| رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های بامدادی | ||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های بامدادی«آسمان و ریسمان» این روزنامه می‌نویسد: «واكنش‌ها در قبال اظهارات تامل برانگیز مهندس اسفندیار رحیم‌مشایی وارد مرحله تازه‌ای شده است. برخی از روحانیان بلندپایه و نیز شخصیت‌های استخوان خرد كرده در سیاست، در برابر گفته‌های جنجالی مشایی موضع‌گیری كرده‌اند، اما تاكنون این سیاست‌مداران یا روحانیان بوده‌اند كه در قبال مشایی مواضع له یا علیه اتخاذ می‌كرده‌اند اما برای نخستین‌بار یكی از بلندپایه‌ترین مقامات نظامی كشور یعنی سردار سرلشكر بسیجی دكتر فیروزآبادی رئیس ستاد كل نیروهای مسلح، گفته‌های شگفت‌آور رئیس دفتر رئیس‌جمهوری و یكی از نزدیكان بسیار معتمد احمدی‌نژاد را انحراف و جرم علیه امنیت ملی و حمله به اركان نظام مقدس جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی توصیف كرد.» نویسنده سرمقاله افزوده: «چرا رئیس دفتر رئیس‌جمهور چنین بی‌تابانه سخن می‌گوید و اهداف وی از این‌گونه اظهارات چیست، جای بحث و پرسش‌های فراوان است. یك احتمال این است كه در شطرنج سیاسی گاه یكی از كنش‌گران، مهره‌ای باارزش را قربانی می‌كند تا كمپوزیسیون صحنه را به نفع خویش تغییر دهد. این روش در بازی شطرنج و در سیاست شناخته شده و بارها به كار گرفته شده است. احتمال دیگر این است كه نزدیك‌ترین یار رئیس‌جمهوری با فاصله‌گذاری میان اصول‌گرایان و رئیس‌جمهور، درصدد است جریانی جدید پدید آورد كه با گفتمان اصول‌گرایی نیز مرزبندی دارد، ضمن آن‌كه با دیگر رقیبان به حاشیه رانده شده نیز مرزبندی دارد. حتی عبور از گفتمان انقلاب اسلامی و تاكید بر شووینیسم افراطی نیز می‌تواند به عنوان یك احتمال هر چند اندك در نظر گرفته شود.» در ادامه سرمقاله می‌خوانیم: «اگر آقای رحیم‌مشایی از آسمان و ریسمان می‌گوید تا رئیس وی از سوی افكار عمومی، به پرسش كشیده نشود، راه مطلوبی را برنگزیده است، ضمن آن‌كه گمان نمی‌رود رئیس جمهوری خود با چنین شیوه‌ای از اساس موافق باشد.» گفت‌وگو در سطح عالی در این سرمقاله می‌خوانیم: «علی‌رغم وجود نیازهای استراتژیک ایران و آمریکا به یکدیگر و فراهم بودن نسبی شرایط گفت‌وگو، چشم‌انداز ورود به گفت وگوی مستقیم و استراتژیک به دلیل بالا بودن هزینه‌های سیاسی مربوط به نتیجه‌بخش نبودن گفت‌وگوهای مستقیم در سطح سیاست داخلی و همچنین بی‌اعتمادی دو طرف به اهداف یکدیگر از ورود به گفت‌وگوها، همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.» در بخش دیگری از سرمقاله آمده است: «آقای احمدی‌نژاد آمادگی خود را برای گفت‌وگوی مستقیم با اوباما اعلام می‌دارد و در طرف دیگر اوباما نیز با ادبیات محتاط خود به نوعی خواهان گفت‌وگو با ایران می‌شود. ظرفیت‌های گفت‌وگوی مستقیم در درجه اول به نیاز متقابل استراتژیک برمی‌گردد. برای آمریکا، گفت‌وگوی مستقیم به معنای خروج ایران از لیست دشمنان آمریکا در منطقه خاورمیانه است که خود تأثیرات مثبتی بر روند حل‌وفصل بحران‌های منطقه‌ای همچون عراق و افغانستان خواهد داشت.» نویسنده سرمقاله ادامه می‌دهد: «مذاکرات آتی هسته‌ای بین ایران و گروه ١+٥ در سپتامبر جاری می‌تواند شروع خوبی باشد. ایران به هرحال با کارت غنی‌سازی مستقل اورانیوم دست بالا را در مذاکرات هسته‌ای دارد و لذا نباید نگران از باخت در مذاکرات باشد. ایران می‌تواند اطمینان لازم را از ثمربخش بودن مذاکرات مستقیم به آمریکا بدهد. این امر نیازمند حمایت تمامی گروههای سیاسی داخلی از روند ورود به گفت‌وگوهای استراتژیک با محوریت برنامه هسته‌ای است. از این لحاظ به نفع ایران است که گفت‌وگو در سطح عالی دولت‌ها و برمبنای دیپلماسی باز صورت گیرد.» کوچک‌کردن تهران سرمقاله‌نویس می‌نویسد: «مصوبه اخیر هیات دولت مبنی بر انتقال ٤٠ درصد كاركنان دولت طی مدت كوتاه تابستان نگرانی‌های زیادی را در میان كارمندان دولت به وجود آورده است. جابه‌جایی یكی از والدین ناگزیر جابه‌جایی‌هایی را برای دیگر اعضای خانواده به دنبال دارد كه به سادگی حل كردن آن‌ها میسر نیست. مضاف بر این‌كه ممكن است شهرهای مقصد نیز لزوما امكانات لازم برای پذیرش سازمان‌های اداری جدید را در اختیار نداشته باشند.» نویسنده این سرمقاله افزوده: «آن‌چه كه در پس همه این الزام‌ها وجود دارد، مصلحت كوچك‌كردن شهر بزرگ تهران است كه به شكل غیرعادی رشد و گسترش یافته است. گسترش غیرعادی شهر تهران در خلال زمان صورت گرفته كه نشان از وجود سازوكارهایی اقتصادی دارد كه طول زمان اثر خود را گذاشته است. توزیع متمركز ثروت و تصمیم‌گیری‌های سیاسی در مركز، تاسیس نهادهای مختلفی چون دانشگاه‌ها و مراكز اداری-فرهنگی و اقتصاد مقیاس در شهر بزرگی چون تهران به روشنی زمینه‌های گسترش بی‌رویه این شهر را به وجود آورده‌اند. حال اگر قرار است كه این معضل مهار گردد، باید در مكانیزم‌های یادشده تجدید نظر صورت گیرد.» در این سرمقاله می‌خوانیم: «انتقال پایتخت و مراكز دولتی یكی از اقداماتی است كه می‌تواند به كاهش این مشكل منجر شود؛ اما این كار می‌بایست با تدبیر صورت گیرد. یك راه‌حل شناخته‌شده این است كه اصولا پایتخت از تهران به شهری از شهرهای موجود یا شهری اساسا جدید منتقل گردد. نكته مهم و قابل توجه این است كه انجام این كار بزرگ در دوران ركوردزنی قیمت نفت شدنی است و قابل دفاع نیز هست. در دوران وفور درآمدهای نفتی كه اقتصاد دچار بیماری هلندی می‌شود؛ یعنی بازده فعالیت بخش غیرقابل مبادله از جمله ساختمان و مسكن نسبت به بخش قابل مبادله مثل صنعت بالا می‌رود، دولت می‌تواند همزمان با سرمایه‌گذاری در عرضه این قبیل كالاها اثرات منفی ورود ارز زیاد را به اقتصاد مهار كند.» متن کامل سرمقاله سرمقاله امروز روزنامه مردم‌سالاری با عنوان «برخوردهای دوگانه اصول‌گرایان با مکتب ایرانی و جمهوری ایرانی» سرمقاله امروز روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان «فصل شكوفائی همت‌ها» سرمقاله امروز روزنامه رسالت با عنوان «تساهل درون گفتمانی»  |
||