"چه كسى باور مى كند، رستم"

نوشته روح انگيز شريفيان تهران، انتشارات مرواريد ١٣٨٢ چاپ چهارم، مهر ١٣٨٤.
اين كتاب كه جايزه بنياد گلشيرى، آذر ماه ١٣٨٣ را به خود اختصاص داده است يكى از بهترين رمان هائى ست كه در دهه هشتاد هجرى شمسى در ايران به چاپ رسيده است. نويسنده كه خود در دهه بيست به دنيا آمده شاهد دو تحول و انقلاب بنيادى در ايران بوده است.

حوادث سال ١٣٣٠ تا ١٣٣٢ در ايران به گونه اى بود كه بنيان انديشه هاى سنتى را در هم ريخت. و انقلاب سال ١٣٥٧، كه از سوئى مذهبى بود و از ديگر سو نمادى از آرزوها و روياهاى يك ملت تحت ستم را به معرض نمايش مى گذاشت، از زمره مسائلى هستند كه ذهن تمامى افراد رديف سنى ما را پر كرده اند. ما با تحولات سال ١٣٣٢ و انقلاب ١٣٥٧ رشد كرده ايم، تغيير كرده ايم و بزرگ شده ايم.
البته رمان چه كسى باور مى كند يك رمان سياسى نيست. اين يك رمان اجتماعى ست كه هرگز از سياست به طور مستقيم گفتگو نمى كند. اما با اين رمان است كه ما شرايط زندگى يك بچه رعيت را در ميان افراد يك خانواده خورده مالك و شهر نشين شده پى مى گيريم. رمان براى نجات خودش در تمامى ساحت خود به دامان روياهاى زنى آويخته است كه روايت كردن داستان را بر عهده گرفته و با احتياط و زيبائى تمام به شرح ماجراى زندگى خود مى نشيند...

برای شنیدن فایل صوتی «اینجا» را کلیک کنید.

شهرنوش پارسی پور