دروغ میگویند. حداقل بابک ساران توسط ماموربسیجی ن. آ. ک، که با نام رمزی " مقاله" نوشت نشان داده شد.

اشک‌ها

به شادروان احمد کسروی! ملت ایران «بدهکاری!؟» خود را با هزینه ای بسیار گزاف به نظام اسلامی و نیروهای سرکوبگر آن پرداخت کرده است. ملت ایران، برای برگزاری یک انتخابات آزاد و ایجاد یک نظام دموکراتیک و ایرانی آزاد به مبارزه خود ادامه می دهد.
کمانگیر،

این جنبش مسالمت آمیز است و میخواهد تا مغز استخوان مسالمت آمیز باقی بماند. اگر میخواست خشونت کند تا به حال رژیم چندین کفن کهنه کرده بود.نمی خواهد خشونت کند چون دوران جنبشهای قهرآمیز سالهاست به سر آمده و جوانان ما که طلایدار این انقلاب اجتمائی اند ، نمی خواهند قیمت بزرگی برای پایان بخشیدن به زندگی جمهوری اسلامی بپردازند . و فکر میکنند حتا یک نفر هم اگر شهید شود هزینه بزرگیست.

اما ان سوی این مصاف ، یعنی مقابل ما رژیمی تا مغز استخوان مسلح ایستاده است. و از طرف دیگر قتل و آدمکشی کسب و کار سران این رژیم است. در این میان یک پرسش مطرح میشود که در این شرایط چه میشود کرد که هر چه بیشتر از هزینه کم کنیم و به مقصود هم برسیم این مساله ای است که ما باید برایش جوابی درخور پیدا کنیم. . رژیم میکشد و پشتش به افراد مسلح گرم است و همه میدانیم این افراد از چه قماش اند که با قتل هموطن ها شان فقط جان دادن رژیم را اندکی طولانی میکنند .
همه جهان مترقی حالا جنبش ما را به رسمیت شناخته است . هر کلوله ای که از تفنگ رژیم شلیک شود به سرعت همان گلوله انعکاس جهانی پیدا میکند. جهان بیکار نمی نشیند و دست روی دست نخواهد گذاشت که این او باشان هر چه بخواهند قتل و جوان کشی کنند . حالا جنبش سبز تنها نیست ، حالا جهانی را در کنار خود دارد . حالا این رژیم است که روز به روز تنها و تنها تر میشود . حتا یارانی نظیر چین و روسیه به این رژیم پشت کرده اند. همه جهان مترقی میدانند که پیروزی از ان جوانان سبز است. و به همین دلیل در کنار جنبش ما قرار گرفته اند. شمیم

هرگزنخواب کورش
دارا جهان ندارد،
سارا زبان ندارد
بابا ستاره ای در
!هفت آسمان ندارد
کارون ز چشمه خشکید،
البرز لب فرو بست
حتي دل دماوند،
آتش فشان ندارد
دیو سیاه دربند،
آسان رهید و بگریخت
رستم در این هیاهو،
گرز گران ندارد
روز وداع خورشید،
زاینده رود خشکید
زیرا دل سپاهان،
نقش جهان ندارد
بر نام پارس دریا،
نامی دگر نهادند
گویی که آرش ما،
تیر و کمان ندارد
دریای مازنی ها،
بر کام دیگران شد
نادر ز خاک برخیز،
میهن جوان ندارد
دارا !کجای کاری،
دزدان سرزمینت
بر بیستون نویسند،
دارا جهان ندارد
آییم به دادخواهی،
فریادمان بلند است
اما چه سود،
اینجا نوشیروان ندارد
سرخ و سپید و سبز است
این بیرق کیانی
اما صد آه و افسوس،
شیر ژیان ندارد
کوآن حکیم توسی،
شهنامه ای سراید
شاید که شاعر ما
دیگر بیان ندارد
هرگز نخواب کوروش،
ای مهرآریایی
بی نام تو، وطن نیز
نام و نشان ندارد

حتی یک نفر هم در این کشور باشد که گول «انقلاب» را نخورده و حاظر به خفت «گول خوردن» از «ولایت فقیه» و «خواص» و «دستگاه تبلیغات» او نشود کافی است. بگذاریم فرعون هر جور که دوست دارد قضاوت کرده و هر گونه که دوست دارد اورا نام بنهد چه «محارب» و چه «فریب خورده» و چه «ضد انقلاب» و چه «هر چه». حق بر باطل دیر و یا زود پیروز خواهد شد گرچه که پرچم حق را یکنفر حمل کند.