در جامعه ای که قوانین جزا و از جمله برقراری اعدام هر چه بیشتر ظهور داشته باشد، بی شک جنایت هم بهمان اندازه بیشتر است. نفی اعدام در سیستم اجتماعی نشان دهنده رشد انسانی آن جامعه بفاصله یک قدم بیشتر است. هیچ انسانی حق حذف زندگی یک انسان دیگر را ندارد. آنهائیکه حکم اعدام را اجراء میکنند جزو کثیف ترین و عقب مانده ترین لایه حیوانی هستند و آن کسیکه حکم اعدام یک بچه را بحکم اسلام صادر میکند باید روانه تیمارستان بشوند. اعلامیه ١٢٠ نفر پزشکان در خصوص بررسی سلامت مسئولان کشور مورد تائید و پشتیبانی منهم هست و خصوصأ در مورد قضات شرع. سیستم قضائی ایران با احکام دوگونه برای جرم واحد نیاز بتغیر بنیادی دارد. لغو حکم اعدام بهنود شجاعی نشاندهنده چهره دیگر ی از اسلام است. مجرم را باید بمجازات رساند منتها در دادگاه صالحه.

اعدام بهنود را متوقف کنید

بهنود شجاعی در یک قدمی چوبهی دار

بهنود شجاعی نوجوانی که در ۱۷ سالگی در یک نزاع، فردی را به قتل رساند، روز چهارشنبه بیست و هشت مرداد اعدام خواهد شد. این در حالی است که پدر و مادر مقتول قبلا به طور شفاهی از قصاص بهنود گذشته بودند

استفتائی از حضرت آیت الله مکارم شیرازی

سلام بر حضرت آیت الله مکارم شیرازی
مدتها در خصوص کسب رضایت از اولیاءدم مقتولی با افراد خیر به منرل اولیاءدم رفتیم آنها در ابتدای امر راضی به عفو نبودند تا اینکه در حضور عده زیادی از حاضرین صراحتا اعلام کردند که عفو از قصاص نمودند. و حال منکر شده اند سئوال من از حضرتعالی این است که آیا با توجه به عفو اعلامی در حضور شهود، انکار آن از لحاظ شرعی و قانونی صحیح است یا خیر؟

ایشان چنین پاسخ فرمودند:

بسم الله الرحمن الرحيم

:: با اهداء سلام و تحيت؛

جواب : هرگاه شهود معتبر شهادت دهند که آنها عفو کرده اند بازگشت آنها اثری ندارد.

این جنایات تاکی ادامه خواهد داشت.تنها چیزیکه در این رزیم ارزش نداره جون انسانهاست. .... بر جمهوری اسلامی.

به نام گل سرخ

بخوان به نام گل سرخ، در صحاري شب،
كه باغ‌ها همه بيدار و بارور گردند.
بخوان، دوباره بخوان، تا كبوتران سپيد
به آشيانه خونين دوباره برگردند.

بخوان به نام گل سرخ، در رواق سكوت،
كه موج و اوج طنينش ز دشت‌ها گذرد؛
پيام روشن باران،
ز بام نيلي شب،
كه رهگذار نسيمش به هر كرانه برد.
ز خشكسال چه ترسي كه سد بسي بستند؛
نه در برابر آب،
كه در برابر نور
و در برابر آواز و در برابر شور ...
در اين زمانه عسرت، به شاعران زمان برگ رخصتي دادند
كه از معاشقه سرو و قمري و لاله
سرودها بسرايند ژرف‌تر از خواب
زلال‌تر از آب.

تو خامشي، كه بخواند؟
تو مي‌روي، كه بماند؟
كه بر نهالك بي‌برگ ما ترانه بخواند؟

از اين گريوه به دور،
در آن كرانه، ببين:
بهار آمده،
از سيم خاردار گذشته.
حريق شعله گوگردي بنفشه چه زيباست!

هزار آينه جاري است.
هزار آينه
اينك
به همسرايي قلب تو مي‌تپد با شوق.
زمين تهي است ز رندان؛
همين تويي تنها
كه عاشقانه‌ترين نغمه را دوباره بخواني.
بخوان به نام گل و سرخ و عاشقانه بخوان:
«حديث عشق بيان كن بدان زبان كه تو داني»