| رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های بامدادی | ||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های بامدادیراهاندازی نیروگاه بوشهر و اعتبار روسیه در این سرمقاله آمده است: «آمریکایی‌ها به شدت می‌کوشند تا با واداشتن ایران به توقف کلیه فعالیت‌های هسته‌ای خود، برگ برنده‌ای را درقبال اجرای استراتژی دو سویه مبنی بر فشار و مذاکره رو کرده و این راهبرد را موفقیت آمیز جلوه دهند و یا دست کم با تست زدن ایران میزان آمادگی کشورمان را برای ورود به مذاکرات ماه آینده با گروه ١+٥ بسنجند، تردیدی نیست. با این وجود آن‌چه روسیه را واداشته تا در فضای تحریم‌های بین‌المللی شورای امنیت و تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا و اتحادیه اروپا به راه‌اندازی نیروگاه بوشهر اقدام کند از چند واقعیت حکایت دارد.» سرمقاله افزوده: «اگرچه اقدامات روسیه در خصوص نیروگاه بوشهر و کارشکنی‌های این کشور در سال‌های اخیر همواره تابعی از ملاحظات سیاست خارجی این کشور بوده، با این حال شواهد و قرائن نشان می‌دهد که راه اندازی نیروگاه بوشهر هیچ تبعاتی برای روسیه نخواهد داشت، چون روسیه پیش از این در معامله با آمریکا راه اندازی نیروگاه بوشهر را از شمول قطع‌نامه تحریمی خارج کرده و کوشیده بود دست خود را در همکاری با ایران در این نیروگاه باز گذارد.» در ادامه سرمقاله می‌خوانیم: «تاخیر در راه‌اندازی نیروگاه تا مرحله متوقف شدن این همکاری‌ها در عمل می‌تواند اعتبار روسیه را در بازار فن‌آوری‌های هسته‌ای به شدت خدشه دار کند. در حال حاضر روسیه قراردادهای کلانی را با کشورهای مختلف در خاورمیانه، آمریکای لاتین، اروپای شرقی،و آفریقا در زمینه احداث نیروگاه‌های هسته‌ای منعقد کرده است. بر این اساس بی توجهی روسیه به تفکیک موضوع برنامه هسته‌ای ایران با نیروگاه بوشهر می‌تواند جایگاه این کشور را نزد شرکای هسته‌ای مسکو به شدت متزلزل کند.» بهره‌گیری از ذخیره عقلانی کشور در این سرمقاله می‌خوانیم: «بر اساس شواهد و قرائن، تهدیدات خارجی نسبت به کشور روندی رو به تزاید یافته است. بیگانه مدعی، دیر زمانی است که با ایران به ما هو ایران سر ناسازگاری داشته و انقلاب اسلامی دلیل مضاعفی بر عداوت پیشین است؛ چنان‌که در ٢٨ مرداد شاهد بودیم و طی سی سال اخیر نیز صرف‌نظر از اینکه چه دولتی بر سر کار بوده، تجربه کرده‌ایم. انکار نمی‌کنم که اینک برخی بی‌کفایتی ها و شکاف و نابسامانی‌های داخلی، ماجراجویان خارجی را به طمع بیشتر انداخته و سودای عقب نگه داشتن کشور را چه با تحریم و چه تهدید دامن زده است.» در بخش دیگری از سرمقاله آمده است: « بیگانه، هر که می خواهد باشد، حق ندارد و به یاری خدا نمی‌تواند مناقشات و مجادلات داخلی را بهانه خشونت و ماجراجویی جدیدی در منطقه کند. در این موقعیت، بهره‌گیری از حداکثر ذخیره عقلانی و مدیریتی کشور به دور از هرگونه حب و بغض برای تدبیر متمایز و راسخ و در اتخاذ مواضع، وظیفه دست‌اندرکاران امور است تا آن‌چه ملت هزینه آن را می‌پردازد دارای بیشترین سنجیدگی و پشتوانه ملی باشد.» سرمقاله ادامه می‌دهد: «تاریخ هرگز از حاکمان و نخبگانی که برای سعادت ملت‌شان باب گفت‌وگو را گشوده‌اند به بدی یاد نخواهد کرد. اتفاقا در تاریخ مبارزات بزرگان این ملت تا دل‌مان بخواهد غیرت و فاصله هست، اما کم‌تر اثری از گفت‌و گو یافت می‌شود. نقد آیندگان متوجه کسانی خواهد بود که گفت‌و گو و اصلاح را رد کرده و بر طبل فاصله کوبیده‌اند. چه بسا که شدت ناروایی‌ها و شکست بسیاری از نرمش‌ها این سخنان را به نقد و سخره کشد. اما اگر فرجی باشد از همین مراعات‌ها و باب‌های گفت‌و گو آغاز می‌شود و اگر چنین نباشد رویه‌ای اخلاقی و قابل دفاع به ویژه در شرایط تهدید خارجی است. می‌دانم که برخی جریان‌های نفوذی منحرف به ظاهر انقلابی که در داخل بر طبل خشونت می‌کوبد و جز سیطره و منافع باندشان، ایران و آینده انقلاب پشیزی برایشان اهمیت ندارد این نوشته را حمل بر ضعف خواهند کرد، البته از آن‌ها باکی نیست. هر چه بگویی آن‌ها بر نمط خود خواهند راند. مخاطب این نوشته آن‌ها نیستند.» ادامه حضور آمریکا در عراق سرمقاله‌نویس می‌نویسد: «باراك اوباما، رئیس‌جمهور آمریكا اعلام كرد واشنگتن به وعده‌هایش برای خروج كامل نظامیان آمریكائی از عراق حتی ١٦ روز زودتر از موعد مقرر عمل كرده و بدین ترتیب آخرین نفرات نظامی مرتبط با عملیات رزمی از عراق خارج شده‌اند. در برخورد اول چنین تصور می‌شود كه گویا پرونده اشغال عراق توسط آمریكا و مزدورانش بسته شده و ملت عراق از زیر یوغ اشغال‌گران آزاد گردیده است. اما بررسی‌های بیشتر نشان می‌دهد كه عملاً تغییر چندانی در اصل ماجرا پدید نیامده و آمریكا همچنان به حضور نظامی خود در عراق ادامه می‌دهد.» این سرمقاله افزوده: «وزارت دفاع آمریكا (پنتاگون) اعلام كرده است با خروج یك تیپ رزمی از عراق، آمریكا از این پس هیچ‌گونه نیروی رزمی در عراق نخواهد داشت ولی همچنان ٥٠ هزار نظامی آمریكائی در این كشور باقی خواهند ماند. به علاوه قرار است طی یك سال آینده، تركیب نیروها نیز تغییر نماید ولی در عوض حدود هفت هزار تن تحت عنوان شركت‌های امنیتی خصوصی، به عراق اعزام شوند یا آن‌كه تعداد نیروهای امنیتی موجود به هفت هزار تن افزایش یابد.» در این سرمقاله می‌خوانیم: «اولاً قرار نیست تحت هیچ شرایطی تعداد واقعی نیروهای آمریكائی در عراق به صفر برسد بلكه از سال آینده فقط عنوان و تعریف نیروهای آمریكائی مستقر در عراق تغییر می‌كند و آن‌ها به بهانه آموزش نیروهای عراقی و نظارت بر ساماندهی و عملیات ارتش عراق همچنان در این كشور باقی خواهند ماند. ثانیاً شركت‌های به اصطلاح امنیتی قرار است دقیقاً به همان كاری مشغول باشند كه ارتش آمریكا در چارچوب طرح اشغال عراق سرگرم انجام آن بوده است.» سایر مطبوعات سرمقاله امروز روزنامه رسالت با عنوان «قلب رآکتور تپید» سرمقاله امروز روزنامه کیهان با عنوان «سررسید قسط هجدهم»  |
||