تجمع اعتراض‌‌آمیز مقابل سفارت ایران در آنکارا

روز گذشته و هم‌زمان با ١٨ تیر گردهمایی اعتراض‌آمیزی از سوی جمعی از پناهجویان ایرانی و «کانون آزادیخواهان ایرانی در ترکیه» مقابل سفارات ایران در آنکارا برگزار شد.

در این تجمع که یک ساعت طول کشید، ده‌ها ایرانی و تعدادی دانشجوی ترک حضور داشتند. پلیس ضد شورش ترکیه نیز امنیت این مراسم را بر عهده داشت.

١٨ تیر سال ١٣٨٧ نیروهای لباس شخصی و پلیس به کوی دانشگاه تهران حمله کردند. در جریان این حمله ده‌ها دانشجو زخمی و بازداشت شدند.

بعدها اعلام شد که در این درگیری «عزت ابراهیم‌نژاد» به ضرب گلوله کشته شده است اما دانشجویان آمار کشته‌ها را بیش از گزارش‌های رسمی می‌دانستند. با گذشت ده سال هنوز هیچ کدام از عاملان این حادثه معرفی و محاکمه نشده‌اند.

معترضان در این تجمع با شعارهای علیه مقامات ایرانی نارضایتی خود را از حکومت ایران اعلام کردند. «مرگ بر خامنه‌ای»، «مرگ بر جمهوری اسلامی»، «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد» و... از جمله شعارهایی بود که توسط معترضان در مقابل سفارت ایران در آنکار سر داده شد.

مسئولان سفارت ایران از داخل ساختمان سفارت اقدام به فیلم‌برداری از معترضان کردند، اما هیچ‌کدام از آن‌ها از داخل سفارت بیرون نیامدند.

تجمع‌کنندگان در پایان این تجمع با انتشار قطع‌نامه‌ای، خواسته‌های خود را در ١٣ ماده اعلام کردند.

امضاکنندگان این قطع‌نامه تاکید کرده‌اند که حکومت ایران «تحریم سیاسی» شود و سفارت‌خانه‌های این کشور که صادرکنندگان قطع‌نامه از آن‌ها به نام «لانه‌های جاسوسی و مراکز صدور تروریسم» یاد کرده‌اند؛ تعطیل شود.

در بند دیگری از این قطع‌نامه از دولت ترکیه خواسته شده تا همکاری‌اش را با ایران «قطع» کند. ترکیه در جریان رای‌گیری در شورای امنیت سازمان ملل به قطع‌نامه تحریم ایران در روز ١٩ خرداد ٨٩ رای منفی داد.

تجمع‌کنندگان همچنین خواستار «برقراری آزادی بیان، آزادی مطبوعات، لغو سانسور و آزادی زندانیان سیاسی، برگزاری رفراندوم آزاد جهت تعیین حق سرنوشت و رعایت حقوق اقلیت‌ها» شده‌اند.

در یک‌سال گذشته به گفته نیروی انتظامی، چهارهزار نفر از شهروندان معترض به نتیجه انتخابات بازداشت شده‌اند. در همین مدت همچنین ده‌ها روزنامه‌نگار، فعال حقوق بشر و حقوق زنان، دانشجویان، اعضای احزاب سیاسی و اقلیت‌های قومی و مذهبی بازداشت شده‌اند.

صادرکنندگان این قطع‌نامه همچنین خواستار «محاکمه فوری آمران و عاملان تمامی جنایات جمهوری اسلامی در یک دادگاه عادلانه بین‌المللی» شده‌اند و از سازمان ملل خواسته‌اند تا «گزارشگر ویژه حقوق بشر» را برای بررسی وضع «زندان‌ها و زندانیان شکنجه شده» به ایران بفرستد.

مرداد ماه سال گذشته اعلام شد که دست‌کم سه نفر از بازداشت‌شدگان در بازداشتگاه کهریزک بر اثر شکنجه جان داده‌اند. ایران تاکنون به کنوانسیون منع شکنجه نپیوسته است.

در بندی دیگری از این قطعنامه «لغو فوری احکام قرون وسطایی اعدام، سنگسار ، قطع عضو» درخواست شده است.

گردهمایی در مقابل سفارت ایران در آنکارا

معترضان همچنین خواستار «به رسمیت شناخته شدن برابری کامل زن و مرد، لغو حجاب اجباری و حق انتخاب پوشش و لغو مناسبات مردسالارانه درون جامعه و قوانین حاکم» نیز شده‌اند.

زنان در ایران نسبت به مردان از حقوق برابر برخوردار نیستند. همچنین در ایران با اجرای قانون «حجاب و عفاف» زنانی که پوشش آزادانه‌ای داشته باشند، جریمه و یا بازداشت می‌شوند.

صادرکنندگان این قطع‌نامه همچنین از سازمان فرهنگی سازمان ملل، یونسکو خواسته‌اند که برای یادبود کیانوش آسا، دانشجویی که در جریان اعترضات به نتیجه انتخابات کشته شد، روزی را به عنوان روز دانشجو انتخاب کند.

آن‌ها همچنین پیشنهاد کرد‌ه‌اند که روز اعدام فرزاد کمانگر، معلم کرد نیز به عنوان روز معلم نام‌گذاری شود.

موج اعتراض‌ها به حکومت ایران پس از انتخابات بحث‌‌برانگیز ریاست جمهوری ایران در سال ١٣٨٨ علاوه بر داخل ایران، بسیاری از کشورهای دیگر را نیز در برگرفت.

معترضان و رهبران جنبش سبز می‌گویند که حکومت در انتخابات ریاست جمهوری ٢٢ خرداد سال گذشته تقلب کرده است. مقامات ایران اما همواره این گفته مخالفان را رد کرده‌اند.