یک سر و هزار سودا؛ برنامه ۳۶

۱۸ فوریه ۲۰۰۷

از وبلاگ میکده‌ی کوهستانی:

ما مقاوم‌تر نمی‌شویم، تنها بی‌خیال گشته و قبول می‌کنیم. مگر چگونه امکان دارد چیزهایی را که بدان معتقدیم و عشق می‌ورزیم فراموش کنیم و نبودشان داغی بر دلمان ننهد. بی‌خیال گشته‌ایم، چون فکر کردن بدان ما از زندگی باز می دارد و قبول کرده‌ایم، چون می‌دانیم قدرت تغییر قضیه را نداریم. همین رفتار شاید ما را از مرز کودکی به بلوغ می‌رساند.

در روزهایمان با رویاهایی که در سر می‌پرورانیم می‌زی‌ایم و در شبهایمان در حسرت فرصتهایی که در روز بر باد دادیم.

باز هم از وبلاگ میکده‌ی کوهستانی:

تناقض‌ها همه‌ی زندگی‌مان را پر کرده‌اند، و برای ادامه دادن، هیچ راهی برتر از راه دیگر نیست. با این همه، آرزوها را در دل نگه داشته‌ایم و در رویا گم شده‌ایم.