Abass jan mesle hamishe alye bod matnet besiyar por manast va aksat mesle hamishe binazire az dinet aksat koli chezhaye por mafhom mishe gereft

این چهره ای از ایران ماست که کمتر کسی می بیند کمتر عکاسی به سراغش می رود کمتر انعکاسی در رسانه های غربی دارد. اما ایران همه ایران است. همه مادران ایران هم آنها که دیده می شوند هم آنها که قراموششان می کنیم. عباث دست مریزاد!

من که اون روزها نبودم
ولی هر چی بوده از الان بهتر بوده
و مادر که همیشه یه جور بوده
همیشه خوب

salam abas jan...
vase hamine ke mikham bargardam vase didanesh ke hame zendegime..
sahme to chist ? joz zareh ee bodan..
zareh ee yad ke az daroone to bar mikhizad va digaran az an sarkhoshand?
pas bash...
bash o bodanat ra nesare digaran kon.
be zoodi mibinamet dost

سلام نميدونم چی بايد بگم.ولی دلم خيلی گرفته و برای مادرم دلتنگم. خوشبحالتون که نعمتی مثل مادر داريد قدرشو خيلی بد ونيد و برای سلامتيش دعا کنيد و سعی کنيد تا هست لااقل يک قطره از دريای بيکرانشو جبران کنيد. باميد سلامتی تمام مادران.

از طرف «كوهرنگ»، به‌طرف «آقا بزرگ»راه افتاديم و...
در راه هر كجا كه مي‌ايستاديم تا عكسي بگيرم،دقيقا همين چهره‌ها را مي‌ديدم كه با برق«مظلوميت»خاص‌شان، من شهرنشين را شرمنده‌ي خود مي‌كرد!
بدجوري...

دوست گرامي ح ش منظورتون سر اقا سيد هست لابد به هر حال خوشحالم كه ياد اون ديار افتاديد خوب است كه عكس اين چنين يادمان بياورد .

من خاك پاي اين مادران هستم من انها را درك
مكنم چون مادر خودم هم از همين قشر زحمت
كش هست او يك عشاير غيور است
خدا حفظشان كند

عکس های بسیار دیدنی و زیبایی بود، با موضوعی بکر که تا حالا ندیده بودم کسی به سراغ این موضوع رفته باشه.
ممنون از کار زیبای این عکاس هنرمند و از شما مسئولین رادیو زمانه

به مناطق فراموش شده ايران بياييد و از نزديك با زندگي قشر بزرگ زحمتكش كشاورز كه نه سن بازنشستگي مي شناسد و نه شب و روز با اينها ارتباط برقرار كنيد آنهم نه براي گرفتن يك عكس بلكه براي گرفتن يك دست . يا مهدي. حق نگهدارتان

عباس عزیز
عکس های بسیار زیبایی بودند. دستتون درد نکنه. عکس ها منو با خودشون به دیارم ؛ سرزمین بختیاری بردند.
موفق باشید
اختر ـ کلن

عباث عزيز
اسم «آقا سيد» را به اشتباه نوشته بودم «آقا بزرگ»... ممنون از توضيح‌ات.
در جوار آن تخته سنگي كه روايت مي‌شود «آقا سيد» آن را از حركت باز داشته،دمي نشستم و فكر مي‌كردم كه چه‌طور اين نيروي ماورايي در برخي از ما انسان‌هاي 2 پا حلول مي‌كند؟!
از كنار گنبد و بارگاه «آقا سيد» مي‌توان به شهر متروكه و «ماسوله»مانند عشاير، اشراف داشت.

عکسهای عمیق و اصیلی است
ایکاش از مادران امروزی یا شهری نشین هم زحمتش را بکشید

abbas jan salam ta akse aval ra dar safheye asli didam fahmidam ke kare toe . mesle on mogheha hamchenan keif kardam . dastet dard nakone . dar zemn in ghesmat marbot be sarvi mishe bebin donya cheghadr kochake ke toro dar kenare kare abbas pida kardam engar dobare hame dar kenare hamim. hese khili khobi ba didane esme to va abbas pida karadam . zendeh bashid . mitra

اگر از روزگار خسته بشم حتما به نگاه این مادر و فرزند خیره می شوم.

چرا درج نشده كامنت‌ها؟

اين حس مشترك مرا واداشت تا شعرم را در ستايش مادران سرزمينمان برايتان ارسال نمايم:
خطوط چهره ات مادر
ردي از شلاق بي رحم زمان است
كمي سوي چشمانت
زاشك و آه سوزان است
خميده پشتت از بار سترگ غيرت و پاكي
تويي مايه فخرم در اين دنياي ناپاكي

جالب است اما اينهم از تبعات نفت 70 دلاري ديگه فقر سراسر اين مرزو بوم را فرا گرفته است

واقعا یادش بخیر...
سنم زیاد نیست،
اما من هم چنین خاطرات زیبایی دارم که همیشه دلم براشون تنگ میشه.
موافقم،
این روزها زندگی خیلی چیزها کم دارد.
اصلا ما زندگی می کنیم؟؟؟

yjivko azwuhmtfn mngyqc ezhtcxqid pcvxq gzwplh awvyp