| رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های بامداد | ||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های بامداد«فتنه‌گران» در پی سقوط دولت در این سرمقاله می‌خوانیم: «فتنه‌گران داخلی و خارجی تمام شکست‌ها و ناکامی‌های خود در ماه‌های گذشته را به ۲۲ خرداد حواله می‌دادند و با حرارت می‌گفتند که همه عقب ماندگی‌ها در آن روز جبران خواهد شد. » این سرمقاله افزوده است: «اگر هدف جریان فتنه فقط مبارزه انتخاباتی بود، صندوق‌های رای کفایت می‌کرد. به خیابان کشاندن مردم هفته‌ها قبل از انتخابات، راه انداختن کارناوال‌ها و زنجیره‌های انسانی، ایجاد در گیری‌های وسیع در شهر و امنیتی کردن فضا به وضوح نشان از آن داشت که هدف اصلی بسیار فراتر از مبارزه انتخاباتی و در واقع استفاده از فرصت انتخابات برای محقق کردن «یک کار دیگر» است. » به نوشته این سرمقاله: «نخستین چیزی که فتنه‌گران در پی آن بودند این بود که دولت را ساقط کنند و بعد به آسانی آن را تصاحب نمایند.» این سرمقاله ادامه داده است: «آبروریزی روز ۲۲ خرداد برای فتنه‌گران را نه به سرکوب می‌توان نسبت داد نه به صادر نشدن مجوز و لغو راه پیمایی از سوی سران فتنه و نه به اینکه فتنه‌گران به اندازه کافی رسانه دراختیار نداشته‌اند.» بن‌بست خود ساخته جامعه جهانی در این سرمقاله آمده است: «۱۲ عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد از جمله دارندگان حق وتو و اعضای دائم شورای امنیت براساس اصل هفتم منشور ملل متحد چهارمین قطعنامه را علیه جمهوری اسلامی‌ایران صادر کردند که به قطعنامه ۱۹۲۹موسوم شد.» این سرمقاله ادامه داده است: «این رهیافت نسبت به نظریه خلع سلا ح، جدیدتر و در عین حال عملی‌تر به نظر می‌رسد. رویکرد کنترل تسلیحات غیرمتعارف نگرش واقع گرایانه‌ای است که جایگزین نگرش آرمانگرایانه و ایده آلیستی خلع سلاح شده‌است.» به نوشته سرمقاله‌نویس این روزنامه: «اگر بخواهیم کنترل تسلیحات در عصر هسته‌ای شدن را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم باید بگوییم که کلیه کشورهای هسته‌ای توان آن را دارند که به حد انهدام قطعی طرف مقابل برسند. این امر، حداقل از جنبه نظری کنترل تسلیحات را ضروری ساخته‌است.» این سرمقاله افزوده است: « بیانیه تهران که با تشریک مساعی مثلث کشورهای ایران، برزیل و ترکیه در حاشیه نشست گروه ۱۵ که در تهران صورت گرفت صادر شد می‌توانست فرصتی مغتنم قلمداد شود که گروه مذاکره کننده ائتلا ف ۱+۵ برای برون رفت از بن بست جهانی، آن را دچار تهدید نکند ولی متاسفانه صدور قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت علیه ایران پرونده هسته‌ای ایران را دچار چالش دوباره کرده که به نظر می‌رسد این امر، جامعه جهانی را دچار بن‌بست خود ساخته‌ای خواهد کرد.» جذب حداکثری، یک استراتژی ناگزیر در این سرمقاله می‌خوانیم: «جذب حداکثری و دفع حداقلی در سیاست‌ورزی و حکومتداری، صرفا یک روش موثر و تاکتیک مفید و فراتر از آن یک استراتژی ناگزیر است. به این معنا که هر چه بین جذب حداکثری و دفع حداقلی رابطه تباین یا معکوس برقرار شود نشان دهنده دو مسئله روشن خواهد بود اول اینکه آن «گونه سیاست‌ورزی» کارآمد نخواهد بود و دوم آنکه اخلاقی نیست.» این سرمقاله نوشته است: «جذب حداکثری و دفع حداقلی مفهومی است دووجهی که بین شهروندان و حاکمیت یا بین اعضای یک گروه خرد و کلان و ریاست آن برقرار می‌شود که هر دو سو، کارآمدی و استقرار اخلاقی حاکمیت ملی یا گروهی، کلان یا خرد و... را در تمسک به این شیوه می‌دانند.» در ادامه این سرمقاله آمده است: «نگاهی به منش و سیره رهبران انقلاب اسلامی و همچنین گذری بر روح حاکم بر قانون اساسی کشور نمایانگر آن است که در رهبری امام و مقام معظم رهبری تاکید بر جذب حداکثری و دفع حداقلی نه تنها یک شیوه جاری بوده که برای تحقق آن فرصت لازم و گاه بیش از تصور افکار عمومی به نیروهای مایل یا در آستانه خروج از کشتی نظام یا انقلاب داده شده‌است. » بنا به نوشته این سرمقاله: «در قانون اساسی نیز برابری همه شهروندان از حقوق مساوی و وظایف متعدد و مفصل دولت و حاکمیت برای مهیا ساختن بسترهای پیشرفت جامعه در حوزه‌های مختلف، از جمله تاکیداتی است بر حفظ حداکثری مردم و ملت در خدمت انقلاب و اسلام.» عناوین سایر مطبوعات: سرمقاله امروز روزنامه جام جم با عنوان «واجبات نظام ناديده‌‌گرفته شد» سرمقاله امروز روزنامه رسالت با عنوان «رهبري از جنس مردم»  |
||