| رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح | ||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبحتکلیف آزادی بیان چه می‌شود؟ در بخشی از سرمقاله امروز این روزنامه نوشته شده است: «صرف نظر از انتخابات دهمین دوره ریاست‌جمهوری و نتایج آن و خواست‌ها و ادعاها و ادله معترضان، نکته‌ای دیگر هست که بر افکار عمومی گران آمده و بر جان شهروندانی که خود را به رشته قانون اساسی با نظام سیاسی پیوسته می‌دانند سنگینی می‌کند و آن اینکه تکلیف آزادی بیان و آزادی اجتماعات که هر دو به صراحت در قانون اساسی مورد تاکید قرار گرفته‌اند چه می‌شود.» به نوشته روزنامه اعتماد ملی، «چرا میلیون‌ها ایرانی که خط و ربط سیاسی دیگری جز دولتمردان حاکم دارند، به قدر یک ساعت از رسانه ملی که رسانه ایشان نیز هست، بهره ندارند تا یکی هم خواسته و دیدگاه ایشان را باز گوید؟» سرمقاله نویس این روزنامه افزوده است: «در روزها و هفته‌ها و شاید ماه‌های آینده در کنار مقوله انتخابات آزاد که مهم‌ترین رکن جمهوریت این نظام است، مقوله آزادی بیان و آزادی اجتماعات از مهم‌ترین چالش‌ها در عرصه سیاسی کشور خواهد بود.» «مردم، قربانی سکوت‌های مصلحتی اصولگرایان» سرمقاله نویس آفتاب یزد نوشته است: «ساعاتی پس از اعلام پیروزی احمدی‌نژاد توسط زیردستانش در وزارت کشور، او در اقدامی غیرمتعارف به تلویزیون آمد تا به حامیان اصولگرای خود بگوید فقط برنامه‌های خود را اجرا خواهد کرد و توصیه‌ای در مورد اعضای کابینه دهم نخواهد پذیرفت.» به نوشته این روزنامه، «اصل اساسی برای بسیاری از اعضای جناح موسوم به اصولگرایان، حفظ حاکمیت در جناح متبوع خود بوده که در این راستا، هرگاه لازم باشد سردمداری اعتراض به عملکردهای ناراضی‌کننده را بـه عهده می‌گیرند و هر زمانی که مصلحت اقتضا کند سکوت مصلحتی پیشه می‌سازند.» آفتاب یزد در ادامه افزوده است: «فرصت‌های بسیاری است که تاکنون به خاطر سـکـوت‌هـای مـصلحتی اصولگرایان، در برابر اقـدامات دولت همسو از دست رفته است. احتمالا از این به بعد به خاطر مخالفت‌های کنترل شده با دولت، باز هم فرصت‌هایی از دست خواهد رفت و در این میان، قربانی اصلی، آحاد ملت هستند.» ایران، پس از انتخابات در ابتدای این سرمقاله نوشته شده است: «ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم، همان ایران قبل از تاریخ ۲۲ خرداد ۸۸ نخواهد بود. این تعبیر را بسیاری متذکر شده‌اند، هم از میان دوستان و هم از جانب دشمنان. حوادثی را هم که پس از انتخابات رخ داد باید در متن انتخابات، حضور ۴۰ میلیونی ملت و انتخاب رئیس جمهور با رأی ۵/۲۴ میلیون نفری دید، نه جدا از آن.» این روزنامه در ادامه آورده است: «اکنون ملت ایران، آن ۴۰ میلیون رأی دهنده رشید، حق دارد از دوستان درون خانواده بپرسد که چرا دشمن را به دوستی گرفتند یا چه کردند که دشمن به خاطر آنها به هیجان و طمع افتاد و هورا کشید؟» کیهان در ادامه نوشته است: «دشمن چگونه توانست از ملت ایران تلفات و انتقام بگیرد؟ جز با غبارآلود کردن فضا و به هم ریختن قواعد و قوانین و چارچوب‌ها از سوی همین دوستان؟! چرا یک ملت بزرگ را در میانه جشنی بزرگ، دشمن شاد کردند؟!» سایر مطبوعات:  |
||