رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادی | ||
برگزیده سرمقالههای روزنامههای بامدادی«ادامه مذاکرات، گامی مثبت» در این سرمقاله میخوانیم: «مذاکرات ژنو بعد از دو روز و انجام سه دور مذاکره میان سعید جلیلى، دبیر شوراى عالى امنیت ملى ایران و کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجى اتحادیه اروپا و نماینده گروه ١+٥ در مذاکره با ایران، با تعیین زمان و مکان مذاکرات بعدى به پایان رسید.» نویسنده این سرمقاله افزوده: «در این دور از مذاکرات توافق شد تا در نشست سوم میان ایران و گروه ١+٥ مسائلى نظیر عدم اشاعه، خلع سلاح و همکارىهاى صلح آمیز در زمینه فناورىهاى هستهاى مورد بررسى قرار گیرد. توافقات انجام شده در رابطه با برگزاری دور بعدی مذاکرات در استانبول و همچنین ادامه مذاکرات بر اساس همکاری بر روی نقاط مشترک نشان میدهد که نظر ایران با این توافق بیش از نظر گروه ١+٥ در مذاکرات فیمابین تأمین شده است.» در این سرمقاله آمده است: «بعد از ١٤ ماه به نظر میرسد که نظر ایران در این توافقات تأمین شده و اینکه قرار باشد مذاکرات ادامه بیابد گام مثبتی است، البته باید مقداری نیز در رابطه با تغییر رویکرد ١+٥ از مقابله به همکاری تردید داشت.» نویسنده سرمقاله آرمان ادامه داده است: «سابقه قبلی از مذاکرات بین ایران و ١+٥ به تجربه ثابت کرده است که آنها پس از دیپلماسی به رویکرد فشار روی میآورند و سعی میکنند ایران را در موضع ضعف به میز مذاکره بکشانند و البته شرایط امروز چندان برای آنها مساعد نبود، زیرا پس از شکست اوباما در انتخابات و پیروزی ایران در عراق و لبنان، شرایط بینالمللی در مذاکرات به نفع ایران بود. ایران با وزنی که در منطقه و عرصه جهانی دارد نباید در جایگاه پاسخ دادن به سئوالات آنها میبود که در این مذاکرات به عینه مورد توجه قرار گرفت. باید منتظر بود که طیف افراطی گروه ١+٥ با برجسته ساختن بخشهای دیگر از قطعنامه سعی کنند یک فضای تشدید شده فشار را بر علیه ایران اعمال کنند. البته از سوی دیگر نیز چین و روسیه در این روند با احساس اینکه بازیچه آنها قرار گرفتند، نسبت به اقدامات آنها وارد یک واکنشی خواهند شد.» نبرد قدرت در عربستان در این سرمقاله آمده است: «ملک عبدالله رهسپار ایالات متحده شد و عکسهایی از او منتشر شد که تداعیکننده سرنوشت ملک فهد بر روی صندلی چرخدار بود. پادشاه ٨٦ ساله عربستان از سفر پزشکی آمریکا زنده باز گردد یا جان بدهد، در هر صورت زنگها را برای جانشینی در سیستم حکومتی غیردموکراتیک عربستان به صدا درآورده است.» این سرمقاله افزوده: «به صورت سنتی رقابت در بین قبایل، مناصب حکومتی را تعیین میکند. قبایل بنیخالد، بنی تمیم، السدیری، الشمری، العنزه و العجمان قدرتهای سیاسی را در چنگ دارند. طایفه السدیری بیشترین میزان وهابی را دارد و آنها اختلافات شدیدی با طایفه الشمری که نزدیک به شیعیان است دارند. گرچه با به قدرت رسیدن پنجمین پادشاه آل سعود در سال ١٩٨٢ السدیری ها توانستند نفوذ وسیعی در حکومت عربستان تصاحب کنند و پستهای کلیدی در وزارت دفاع، گارد سلطنتی و سازمان امنیت را از آن خود کنند ولی در سال ٢٠٠٥ با مرگ فهد و با آغاز پادشاهی برادر ناتنی وی که از مادر به طایفه الشمری وابسته است، این طایفه خیز بلندی برای اهرم های قدرت برداشت.» در ادامه سرمقاله مردمسالاری آمده است: «نبرد برای جانشینی ملک عبدالله بین السدریها و الشمریها بالا خواهد گرفت و تقابل خاندان شش هزار نفری سعودی آشکار خواهد شد. بندر بن سلطان، رئیس شورای عالی امنیت ملی عربستان که به مدت ٢٢ سال سفیر عربستان در واشنگتن بود و از مهرههای تأثیرگذار خاندان سعودی است خود را به ریاض رساند. وی که مادرش یک برده سیاه پوست بوده، روابط گستردهای با جمهوریخواهان دارد. وی سهم عمده شرکت نفتی تگزاس را در جیب دارد و مبالغ سرسامآوری در تبلیغات جورج بوش هزینه کرد. اما یک مشکل برای این گزینه وجود دارد و آن هم بیماری سرطان غدد لنفاوی اوست. در مقابل این فرد، امیر نایف بن عبدالعزیز ایستاده است. وزیر کشور عربستان از محبوبیت و مقبولیت مطلوبی میان خاندان سعودی برخوردار اوست.» سرمقاله افزوده است: «برخی معتقدند به قدرت رسیدن نایف، درگیری کمی در عربستان به پا خواهد کرد. نقطه اصطکاک اصلی او با وهابیونی است که حامی القاعده هستند. او نگران گسترش جنگ اسلام تندرو وهابیها در عربستان با غرب است و گفته میشود مواضعی نزدیک به بریتانیا و آمریکا اتخاذ میکند. حضور امیر نایف در قلب ستادهای امنیتی عربستان قدرت او را دوچندان میکند. با توجه به بافت قبیلهای عربستان، مرگ ملک عبدالله زلزله مهلکی در ریاض به پا خواهد کرد که سونامی آن کل شبه جزیره عربستان و حتی خاورمیانه را تحت تأثیر قرار خواهد داد.» سایر مطبوعات: سرمقاله امروز روزنامه تهران امروز با عنوان «فرار از پاسخ به جای مذاکره» سرمقاله امروز روزنامه رسالت با عنوان «مذاكرات ژنو سه» |