| رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح | ||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبحقدرت نظام در برابر گروهک‌ها در این سرمقاله می‌خوانیم: «دست‌کم یک دهه است جمهوری اسلامی با حلقه‌ای از سیاسیون که اصرار بر خارجی‌گری دارند، به رسم مدارا و سعه صدر برخورد می‌کند و در برابر بیشترین قانون شکنی و ساختارشکنی آنها، به کمترین برخورد بسنده می‌نماید.» این سرمقاله افزوده است: «مشفقانه باید به برخی سران حلقه مورد بحث گفت که رفتار و گفتارتان، اسباب جدایی شما را از قافله انقلاب فراهم کرده و طعمه شیطان بزرگ ساخته‌است. شما البته- بخواهید یا نخواهید- مگسک شیطان بزرگ شده‌اید و او با شما، گرای هدف قرار دادن وحدت و امنیت ملی را پیدا می‌کند.» در ادامه این سرمقاله آمده است: «نظام جمهوری اسلامی- هیچ ابایی از نشان دادن قدرت به گروهک‌هایی که به جنگ قانون اساسی، امنیت ملی، و جمهوریت و دموکراسی و رأی مردم می‌آیند، ندارد. در نظام اسلامی و در هیچ نظام سیاسی دیگری، حقوق بشر، به معنای حق شرارت و نقض حقوق یک ملت یا اکثریت آن نیست.» سرمقاله نویس کیهان اضافه کرده‌است: «می‌گویند به قانون اساسی برمی گردیم. قانون حکم کند؟! بسم الله، چه چیز از این بهتر! اما بدون استثنا و تبصره و حیله یوم السبتی! اگر قانون اساسی قرار است کلمه سواء باشد و داوری کند یا بدون تنازل اجرا شود، حضرات باید توضیح دهند که پیش از این به کدام اصل اساسی تمکین کرده‌اند؟» رعایت نشدن حقوق شهروندی و بدبینی مردم در این سرمقاله آمده است: «کارشناسان مختلف برای توسعه سه ضلع قایل هستند؛ سرمایه اقتصادی، سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی. نخبگان سرمایه انسانی بحساب می‌آیند، اما سرمایه اجتماعی نوعی کیفیت رفتاری برای تک تک افراد جامعه‌است که کردار آنها را قاعده‌مند می‌کند، خطاها را کاهش می‌دهد و کار را روان می‌کند.» به نوشته این سرمقاله: «در کشوری مثل ایران تا اقتصاد رانتی حاکم باشد و درآمد نفتی دولت را هرروز سرمایه‌دارتر و بی‌نیاز تر نسبت به مردم کند و فرهنگ خود عقل کل بینی رایج باشد، در این هنگام نخبگان نه محور توسعه که عده‌ای منتقد، نق‌زن و مفت‌خور لقب می‌گیرند و از چرخه توسعه حذف خواهند شد و دولت همچنان با تکیه بر طلای سیاه زیرزمینی، خود را بی‌نیاز از طلایی اندیشه‌ای روی زمین (نخبگان) می‌پندارند و تصمیم گیری‌های کشور از پشتوانه عقلانیت جمعی تهی خواهد شد و خود عقل کل بینی جای عقل جمعی را می‌گیرد.» این سرمقاله اضافه کرده است: «اگر مردم شاهد دولتمردان انتقاد پذیر باشند خود به این صفت دست می‌یابند. فرهنگ تملق، ریاکاری محصول نوع نسبت دولتمردان با مردم است اگر مردم برای صراحت‌گویی احساس امنیت کنند مجبور به ریاکاری نخواهند بود. اگر حریم عقاید مردم و حقوق شهروندی آنها به رسمیت شناخته شود، این احساس برای مردم اعتماد آفرین است. بدبینی مردم نسبت به همدیگر، در نتیجه عدم احساس برخورداری عادلانه از حقوق و تکالیف است.» روس‌ها مشوق، منزوی کردن ایران در این سرمقاله آمده است: «از روسیه به عنوان شریک راهبردی تا مرگ بر روسیه، نوسان در رفتار سیاسی روس‌ها نقطه نظرات متفاوتی را میان سیاسیون ایرانی شکل داده‌است. هیچ کدام از دو نگرش فوق نمی‌تواند تمام جوانب روابط پیچیده روسیه با ایران را در برگیرد. موضوع روسیه نیازمند یک نقد جدی است.» به نوشته سرمقاله نویس رسالت، «در موضوع خاص ایران نیز آمریکا در طرح تازه خواستار ارسال سوخت ۳.۵ درصد ایران به روسیه است تا طرح بزرگ‌تر انحصار کنسرسیوم‌های هسته‌ای را ابتدا از روسیه آغاز کند. براساس این طرح در کشورهای عضو باشگاه هسته‌ای کنسرسیوم‌هایی از کشورهای طالب تولید و خرید سوخت هسته‌ای تشکیل می‌شود و آنها موظفند سوخت موردنیاز کشورهای خارج از باشگاه را تامین کنند.» این سرمقاله افزوده است: «روس‌ها که همواره مشوق یک سری سیاست‌های ضد یکجانبه‌گرایی ایران بوده‌اند، ایران را در عرصه بین‌المللی یک کشور تنها و منزوی قلمداد می‌کنند.» در ادامه این سرمقاله می‌خوانیم: «متاسفانه به نظر می‌رسد برخی از مسئولان مرتبط، در نشان دادن واکنش جدی در قبال بازی جدید روسیه تعلل می‌کنند. در حالی که افکار عمومی داخل کشور نسبت به منافع ملی حساس بوده و ضربه به این منافع را از ناحیه هیچ کشور غربی یا شرقی نمی‌پذیرد. ضمن اینکه زمانی که از پشتوانه داخلی سیاست خارجی سخن می‌گوییم، حتما بدانیم که این قدرت در رابطه متقابل حساسیت‌های ملی و مواضع رسمی شکل می‌گیرد.» سایر مطبوعات:  |
||