به سرعت دست به کار شد. امروز پس از گذشت ۶ سال او برای تبلیغ کتاب‌هایش تمام شگردهای لازم را به کار می‌برد تا حداکثر بهره‌برداری تجاری را از آن‌ها بنماید.


گیمن احتمالا به خاطر این که یکی از اولین افراد سرشناسی بود که به وبلاگ‌نویسی روی آورد توانست در اقصی نقاط دنیای وب نظر افراد مختلف را به وبلاگ خود جذب کند. او می‌گوید: "من در عهد دایناسورهای وبلاگستان وبلاگ‌نویسی را شروع کردم. اگر من امروز می‌خواستم وبلاگ‌نویسی را آغاز کنم وبلاگم به سختی می‌توانست جلب توجه کند".

در این مسئله تردیدی نیست که وبلاگ‌نویسی امروز به یک ورزش جهانی تبدیل شده است. میلیون‌ها نفر از این که مطلبی را در وبلاگ‌هایشان با دیگران در میان بگذارند لذت می‌برند. شیرفروشان دوره گرد‌، بنیادگرایان دینی و چهره‌های پاپ همه بلاگر هستند. نویسندگان مشهوری مثل «دوگلاس کاوپلند»‌، ستاره‌های هالیوود مثل «گوینس پالترو» و «ویلیام شاتنر» هم وبلاگ می‌نویسند. در عالم سیاست هم وبلاگ‌ها با رسانه‌های کلاسیک رقابت می‌کنند، مثلا «آریانا هوفینگتون» آمریکایی که در سال گذشته از طرف مجله تایمز جزو ۱۰۰ انسان اثرگذار جهان شناخته شد در وبلاگش به نام «هوفینگتون پست» تفسیرهای سیاسی بسیار جالبی را ارائه می‌کند.

گیمن می‌گوید به طور کلی می‌توان گفت ۲ نوع وبلاگ وجود دارد: نوع اول وبلاگ‌هایی هستند که در آن اتفاقاتی که به هر جهت برای نویسنده جالب بوده است را می‌نویسند و نوع دوم وبلاگ‌هایی است که نویسنده اطلاعات مختلف از اطراف وب را در آن جمع آوری می‌کند.

متخصصین وب به تازگی ارزش وبلاگ «گیمن» را حدود ۵.۱ میلیون دلار تخمین زده اند اما «گیمن» می‌گوید اگر وبلاگم را بفروشم دیگر آن وبلاگ چه ارزشی خواهد داشت؟
وبلاگ گیمن یک سرزمین عجایب است پر از خارق‌العاده‌ها.

----------------------------
منبع: مجله اشپیگل‌، شماره ۱۴، ۲ آوریل ۲۰۰۷، صفحه ۱۷۶