نسرین ستوده به اعتصاب غذا پایان داد

نسرین ستوده، وکیل پرونده‌های حقوق بشری و از فعالان جنبش زنان در ایران پس از ٢٧ روز به اعتصاب غذای خود پایان داد.

به گزارش تارنمای «تغییر برای برابری»، نسرین ستوده در هنگام ملاقات به خواهرش گفته که جمعه ٣٠ مهر ٨٩ به اعتصاب غذایش پایان داده است.

به گزارش این تارنما، نسرین ستوده که در حال حاضر «بسیار لاغر» شده، در هنگام اعتصاب غذا فقط آب خورده است.

زهرا رهنورد، حبیب‌الله پیمان، عزت‌الله سحابی، حسین شاه‌حسینی، اعظم طالقانی و نظام‌الدین قهاری از جمله افرادی بودند که از خانم ستوده خواسته بودند تا به اعتصاب غذایش پایان دهد.

رهنورد همچنین مهرماه گذشته در نامه سرگشاده‌ای خطاب به آيت‌الله صادق لاريجانی، رئيس قوه قضائيه ايران خواهان آزادی نسرين ستوده، وکيل بازداشت‌شده و همه زندانيان سياسی ايران شده بود.

نسرين ستوده که از ١٣ شهريور ١٣٨٩ بازداشت شده در سلول انفرادی بند ٢٠٩ زندان اوين به سر می‌برد.

وی به «اقدام عليه امنيت کشور» و «تبليغ عليه نظام جمهوری اسلامی» متهم شده است.

شیرین عبادی، برنده ایرانی جایزه صلح نوبل و رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، علت دستگیری خانم ستوده را دفاع از حقوق زندانیان سیاسی و فعالان حقوق بشر اعلام کرده است.

وی شهریورماه گذشته به زمانه گفت: «قوه قضائیه ایران مدت‌هاست که استقلال خود را از دست داده است و آلت دست مأموران امنیتی شده است.»

به گفته شیرین عبادی «اما این وضعیت باعث نمی‌شود که وکلای جوان و شجاع دادگستری ایران دست از مبارزه بردارند.»

نسرين ستوده در شهریورماه گذشته پس از دريافت احضاريه، در گفت‌وگو با کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران، اتهام‌های خود را «مضحک» خواند و اعلام کرد که مأموران چهار ماه پيش در تماس تلفنی گفته‌اند از پرونده شيرين عبادی کنار بکشد وگرنه «دچار مشکل خواهد شد.»

وی در اين گفت‌وگو گفته بود که دليل احضارش به دادگاه وکالت برخی از فعالان حقوق بشر و فعالان سياسی از جمله شيرين عبادی، همسر و خواهر وی، عيسی سحرخيز، مرتضی کاظميان، کيوان صميمی، حشمت‌الله طبرزدی و گروهی از بازداشت‌شدگان وقايع پس از انتخابات بحث‌برانگيز دهمين دوره رياست جمهوری در ايران است.

نسرين ستوده فارغ‌التحصيل حقوق بين‌الملل است و مدارک ليسانس و فوق ليسانس‌اش را از دانشگاه شهيد بهشتی دريافت کرده است.

اين عضو کانون مدافعان حقوق بشر از فعالان کمپين يک ميليون امضای زنان و برنده جايزه حقوق بشر سازمان حقوق بشر بين‌الملل در سال ۲۰۰۸ است.

وی در روزنامه‌هايی چون توس و نشاط، یادداشت‌های حقوقی می‌نوشت و در سال ۱۳۸۲، کار خود را به طور رسمی به عنوان وکيل دادگستری آغاز کرد.