رهنورد: ظلم بر زندانیان سیاسی را پایان دهید

زهرا رهنورد، همسر میرحسین موسوی امروز در بیانیه‌ای به مقامات جمهوری اسلامی ایران هشدار داد که به «ظلم بر زندانیان سیاسی» پایان دهند و آن‌ها را آزاد کنند.

پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال گذشته، میلیون‌ها تن از مردم ایران در اعتراض به نتایج انتخابات به خیابان‌ها آمدند. با آغاز اعتراض‌ها هزاران نفر در گردهمایی‌‌هایی خیابانی بازداشت و به زندان‌ها منتقل شدند.

زهرا رهنود

همچنین در یک سال گذشته ده‌ها روزنامه نگار، فعال حقوق‌بشر و اعضای احزاب سیاسی نیز در ایران بازداشت شده‌اند.

زهرا رهنورد در حالی در بیانیه‌اش، خواستار آزادی زندانیان سیاسی شده که عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان ماه گذشته خبر داد که آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر ایران در جلسه ٢٦ خرداد ۱۳۸۸ با درخواست «آزادی دانشجویان زندانی» که از سوی فاطمه کروبی، همسر مهدی کروبی عنوان شد «قاطعانه» مخالفت کرده است.

به گزارش «کلمه»، رهنورد در این بیانیه اعلام کرده که زندان‌های ایران به دلیل آن‌که محل نگهداری «نخبگان علمی، دانشجویان، استادان، روزنامه‌نگاران، المپیادی‌ها و طرفداران حقوق بشر» شده، باید به خود «افتخار» کنند.

او گفته دولت به جای این‌که به این افراد «جایزه حقوق بشر بدهد» آن‌ها را «دربند» کرده است.

زهرا رهنورد به حاکمیت هشدار داده که «شما هم خودتان خانواده، خواهر، مادر، پدر، فرزند و برادر دارید و آنچه را که بر خود نمی پسندید بر این فرزندان غیور ملت نپسندید.»

او در بیانیه ۱۰ بندی خود خواستار «اعلام علت دستگیری زندانیان به زندانی و خانواده‌‌ها و تفیهم اتهام در مدت ۴۸ ساعت» شده و گفته که در زندان‌های ایران این موارد رعایت نمی‌شود.

رهنورد همچنین مشخص نبودن مکان نگهداری زندانی و بی‌اطلاعی خانواده‌ها را مصداق «شکنجه، فشار روحی و روانی» دانسته است.

او تاکید کرده که «وضعیت بد رفاهی، زندان را به بیمارستانی بدون پزشک و پرستار تبدیل کرده» است و گفته که از «زندان اوین به ویژه بند ۳۵۰ خبرهای ناخوشایندی به گوش می رسد.»

۲۹ خردادماه ۸۹ گزارش‌هایی منتشر شد که خبر می‌داد مسئولان زندان اوین، زندانیان سیاسی بند ٣٥٠ را وادار به انجام «کار اجباری» در زمنیه «کارهای ساختمانی» کرده‌اند.

مسئولان زندان اوین دلیل این کار اجباری را آغاز «ساخت و ساز در زندان» و «نبود جای مناسب برای زندانیان» اعلام کرده است.

همسر میرحسین موسوی در بیانیه‌اش گفته که زندانیان «دچار بیماری و یا ضعف مفرط جسمی» شده‌اند. رهنورد علت افزایش بیماری‌ها را «کیفیت بسیار بد غذای زندان و نبودن میوه و سبزیجات» اعلام کرده است.

او همچنین «لغو مرخصی‌ها، ممنوعیت ملاقات‌های حضوری و ملاقات کابینی و از پشت تلفن و کم‌کردن زمان تماس تلفنی زندانیان» را سبب افزایش «فشارهای روانی بر زندانیان سیاسی و خانواده هایشان» دانسته و گفته که خانواده‌های زندانیان باید برای ۲۰ دقیقه ملاقات حضوری بارها به دادستانی تهران بروند.

رهنورد در این بیانیه، از زندان رجایی شهر به عنوان «زندان مخوف و دور از دسترس» یاد کرده که «فشار مضاعفی» را به زندانیان وارد می‌کند. او از «تبعید» زندانیان به زندان رجایی‌شهر، انتقاد کرده است.

چهارم تیر ماه جاری، خانواده‌های شماری از زندانیان سیاسی که به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شده‌اند، با انتشار نامه‌ای به عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران از «مدت کم ملاقات‌ها و رفتارهای نامناسب برخی از کارمندان این زندان» شکایت کرده‌اند.

میرحسین موسوی از رهبران مخالف دولت نیز ۱۱ خردادماه گذشته گفته بود که حاکمان جمهوری اسلامی به «زندانبان و سلب‌کنندگان آزادی» تبدیل شده‌اند. موسوی افزوده بود که در شرایط کنونی بخشی از حاکمیت به «خشونت و سرکوب و سلب آزادی‌های مشروع رو آورده و زندان‌ها را پر کرده است.»