فقط حیف!

درگذشت سر بانوی اواز ایران , زن مقاومت و ایستادگی , هنرمند مجاهد و مردمی برای ملت ما یک ضایعه میباشد که قبل از هر چیز اخوندهای هنر کش و ضد بشری را شاد و از سوی دیگر ملتی هنرپرور و اصیل ایرانی را به غم و اندوه فرو میبرد . این ضایعه را بهمه ی دوستدارانش , به جامعه ی هنری ایران و بویژه به مجاهدین خلق ایران که مرضیه یکی از مبارزان انان بود را تسلیت میگویم .

هنرمندان مبارز ایرانی ساکن کشورهای اسکایدیناوی

روانش شاد. یکی از معدود هنرمندانی بود که هم مردم غیر سیاسی دوستش داشتند هم سیاسی کارهای دهه شصت (اعم از چپ و راست و مذهبی و ملی و ...). تمام نوارهاش رو داشتم. پاسداران وقتی ریختن خونمون همه رو بردند. توی پرونده زندانم نوارهای مرضیه هم بود. توی یکی از کنسرت هاش بهش گفتم که شش ماه حبس به خاطر نوارهاش اضافه کشیدم. گفت "شرمنده". تا امروز از خودم خجالت میکشم که چرا چنین چیز مسخره ای رو بهش گفتم. ایکاش قاطی سیاست نمیشد .

Roohash shad!

خاطرات عمر رفته،در نظرگاهم نشسته
در سپهر لاجوردی،آتش آهم نشسته
ای خدای بی نصیبان،طاقتم ده...طاقتم ده
قبله گاه ما غریبان،طاقتم ده...طاقتم ده

روحش شاد.خوشا بحالش که هر آن چه داشت بدون چشمداشت نثار راه آزادی مردم ایران کرد.راهش تا رسیدن گلبانگ آزادی به ایران زمین ادامه خواهد داشت.

namash boland yadash grami bad mihssen as italia

خدا رحمتش کند از بندگان نیک روزگار بود

حیف و صدها حیف کسی قدر او را ندانست باید درمراسمی باشکوه آنچنان که
لیاقتش را داشت از او تجلیل می شد. دیگر ستاره ای چون او را نخواهیم دید .

بزرگ بود! به جای اینکه به لس آنجلس برود و پول پارو کند اولین کاری که کرد برای آزادی و آزادیخواهان ۲ ساعت زیر آَفتاب خواند! جایش میان مبارزان وطن و در فردای صبح آزادی خالی!

gar che tarafdare mojahedin bodi ama honarmandi va ham vatanam khoda rahmatet kone va rohet shad

یاد یارمهربان .... بدرود....

مرحوم اشر ف السادان مرتضایی پدر نداشتند و مادرشان در خانه شخص محترمیd کار میکرد به همراه برادر کوچکشان وآن مرد نامی همه مخارج تحصیل وکلاس آواز اورا داد ، فورا پدر او روحانمی میشود !! ومشوق او!!! تا کی میخواهیم از حقیقت ها دورشویم ؟

مرضیه هم رفت و دوستی در جایی نوشته بود که : حیف مرضیه که خودش را به آلوده ترین سیاست های تبه کارانه ی کشور ما آلود. حیف از او که به خاطر اندکی آن هنگفت را فروخت، حیف و هزار حیف. همکاری با یک گروه تروریستی کاری کوچک نیست. در هر حال هنرش بزرگ بود. و ساده دلانه قربانی دو سنگ خشونت حکومت خمینی و خامنه ای، و رجوی شد. صدایش جاویدان و یاد روزگاران ایرانش زنده باد. که فراموش کردن دوره مجاهد بودنش شاید کاری دشوار باشد و ضرر و زیانی بس بزرگ برای ما و هم او.

خانم مرضیه صدای زیبائی داشت ولی خلق و خوی زیبائی نداشت به شدت خود خواه و جاه طلب بود و در راه ارضاء جاه طلبی خود حاضر بود هر ارزش انسانی را زیر پا بگذارد. شاید در این لحظه که ایشان فوت کرده بنظر بسیاری موقع مناسبی برای اظهار چنین مطلبی نباشه ولی من تصور میکنم همین الان که بسیاری فرصت پیدا کردند تا میکروفون به دست بگیرند و دانسته و نداسته آنطور که رسم ما مردم است از شخص متوفی تعریف و تمجید کنیم بهترین زمان است که با بیان واقعیت این آدم و ذکر حسن و قبحی که داشته در مقابل تعریف تمجیدهای بیخودی به یک تعادلی رسید  این خانم علیرغم صدای بسیار زیبایش چنان موجود از خود راضی بود که تا کسی ایشان را از یک قدم نزدیکتر ندیده باشه تصوری از اینهمه خود خواهی نخواهد داشت دوستی نقل میکرد که سالها پیش در زمان حکومت شاه ایشان را برای برگزاری جشنی برای کارگران شرکت نفت به آبادان دعوت کردیم و به دلیل تاخیر هواپیما ایشان با تاخیر زیاد بر صحنه حاضر شد این دوست نقل میکرد که پیش از رفتن بر صحنه از خانم مرضیه درخواست میشه که بابت این تاخیر عذر خواهی کوچکی از کارگران مهمان صورت بگیرد ولی ایشان با عصبانیت جواب میدهد که مگر کارگر هم آدم است که کسی ازش عذرخواهی بکنه . ایشان از این گونه شاهکارها زیاد دارند کافی است به ده دقیقه برنامه های که مجاهدین از ایشان پر کرده اند توجه شود تا دستگیر خواننده بشود که عرض بنده چیست .

سالها هنرش را رها کردید و هیچ نگفتید و باز هم چسبیدید به سیاست کثیف بدون اینکه بدانید و بپرسید که چرا محبوبیت هنری را رها کرد و رفت سوی سیاست!

عشق موسيقي ايران و ايراني, محبوب سه چهارنسل مردم ايران, هنرمند متعهد ,
مقاوم و وفادار به پيكار آزادي و مقاومت سازمانيافته ايران به سفر ابدي
رفت. يادش هميشه در دل ماست .
دوستش داشته و خواهيم داشت, تا زنده ايم

بانوی بزرگ هنر و موسیقی ایران زمین, مرضیه ما را و جهان را ترک گفت و به رفیق اعلا پیوست. فقدان این بانوی بزرگ و مبارز را به همه آزادگان و کسانی که دل در گرو آزادی میهن اسیر از قید استعمار , استبداد و فاشیسم دینی و ارتجاع را دارند تسلیت میگویم. مرضیه در دهها کنسرت و صدها مصاحبه و فایلهای تصویری که از وی موجود است, ارادت و شیفتگی خود به رزمندگان ارتش آزادی و بخصوص سرداران و معماران این مقاومت ملّی را بارها و بارهامورد تاکید قرار داد. به یاد دارم که بعد از شبه کودتای ننگین ملاّ- توتال بر علیه مقر شورای ملّی مقاومت ایران در پاریس و دستگیری رهبران جنبش, چگونه کمر همّت را بست و شهر به شهر و دیار به دیار بر علیه این توطئه خائنانه شیراک- سرکوزی- ملاّ در کنار وکلا و آزادیخواهان هوادار مقاومت ,سخنرانی و افشاگری کرد بطوریکه بعد از دو هفته ورق برگشت و سقف این توطئه بر سر مجریانش فرود آمد و آنها بور شده و مات و مبهوت بر جای ماندند. به روان پاک بانوی بزرگ قلمرو هنر و سیاست ایران زمین درود می فرستم.

عباس درست نوشته، مرضیه آدم بسیار خودخواهی بود. همین خودخواهی بود که او را در چاه جمکران مجاهدین انداخت. زیرا آنها بخوبی توانستند هندوانه های دروغین زیر بغلش بگذارند. و او از این بابت کیف می کرد. آنها او را ملکه ی آواز ایران پیشش بردند. و سوارش شدند. در هر حال مرضیه هنرش استثنایی بود اگر چه بوی خودخواهیش انسان را می آزرد.

مرضیه عزیز از میانمان رخت برکند و با آرامش وجدان رفت و ما را در اندوه نشاند ،صدای دلنشین او همیشه ظریفترین تارهای قلب و دل مرا باز به لرزش در خواهد آورد. ما روزها سیاه پوش در غم این عزیز خواهیم نشست.روحش شد باد . فرید

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ابرق نکنیم
گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم

مرضیه زیاد در بند پول نبود و خیلی واراسته و هنرمند بود . عقایدش هم از سر صداقتش بود . و برای مردم خواند برای مردم رفت بدون هیچ ادعایی روحش شاد باد. من از سن 12 سالگی عاشق صدایش و وارستگی اش بودم

با تسلیت به مردم ایران و خانواده گرامی خانم مرضیه و تمامی دوستدارانش.مرضیه هنرمندی بود که بابت تمام توش وتوان خود زندگی و هنر خودرا وقف مبارزه با رژیم ضدزن و ضدبشر آخوندهای ایران کرد و در تمامی برنامه های هنریش و یا ملاقاتهای سیاسی همواره خواهان آزادی مردم و سرنگونی اخوندها بود و این برای اخوندها خیلی گران امده بود و تمامی یاوه هائی که اخوندها پشت سر ایشان میگویند به همین خاطر هست