| رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح | ||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبحراهکارهایی برای نظارت بر انتخابات در بخشی از این سرمقاله می‌خوانیم: «مردم باید به شکل طبیعی از نتیجه رای خود مطمئن باشند. چنانچه وجدان عمومی جامعه نشان دهد که اقبال به سوی کدام جبهه و جریان فکری است، اما در عمل برخی بخواهند به هر ترتیب که شده پیروز انتخابات باشند، کشور و ملت دچار بی‌سامانی خواهد شد. همان نکته‌ای که در نامه تاریخی رئیس مجلس خبرگان به رهبری اشاره شده است.» سرمقاله نویس اعتماد ملی اضافه کرده‌است: «باید قانونی تصویب کرد که وزارت کشور موظف باشد آرای تمامی حوزه‌های انتخاباتی را به تفکیک در اختیار نامزدها بگذارد و اگر هم لازم بود هزینه چنین کاری از نامزدها گرفته شود. اوراق انتخاباتی اقلا برای یک دهه حفظ شود. و نیز چنان که در دنیای مدرن مرسوم است، از شمارش آرا فیلم گرفته شود.» در ادامه این سرمقاله آمده‌است: «باید تدبیر و آینده‌بینی را همگی ما از جمله طرفداران رئیس‌جمهور فعلی از سید حسن نصرالله بیاموزیم و بیاموزند. که در برابر رای مردم با تدبیر و تواضع تسلیم شد.» «رای به احمدی‌نژاد، نشانه رضایت مردم» در این سرمقاله می‌خوانیم: «بسیاری از گروه‌ها و احزاب، به ویژه علمای بزرگ و تشکل‌های روحانی آقای احمدی‌نژاد را به عنوان کاندیدای اصلح معرفی کرده‌اند و معتقدند کارآمدی دولت نهم، کم‌نظیر و قابل دفاع است. اگر مردم به احمدی‌نژاد رای بدهند در حقیقت مهر تائیدی به شجاعت، کفایت و کارآمدی دولت زده‌اند و معلوم می‌شود که مردم راضی هستند چهار سال دیگر خدمتگزاری مسئولان فعلی تداوم یابد.» به نوشته سرمقاله نویس رسالت، «اگر مردم به هر یک از سه نامزد محترم مطرح رای دهند، مفهوم آن این است که به برنامه‌ها و وعده‌های آنان اعتماد کرده‌اند و انشای نامزد مورد علاقه خود را به دیکته رئیس دولت نهم ترجیح داده‌اند.» این سرمقاله اضافه کرده‌است: «یک جریان افراطی مستظهر به حمایت بیگانگان سعی می‌کند مانع اعلام نتیجه انتخابات مطابق آنچه که مردم اراده کرده‌اند بشود و با راه‌اندازی جنگ روانی و پخش شایعه، اعلام نتایج را مخدوش نشان دهد.» «تحریم انتخابات، یک تاکتیک پرخطر» به نوشته سرمقاله سرمایه، «تحریم انتخابات نوعی اعتراض سیاسی است که در آن گروهی از رأی دهندگان احساس می‌کنند تقلب انتخاباتی محتمل است، یا نظام انتخاباتی علیه کاندیداهای خاصی جبهه‌گیری می‌کند و به نفع کاندیدای خاصی عمل می‌کند، و یا گروه اداره کننده انتخابات فاقد مشروعیت است. حال، پرسش آن است که وقوع کدام شرایط در فرآیند دموکراتیک می‌تواند تحریم را توجیه کند؟» در بخشی از این سرمقاله می‌خوانیم: «در دموکراسی‌ای که کار نمی‌کند و در آن رقابت عادلانه ناممکن است، تحریم می‌تواند نقش ایفا کند. مشکل در این نهفته‌است که تشخیص دهیم در چه شرایطی و در چه نقطه‌ای از فرآیند دموکراتیک، انتخابات عادلانه کلاً ناممکن است تا آن حد که تحریم را امری موجه می‌سازد.» از دیدگاه سرمقاله نویس سرمایه، «این تشخیص که خارج دایره انتخابات بایستیم، در این لحظات حساس از توسعه دموکراسی در کشور تاکتیک سیاسی پرخطری است که با هزینه‌های بسیار می‌تواند همراه باشد.» این سرمقاله ادامه داده است: «در ایران، دموکراسی امری در جریان است، و البته روشن است که به پختگی کامل نرسیده‌است، و نمی‌توان آن را روی دکمه خودکار گذاشت. برای تعمیق آن و حمایت از آن چه به دست آمده، می‌باید زحمت کشید. شرکت در انتخابات و تشویق گسترده دیگران به این حوزه و دعوت از آنان برای رأی به جریان اصلاحات ضرورت تام دارد.» سایر مطبوعات:  |
||