یک سر و هزار سودا؛ برنامه ۵۲

۸ مارس ۲۰۰۷

ـ از وبلاگ فصل زن:

من بی حیا هستم. این بهترین جمله ای است که بیانگر هویت طاغی من است که در پی ایستادگی در برابر مفاهیم مردانه شما است. آن حیای ستایش شده ی شما برای من جر مفهوم گندیده ای که بوی سال ها اسارت و سیاه چال های قانونی می دهد چیزی نیست. بوی سال ها سکوت ما و درندگی هر چه بیشتر کنترل های مردانه شما. بوی انفعال ما و سرکوب هر چه بیشتر و پیش رونده ی شما. بوی توهین، فحش، کتک شما. بوی سکوت ما.سکوتی که حیا تعبیر می شود.

بی حیایی برای من بوی تاریخی سال ها مبارزه را دارد. بوی به زور گرفتن حق تحصیل. بوی به زور تاسیس کردن مدرسه. آن زمانی که به خواهرهایمان هم گفته می شد فاحشه و هر جایی اند. آن زمانی که برای داشتن صدای خود روزنامه منتشر می کردند. بی حیایی برای من بوی تاریخی کتکی را دارد که نه در پستوی خانه ها که در خیابان ها خورده ایم. برای پیش آمدن تا اینجا. اینجا که ایستاده ایم و کار می کنیم . اینجایی که همچنان مبارزه می کنیم. برای آزادی. آزادی ای که بی حیایی تعبیر می شود.

شما هم بهتر است فحش دیگری برای من برگزینید. بی حیا خطاب کردن من حاصلی جز سرور برای من ندارد. می فهماندم که در مسیر مبارزه ام.

ـ از وبلاگ http://femirani.com/weblog/?p=156رها:

داشتم به این موضوع فکر میکردم که اگه تو ایران قانون حجاب اجباری برداشته بشه و به زنها این اختیار داده بشه که نوع پوششون رو بدون محدودیت خودشون انتخاب کنن. چند درصد از زنهای ایرانی بلافاصله به اون جواب مثبت میدن و برش میدارن. دخترهایی که هر روز مانتوهاشون تنگتر و شلواراشون کوتاهتر و روسریهاشون کوچیکتر میشه و بعضی ها این کارشون رو یه جور نافرمانی مدنی تعبیر میکنن.آیا بدون هیچ درنگی حجاباشون رو برمیدارن؟ دخترهایی که هیچوقت تجربه بدون حجاب بودن در فضای عمومی رو تجربه نداشتن و انتخابشون برای لباس پوشیدن در کوچه و خیابون محدود به مانتو و روسری بوده چطور به این موضوع عکس العمل نشون میدن؟ آیا نسل گذشته یعنی مادرهای ما با اینکه متعلق به نسل قبل از ما هستند و تا حدودی سنتی تر به دلیل اینکه مدتی رو تو دوره ی شاه گذروندن خیلی راحتتر با موضوع کنار نمیان؟ مردها چکار میکنن؟ دیدن دخترها بدون روسری هم برای پسرهای ایرانی- که شاید تو این سالها استانه تحریک جنسیشون پایین هم اومده باشه - و نوع برخوردشون با زنهای بی حجاب هم به نظر راحت نمیاد.
من فکر میکنم دخترها و پسرها جوون که بعد از انقلاب به دنیا اومدن فارغ از دیدن صحنه ها و عکسهای زنهای بی حجاب در اینترنت و تلویزیون بسیار راحت با بی حجابی برخورد نمیکنن. صحبت بر سر اکثریت جامعه است. من فکر میکنم روسری سر کردن خیلی خیلی ساده تر ازبرداشتن روسریه. فضای جامعه ایران رو هم بعد از این ۳۰ سال نمیشه با فضای اروپا و امریکا مقایسه کرد و این استدلال رو داشت که زنهایی که از ایران خارج میشه راحت روسریشون رو درمیارن و با این قضیه مشکل ندارن. من فکر میکنم بی حجابی تو ایران به همین اسونیها هم نیست. اصلا تصور چنین روزی تو ایران به راحتی امکانپذیره؟ ازلحاظ فرهنگی نه حکومتی.