شهرنوش جان زياد جدی گرفتی اين آقای منوچهر جمالی را. (البته اسم حضرتشان هم مستعار است). همان جمله قصار اول را که نفهميدی گناه تو نيست تقصير زبان الکن "نويسنده" است. (نويسنده را در گيومه گذاشتم چون در واقع به کسی نويسنده می گويند که بتواند بنويسد و آنگونه بنويسد که خلق الله بفهمند منظورش را و نه مجبور باشد خودش را به کتابش سنجاق کند تا به خواننده توضيح بدهد که چه می خواسته بگويد!) بله جمله اول را می گفتم. نوشته: «اگر فکر من تفکر تو را از آن باز می‌دارد که ورای آن بروی من از شکل خود شرم خواهم برد». تو هم که خواستی درستش کنی و نوشته ای: "اگر اندیشه‌ی من، اندیشه‌ی تو را از آن بازمی‌دارد که ورای آن بروی، من از فکر تو شرم خواهم داشت"، ولی متأسفانه نتوانستی منظورش را دريابی. گفتم تقصير تو نيست. خلاصه زياد دردسرت ندهم اين بنده خدا می خواسته بگويد: "اگر اندیشه‌ی من تو را از انديشيدن باز‌دارد، من از انديشه خود شرم خواهم داشت". بقيه اش انشانويسی است و پيچيده کردن حرف اصلی تا مثلاً صورت "فلسفی" به خود گيرد.

اول اينكه من بي طرفانه عرض كنم، به نظر من جمله آقاي جمالي با جمله اي كه شما اصلاح كرديد، اصلن از نظر معنايي فرق دارد.

و اما خانم پارسي پور گرامي شما يك طوري صحبت مي كنيد انگار داريد از نوشته هاي يك كودك سخن مي گوييد:

"دقت می‌کنید آقای منوچهر‌ جمالی عقاید جالبی دارد که به آن‌جایی رسیده است که برای خود یک کتاب نوشته است."
شايد هم من بد برداشت كرده ام. ولي به هر حال اين جمله شما لحن مناسبي ندارد.

بعد هم، اينكه نوشته ايد:
"شاید بتوان در یک‌سری از برنامه‌ها صرفاً جملات منوچهر جمالی را که هیچ زندگی‌نامه‌ای هم از او در دست نیست و نمی‌دانم چند ساله است و در کجا زندگی می‌کند بررسی کرد."

مي توانم بپرسم چطور بدون اطلاع شروع كرديد در مورد يك كتابي كه سبك متفاوتي هم دارد، راحت و بي توجه صحبت كردن؟ خب اينترنت كه بود. يك سرچ مي كرديد ببينيد اين آقاي منوچهر جمالي كي هست و كجاست.

همينجا بگويم كه من از انديشه اين پير فرهيخته ايراني دفاع نمي كنم. يعني شايد نوع افكار ايشان را قبول هم نداشته باشم. اما ادب و رفتار حرفه اي حكم مي كند كه بدون شناخت و بي مقدمه كتابي نقد يا حتا نقل نشود. تصور كنيد كه يك سري جوانان مي آيند برنامه هاي شما را مي خوانند و از شما دارند مي آموزند. من در ضمن احترام به همين آسان گرفتن شما براي معرفي كتاب هاي بيشتري از تلاش گران فرهنگي مان، بايد بگويم گاهي اين ساده گرفتن جالب نيست.

براي اينكه سن و مشخصات ايشان را بدانيد در سايت زمانه به اين برنامه آقاي معروفي نگاه كنيد:

http://radiozamaaneh.com/maroufi/2008/06/post_124.html

قسمت معرفي را براي راحتي شما و دوستان ديگر، همينجا كپي مي كنم:

"منوچهر جمالی متولد ۱۳۰۷ کاشان، در ایران در دانشکده علوم طبیعی تحصیل کرده و از شاگردان دکتر حسابی بوده است. او در آلمان در دانشگاه‌های مونیخ، توبینگن و فرانکفورت تحصیلات خود را پی گرفته است.
رشته‌هایی که جمالی به تحصیل پرداخته آنقدر متنوع بوده‌اند که آدم حیرت می‌کند. مثلا تاریخ، علوم طبیعی، شیمی، اقتصاد، فلسفه و علوم سیاسی.
منوچهر جمالی اولین کتابش را در سال‌هایی که دانش‌آموز سال آخر دبیرستان بوده نوشته است و استاد پورداوود با خواندن کتابش گفته که بارقه‌هایی از امید در او می‌بیند.
دکتر شجاع‌الدین شفا منوچهر جمالی را یک روشنفکر روشنگر می‌داند و در کتاب تولدی دیگر اندیشه‌ها و کارهای او را تحسین می‌کند.
آشنایی من با آثار جمالی زمانی آغاز شد که مطالعاتی در شاهنامه فردوسی آغاز کرده بود. رمز گشایی‌های جمالی در شاهنامه همیشه برای من جالب بوده و بسیار چیزها از او آموختم.
تنها انتقاد من به آثار جمالی توضیح واضحات او در برخی نوشته‌های او است که همیشه فکر می‌کنم کاش آقای جمالی گزیده‌تر مطالبش را می‌نوشت. کاش از شیرفهم کردن و عوام‌فهم کردن نوشته‌هایش دست می‌کشید و الماس کارهایش را می‌تراشید.
به هرحال او روشنفکری است روشنگر که رمزگشایی‌های او در ادب پارسی قابل تقدیر است. او بیش از هفتاد کتاب نوشته و همچنان می‌نویسد و به تحقیقاتش ادامه می‌دهد. "

اين هم آدرس سايت هاي ايشان:

http://www.jamali-online.com/
و
http://www.jamali.info/index.php

در اين صفحه هم مي توانيد همين كتابي را كه معرفي كرديد ببينيد:
http://www.jamali-online.com/xandan.htm

براي دانلود دقيقن اين آدرس كتابي است كه معرفي كرديد:

http://www.jamali.info/ketabha/Naesh-haye_sangin.pdf

حجم كمي هم دارد و دوستان راحت مي توانند دانلود كنند.

ببخشيد كه كمي تند نوشتم و طولاني شد. لازم ديدم حالا كه چنين انسان آرام و كم صدايي(كه حتا خيلي ها اسمش را هم نشنيده اند) توسط شما معرفي مي شود،‌در حق ايشان بي مهري صورت نگرفته باشد. بار ديگر بگويم كه اين كامنت من دفاع از نظرات ايشان نيست. بلكه نوعي بجاي آوردن حق مطلب و احترام به بزرگ تر است.

خواننده خاطرات و نوشته هاي شما هستم. و واقعن ممنون از تلاش و توجه شما بزرگوار

شاد و تندرست باشيد - ماني

آقای جاوید، راست اش وقتی این برنامه را می شنیدم، اول از اینکه اصولا خانم پارسی پور آقای جمالی را نمیشناسد تعجب کردم. وقتی نقد ایشان را میشنیدم از خنده دلدرد گرفتم. حالا که نظر شما را خواندم بشدت متاسفم! منظور من هم دفاع از آقای جمالی نیست، بلکه جایگاه کاذب خانم پارسی پور است.
یک شنونده معمولی

مانى جاويد عزيز،

سپاسگزار از اطلاعاتى كه به دست داديد. واقعيت اين است كه گرچه من هر روز با اينترنت كار مى كنم اما هنوز در اين زمينه حرفه اى نشده ام. البته درست اين بود كه من به اينترنت رجوع مى كردم تا اين آقا را بهتر بشناسم. متن كتاب ايشان به صورت فتو كپى به دست من رسيد. در آينده اين نقص (رجوع به اينترنت) برطرف خواهد شد.

سلام
خانوم شهرنوش پارسی پور از شما خواهش می کنم و التماس می کنم کتاب خاطرات زندان رو واسه دانلود بزارید . تورو خدا. من ایمیلی از شما نداشتم که به شما ایمیل بزنم اینجا رو پیدا کردمو نوشتم . خانوم پارسی پور کتاب سگ . زمستان بلندتون رو خیلی دوست دارم . همچنین کتاب خاطرات زندان که البته می تونم بگم که مطالبی که تو کتاب بود وخاطراتی که شما تعریف کردید واقعا درد ناکه . ولی من این کتابو می خوام داشته باشم . به هر جایی هم که فکرشو کنید سر زدم ولی هیچ کس نداشته ، حتی تو اینترنت هم واسه دانلود پیدا نکردم . یادمه 17 سالم بود که خوندمش الان که در آستانه 3 سالگی هستم دوست دارم این کتاب داشته باشم حتی دوست دارم همه هم سن و سالهای خودم این کتاب رو داشته باشند . ممنون
موفق باشید.

طاهره عزيز،

كتاب خاطرات زندان را مى توانيد از نشر باران در سوئد خريدارى فرمائيد.

منوچهر جمالي بدون زياده گويي بزركترين فيلسوفي است كه ايران به خود ديده است.
منوچهر جمالي به اندازه ي 2000 سال بيكاري فكري در ايران در همين چهل سال گذشته انديشه ي نيك و زاينده دارند كه به نظر من تنها راه نجات ايران و ايراني است

با درود
انديشه های استاد منوچهر جمالی برانگيخته شده از فرهنگ اصيل ايرانی هستند. فرهنگی که «جان» در آن بالاترين ارزش را دارد: ميازار موری که دانه کش است که جان دارد و جان شيرين خوش است. پس بنابر فرهنگ ايران بهتر آن است که در پرستاری از زندگی کوشا بود تا «جانها» شاد و دور از نگرانی باشند. آنهايی که با انگيزه های گوناگون نميخواهند که چنان باشد ميکوشند - و گذشتگان در درازای تاريخ کوشيده اند - تا ارزشهای ديگری را جايگزين ارزشمندترين بودن «جان» کنند تا به خواستهای خود برسند. اين کوششها در اندازه های گوناگون ميشود و شده است: در پهنه باهمستان (اجتماع) و گروهی، کوچک و بزرگ. اين برما ايرانيان است که همچون استاد جمالی به کنکاش در آنچه که به ما رسيده است بپردازيم و سره را از ناسره جدا کرده و بنهای اصلی را بیابيم، بنهايی که بر اساس يافته های استاد، زندگی پرور و جشن ساز می باشند.