رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادی | ||
برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادیافغانستان برای «تاپی» امن نیست در این سرمقاله آمده است: «چهار کشور ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و هند قراردادی را به امضا رساندند که به موجب آن خط لولهای با هدف انتقال گاز از ترکمنستان به هند احداث میشود، طرحی که به احتمال زیاد با هدف رقابت با خط لوله صلح اجرایی میشود.» نویسنده این سرمقاله افزوده: «در حالی که سه کشور ایران، پاکستان و هند به مدت بیش از ٢٠ سال است مذاکرات کجدار و مریزی را برای نهایی کردن طرح خط لوله صلح (پروژه انتقال گاز ایران به هند از طریق پاکستان) انجام میدهند، امضای قرارداد برای انتقال گاز ترکمنستان به هند عجیب بهنظر میرسد. این خط لوله گاز یک هزار و ٦٠٠ کیلومتری، از ترکمنستان و افغانستان میگذرد و به شبکه گازی منطقه مولتان پاکستان متصل میشود و پس از آن گاز مورد نیاز را به شهرک فاضیلکای هند منتقل میکند. این پروژه در سالهای ٢٠١٣ و ٢٠١٤ تکمیل میشود. آصف علی زرداری، رئیس جمهوری پاکستان نیز ضمن اعلام حمایت خود از این پروژه چند میلیارد دلاری گفت که خط لوله گاز "تاپی" باعث افزایش همکاریهای اقتصادی میان کشورهای منطقه میشود.» در بخش دیگری از سرمقاله میخوانیم: «تهران، اسلام آباد و دهلینو بارها تمایل خود را برای اجرایی کردن خط لوله صلح اعلام کردهاند اما برخی مشکلات همچون مخالفتهای آمریکا و اختلاف نظر کشورها در مورد قیمت گاز صادراتی از ایران تاکنون امکان تحقق این طرح را نداده است. اما خط لوله تاپی نیز مشکلاتی را برای اجرایی شدن پیش روی خود دارد که عبور خط لوله از افغانستان و کوهستانهای پاکستان از مهمترین این مشکلات است.» نویسنده سرمقاله آرمان ادامه داده است: «به نوشته روزنامه کریستین ساینس مونیتور، این خط لوله از مناطقی عبور خواهد کرد که هماکنون در اختیار طالبان است. علاوه بر آن کوهستانهای پاکستان نیز هماکنون مکانی امن برای نیروهای القاعده و طالبان محسوب میشوند و جنگندههای بدون سرنشین آمریکا بهطور مرتب این منطقه را به بهانه مبارزه با القاعده بمباران میکنند. همین دو دلیل نشان میدهد که افغانستان مسیر مناسبی برای عبور خط لوله تاپی نیست و امنیت این خط لوله در افغانستان میتواند به عنوان یک پرسش اساسی از امضا کنندگان قرارداد خط لوله تاپی مطرح باشد.» رهبری قطار هستهای در این سرمقاله آمده است: «سرانجام پس از ماهها گمانهزنی درخصوص برکناری منوچهر متکی، روز دوشنبه (٢٢ آذر ٨٩) با حکم محمود احمدینژاد، زمزمهها به واقعیت پیوست. البته عزل منوچهر متکی کسی را شوکه نکرد، همه کسانی که مناسبات دولت را رصد میکنند مدتهاست، انتظار چنین برخوردی را داشتند. در حقیقت شمارش معکوس اخراج متکی از مدتها پیش شروع شده بود، چرا که از همان ابتدا معلوم بود انتخاب ایشان دلخواه و مطلوب رئیسجمهور نیست.» این سرمقاله افزوده: «بسیاری معتقدند که در طول پنج سال و نیم گذشته هیچگاه دستگاه دیپلماسی کشور نتوانست همپای رئیسجمهور در میادین بینالملل پیش رود و این وضعیت، همواره مورد انتقاد رئیس دولت بود. این چالش تا آنجا پیش رفت که با شروع دولت دهم، همه قبول داشتند که یکی از وزرای برکنار شده متکی خواهد بود اما شرایط به گونهای شد که او دوباره کت وزارت خارجه به تن کرد.» در ادامه سرمقاله مردم سالاری آمده است: «احمدینژاد در طول یک سال گذشته بارها نارضایتی شدید خود را به رخ کشاند و با انتصاب نمایندگان ویژه بر این مسأله مهر تأئید زد. حق هم این بود که در همان مقطع، متکی با استعفا به غائله پایان میداد و حرمت خود و جایگاه وزارت را پاس میداشت اما اکنون او به شیوهای که مرسوم نیست، عزل شده است و سرپرستی به دست کسی است که نشان داده، بیشترین نزدیکی را به دیدگاههای رئیسجمهور داراست.» سرمقاله افزوده است: «دکتر صالحی درس آموخته دانشگاههای آمریکا و کسی است که دو دوره ریاست یکی از معتبرترین دانشگاههای ایران را عهده دار بوده است. او که خود اولین بار پروتکل الحاقی را در سال ٢٠٠٣ از طرف ایران امضا نمود اما در همان زمان انتقادهایی از جنس انتقادهای امروزی رئیسجمهور را به دولت وقت در مسأله هسته ای ابزار داشت. وی در مسأه هستهای صاحب نظر است و میتواند در جایگاه وزیر خارجه، قطار هستهای کشور را در آستانه مذاکرات استانبول، راهبری نماید. به هر حال این جابجایی، تغییر راهبردی نخواهد بود اما به یقین عامل انسجام و هماهنگی در تیم دیپلماسی کشور خواهد بود و البته باید امید داشت که همه این فعل و انفعالات در مسیر منافع ملی کشور باشد.» سایر مطبوعات: سرمقاله امروز روزنامه مردمسالاری با عنوان «چرا مردم در طرح هدفمندکردن یارانهها احتیاط میکنند نه انتخاب؟» سرمقاله امروز روزنامه کیهان با عنوان «از اینجا شروع كنید» |