اینها میخواهند چه چیزی را اصلاح کنند؟

مهدی بازرگان (دادگاه نهضت آزادی در زمان شاه) :
ما آخرین گروهی هستیم که با زبان قانون و به شیوه مسالمت آمیز با شما سخن می‌گوئیم. با محکوم کردن ما ملت خاموش نمی شود بلکه با زبان دیگری با شما سخن خواهد گفت...
V

حکومت شارلاتان تا لحظه آخر مجوز نخواهد داد..بد میگه ما مجوز دادیم کسی‌ نیامد..

مشکل این توده ایها و مارکسیست های روسی منافع روسیه است
به جنبش شکست خوردگان ( سایت اخبار-روز ) :
منظورت از موش کور انقلاب همان حزب توده و کانون توده ای نویسندگان و زر افشان و دولت آبادی و ریس دانا و خویی ...است ؟ اینها که انقلاب و اصلاحات را با هم میجوند .
عاشورا را کی تعطیل کرد ؟ رئیس دانا !
۱۶ آذر را و جمهوری ایرانی و نه غزه و نه لبنان را کی کشت ؟ زر افشان و خوئی .
چه کسانی از بیانیه ۱۷ موسوی که بیانیه تسلیم بود حمایت کردند ؟ مارکسیست های انقلابی که شعار سرنگونی میدادند .
امسال همه مارکسیست ها و موسوی و خط امامی ها بسیار به هم نزدیکترند چون با رژیم شعار مشترک مرگ بر اسرائیل می دهند و از غزه دفاع میکنند .
اما مردم طبقه متوسط که آنهمه بازی های سیاسی و هم صدایی حاکمیت با انقلابیون در ۲۲ بهمن و حمله به اسرائیل و جمهوری ایرانی را دیده اند ممکن است کاری به این بازیها نداشته باشند و دلسرد شوند .
روس ها که تا پارسال ج ا را میدوشیدند حالا با نزدیک شدن به تحریم و امریکا سعی در تخریب هر گونه امکان سازش بین احمدی و امریکا را دارند ضمن اینکه لاوروف روباه روسی گفت به منافع روسیه خدشه ی وارد نمیشود !!!( وصیت نامه پطر کبیر را بخوانید )
این همان سیاست حزب توده است که ایران را دائما در ۳۱ سال گذشته به سمت درگیری و ماجراجویی با امریکا و غرب رانده تا با تضعیف دولت مرکزی در لحظه مناسب طرح تره کیز اسیون ( افغانستان تره کی ) را پیاده کنند . ابزار آنها مجاهدین انقلاب و نبوی و خوئینی هاست .
اپوزیسیون واقعی و روشنفکران مستقل اما باید در دو جبهه همزمان فعال شوند
از مذاکره دولت با امریکا و طرح لولا - اردوغان حمایت کنند
رهبری جنبش را از خصومت کور با امریکا و اسرائیل و تشجیع حکومت به در گیری و بازگشت به عصر طلایی امام باز دارند .
مردم را به سمت لیبرالیسم و دموکراسی غربی ( مشابه ترکیه و کره جنوبی )یا سوسیال دموکراسی اروپایی ( مشابه برزیل )که تنها راه پیشرفت کشور است هدایت کنند .
افرادی چون سروش و گنجی و همایون و نگهدار و کاخساز و بهنود و بنی صدر میتوانند رهبری جناح های راست و چاپ و میانه و مذهبی و ملی را به شکل سمبولیک به عهده بگیرند . هیچ کدام از اینها نباید ادعای رهبری یا نمایندگی مردم را داشته باشد بلکه با اظهار نظر و سمت دادن آرا در جهت اتحاد روی مشترکات حرکت مردم را منظم و به سمت کسب امتیازات بیشتر و بیشتر سوق دهند تا نهایتا مردم آنچه را که به نظرشان نزدیکتر به منافع خود میبینند برگزینند .
فقط در این صورت و حرکت گام به گام و پیشروی تدیجی ولی مستمر نتایج ملموس به دست می اید و مردم ناامید نمی شوند .
این راه پیمایی و لشکر کشی خیابانی بی هدف جز به کشته شدن یک عده و سو استفاده چند خود رهبر خوانده به جایی نمیرسد
شهادت طلبی و عاشورا سازی و انقلابی گری قلابی به پشتوانه روسیه و چین حاصل این خیابانیزم بی هدف و بی هویت است .
راه حل سیاسی یا شارلاتانیسم انقلابی ؟

این مردمی که من میبینم چنان ترسیده اند و ناچار به خواب زمستانی همیشگی بازگشته اند که اگر بر فرض محال خود حکومت هم بگوید بیایید در آن روز کاری با شما ندارم نمی آیند!