| رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح | ||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبحبده بستان‌ها به نوشته این روزنامه، «این قطعنامه درحالی به عنوان یک اقدام خصمانه دیگر علیه جمهوری اسلامی ایران صادر شد که به اذعان خبرگزاری‌های غربی، با فشار شدید آمریکا و تنها سه روز مانده به پایان دوران مدیر کلی البرادعی در آژانس انجام شد که می‌تواند پایه‌گذار صدور قطعنامه‌ای علیه ایران درباره مجتمع غنی‌سازی قم باشد.» روزنامه جمهوری اسلامی می‌نویسد: «این قطعنامه شدیداللحن که به گفته کارشناسان و ناظران سیاسی، مقدمه‌ای برای تصویب قطعنامه چهار تحریم علیه ایران در شورای امنیت است، همان اقدامی است که اوباما از ماه‌ها پیش تحت عنوان چماق هسته‌ای و فشار جدید هسته‌ای آمریکا علیه برنامه‌های هسته‌ای ایران وعده داده بود تا پایان سال جاری میلادی آن را عملیاتی کند.» به نوشته سرمقاله‌نویس این روزنامه، «از سبک و سیاق گزارش توصیفی و کلی‌گویی‌های موهوم آقای البرادعی که در هماهنگی با پیش‌نویس آمریکا و دیگر همپیمانانش تهیه شده و این هدف را دنبال می‌کند که فضای مثبت همکاری‌های فنی ایران و آژانس وجود دارد را مختل کرده و آنرا به سیاسی‌کاری آلوده سازد چنین بر می‌آید که وی در این روزهای باقیمانده از ریاست خود با بده بستان‌های مالی و سیاسی با آمریکا قصد دارد ماهیت فنی آژانس و اعتماد متقابل میان اعضا و دبیرخانه را به مخاطره افکنده و پرونده ایران را در وضعیتی کاملا سیاسی و پیچیده و به جانشین خود بسپارد.» عینک خوش‌بینی مردان دیپلماسی به نوشته مردمسالاری، «در نشست شورای حکام، چین و روسیه به قطعنامه رای مثبت دادند تا باردیگر داستان تکراری نیروگاه بوشهر و روابط با روسیه و چین مورد توجه قرار گیرد. ۱۵ سال پس از امضای قرارداد، ۱۳ سال پس از آغاز عملیات و ۹ سال پس از پایان مهلت راه‌اندازی نیروگاه بوشهر، هنوز آینده این پروژه پرهزینه روشن نیست.» این روزنامه افزوده است: «جای تاسف دارد وقتی گفته شود عدم راه‌اندازی نیروگاه بوشهر و یا عدم حمایت از ایران در منازعه با آژانس انرژی اتمی در تعاملات ایران با شرکایش تغییری دیده نمی‌شود. جای دارد امروز مردان دیپلماسی ایران عینک خوش‌بینی به ژست‌های شرکای تهران را از چشم بردارند و با چشم واقع‌بینی معادلات بین‌المللی نهان و آشکار را بنگرند تا شبهه تکرار تاریخ و خیانت‌های آنان در زمینه قراردادهای امثال ترکمن‌چای در اذهان متبادر نشود.» مردمسالاری در سرمقاله خود نوشته است: «ایران امروز، باید بیش ازهر چیز منافع ملی ایران را در نظر بگیرد تا قربانی منفعت‌طلبی قدرت‌های نوظهوری همچون چین و استعمار‌گران کهنه‌کاری همچون روسیه قرار نگیرد.» «مجلس بلندگو» در روزنامه آفتاب یزد آمده است: «نخستین بار فاصله گرفتن مجلس از را‌‌س امور، هنگامی آغاز شد که عده‌ای از اصولگرایان، در حمایت از دولت هاشمی رفسنجانی، در برابر مجلس سوم ایستادند و نهایتا نیز بسیاری از نمایندگان آن مجلس که نسبت به دولت رفسنجانی اعتراضاتی داشتند جواب اعتراض‌های خود را با رد صلاحیت توسط هیات‌های اجرایی دریافت کردند، عده‌ای دیگر از آنها نیز نتوانستند از سایر فیلترهای نظارتی عبور کنند.» به نوشته سرمقاله نویس این روزنامه، «در نیمه سال دوم از مجلس هفتم، نه تنها فراکسیون اکثریت آن مجلس، انگیزه‌ای برای انتقاد از کارهای قابل انتقاد دولت احمدی‌نژاد نداشت بلکه تریبون مجلس به پرصداترین بلندگو برای حمله به منتقدان دولت تبدیل شده بود؛ برای عده‌ای از حامیان دو آتشه دولت در مجلس، تفاوتی هم نمی‌کرد که منتقد دولت، یک اقتصاددان آزموده باشد یا نماینده‌ای که در راستای وظیفه نمایندگی، انتقادی را متوجه دولت کرده بود.» این روزنامه افزوده است: «در کشیده شدن موضوع هسته‌ای ایران به مرحله فعلی بعضی رفتارها و گفتارها توسط سران دولت‌های نهم و دهم، بی‌تاثیر نبوده است. در عین حال نگرانی عمیقی که وجود دارد این است که مجلسیان، به جای نظارت قوی، تنها به دنبال کشف این نکته باشند که دولت احمدی‌نژاد از رفتار کدام دولت راضی است و عملا دولت را به جای مجلس، در را‌‌س امور بنشانند.» سایر مطبوعات:  |
||