«تاريخ ما اين‌همه خشونت سياسی را به‌یاد ندارد»

زهرا رهنورد، از مخالفان دولت کنونی ايران، به‌مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت عليه زنان نامه‌ای خطاب به آيت‌الله صادق لاريجانی، رئيس قوه قضائيه ايران نوشت.

به گزارش وب‌سايت کلمه، زهرا رهنورد دليل نوشتن اين نامه را «ايده‌آل‌ نظامی عادل، متکی برآراء ملت و تفکيک قوا» ذکر کرده است اگر چه به «دست بسته بودن قوه قضائيه و اعمال قدرت و نفوذ نيروهای فوق قانون امنيتی و سپاهی» اذعان دارد.

رهنورد از زنان زندانی و همچنين زنانی که همسران و فرزندان‌شان در زندان به‌سرمی‌برند ياد کرده و نوشته است: «هرگز تاريخ کشور ما اين همه خشونت سياسی نسبت به همه مردم به خصوص نسبت به زنان را که توسط بخشی از حاکميت بر آنان اعمال می‌شود، به‌ خاطر ندارد.»

اين مخالف دولت ايران با بيان اين‌که «هميشه ما زنان از تبعيض‌های متعدد خشونت‌آفرين در زمينه‌های فرهنگی، حقوقی و ارزشی در سطح جامعه و خانواده رنج برده‌ايم» خطاب به آيت‌الله لاريجانی نوشته است که از ۳۰ سال پيش تبعيض‌ها، اجبارها و خشونت‌های جنسيتی را متذکر شده است اما دوره اخير «علاوه بر آن همه مصائب محنت‌آفرين خشونت سياسی و نظامی به زنان، برگ جديدی‌ست که بر اين کتاب قطور افزوده شده است.»

زهرا رهنورد به وقايع پس از دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری در ايران اشاره دارد که طی آن جمعی از زنان اقشار مختلف، کشته، بازداشت و يا بنا بر نظر مخالفان حکومت ايران مورد شکنجه قرار گرفتند.

زهرا رهنورد در نامه خود از مجموعه تلاشگران زن چه در عرصه حقوق اجتماعی زنان و چه در عرصه سياسی نوشته است.

وی از استفاده «انواع قرص‌ها و مخدرها و داروهای روان‌گردان» برای گرفتن اعتراف از زنان زندانی نوشته و افزوده است که اين‌ها «انواع بيماری‌ها مانند فلج شدن» را به‌همراه آورده است.

خانم رهنورد در نامه خود از زنان وکيل نوشته است که «در عين مصونيت وکالت» زندانی شده و خانواده‌های‌شان «بی‌پناه و سرگردان» شده‌اند.

اشاره‌های زهرا رهنورد به بازداشت نرگس محمدی و نسرين ستوده، دو تن از زنان وکيل است. نرگس محمدی ۲۰ خردادماه بازداشت و۱۰ تيرماه از زندان اوين آزاد گرديد که پس از آزادی به دليل شرايط دشوار زندان، بيمار و دچار فلج موقت می‌شد. نسرين ستوده نيز ۱۳ شهريور بازداشت گرديد و با وجود دو بار اعتصاب غذا همچنان در زندان به‌سرمی‌برد.

زهرا رهنورد با تشريح وضعيت کنونی چنين زنانی می‌نويسد بيرون از اين «زندان‌های کوچک و مخوف، ايران سرتاسر زندانی بزرگ با شنودها و تعقيب‌ها و مراقبت‌ها و محيط سرتاسر پليسی تبديل شده است.»

وی در انتهای نامه خود نوشته است که اگر امور به‌طور طبيعی و در چارچوب آرمان‌های مشروطه و ارزش‌های فراموش‌شده انقلاب جريان داشت «اين همه انحراف و ظلم و ستم اتفاق نمی‌افتاد.»

زهرا رهنورد، همسر ميرحسين موسوی، يکی از رهبران مخالف دولت، پس از انتخابات اخير رياست جمهوری در ايران در کنار همسرش همواره شرايط سياسی و اجتماعی حاکم بر ايران را مورد نقد قرار داده و از حقوق اجتماعی زنان دفاع کرده است. وی بارها مورد حمله طرفداران دولت ايران قرار گرفته است.