| رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح | ||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبحمحروم ساختن اقتصاد ایران از تجربه در ابتدای این سرمقاله آمده است: «قطعا سازمان یا وزارتخانه‌ای خاص، صرفا مسوول رونق و رکود اقتصاد ایران نیست، اما آنچه در این میان اهمیت دارد و عملکرد هر سازمان را قابل‌دفاع یا نقد می‌سازد، تشخیص‌های درست و تجویزهای به‌جا، یعنی سیاست‌گذاری‌هایی مناسب است که آن سازمان در هر شرایطی اخذ کرده است.» به نوشته این روزنامه، «سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، عمری به درازای چند دهه در اقتصاد ایران داشته است. قبل از هر چیز، این سازمان به رغم هر انتقادی که بر آن مطرح شود، حاصل تجربه‌ای کارشناسی بوده که به مرور در این سازمان اندوخته شده بود. محروم ساختن اقتصاد ایران از سازمان مدیریت، محروم ساختن اقتصاد ایران از یک تجربه اندوخته کارشناسی است.» این روزنامه در ادامه آورده است: «حذف سازمان برنامه، حذف یک بوروکراسی دست‌وپاگیر نبوده، بلکه نماد حذف خرد و عقلانیت کارشناسی در تصمیم‌گیری‌ها به شمار می‌رفته است و تنها در خدمت عجولانه‌تر کردن تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها و عدم انسجام تصمیمات و سیاست‌های کلان اقتصادی بوده است.» استفاده از تجربه دولت نهم در ابتدای این سرمقاله آمده است: «بازی کردن با ابزار درآمد نفت و وعده توزیع درآمد نفت و گاز میان مردم بزرگ‌ترین اشتباهی است که در انتخابات دوره نهم اتفاق افتاد و دولت نهم را به چاه ویلی گرفتار ساخت که امروز در درون آن گیر افتاده است.» در بخش دیگری از سرمقاله سرمایه می‌خوانیم: «کسانی که وعده توزیع درآمد نفت می‌دهند، باید بدین موضوع مطمئن باشند دولت نهم که ابر و ماه و مه و خورشید و فلک با او همراه بودند، و اصرار تام و تمام بر انجام این کار داشت، از انجام آن ناتوان ماند، حال چگونه آنان می‌توانند بدین وعده اقدام کنند؟ و آیا تجربه دولت نهم کافی نیست تا از این شعار و بازی فاصله گرفته شود؟» این روزنامه خطاب به نامزدها افزوده است که برای رای آوردن در دام وعده توزیع درآمد نفت نیفتند که اگر افتادند به همان سرنوشتی گرفتار می‌شوند که امروز دولت نهم در آن گرفتار آمده است. انتقاد از «سوءاستفاده از احساسات» در ابتدای این سرمقاله آمده است: «یکی از شعارهای احمدی‌نژاد در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، مبارزه با مفسدان اقتصادی و مافیاهای گوناگونی بود که از دیدگاه وی، مهمترین شاخه آنها در حوزه نفت تمرکز داشت...اما مــردم هـیـچ‌گـاه از اسـامـی ایـن لـیـسـت‌مطلع نشدند.» سرمقاله‌نویس آفتاب یزد می‌افزاید: «اما نکته مهم‌تر در خصوص آقازاده‌ای است که به ادعای احمدی‌نژاد، ۱۵ سال قراردادهای نفتی می‌بسته و سود سیصد میلیون دلاری (معادل هزینه فاقد سند در شهرداری تهران)! به جیب می‌زده است. اگر این عایدی، مشروع بوده است، چرا رئیس جمهور تلاش کرده تا با توصیف احساسی موضوع، مردم را نسبت به مدیران پیشین کشور بدبین کند؟ آیا رایی که از این طریق از سبد رقبا خارج و احتمالاً به سبد احمدی‌نژاد واریز می‌گردد، مشروع است؟ اما اگر درآمد سیصد میلیون دلاری آقازاده‌مورد نظر احمدی‌نژاد، نامشروع بوده است آیا تنها عزل او کافی است؟» این روزنامه در پایان آورده است: «راستی چه کسی به رئیس جمهور حق داده است که از کنار سوء استفاده سیصد میلیون دلاری یک آقازاده - به فرض صحت این ادعا- بگذرد و تنها به عزل او اکتفا کند و خبر این عزل را خرج تبلیغات انتخاباتی خود نماید؟» سایر مطبوعات: 
|
||
نظرهای خوانندگان
در اینجا لازم است از حاج محمود، رئیس جمهور پر حرف نظام اسلامی قدردانی کنیم که با عملکردها و سخن پراکنی های ناب محمدی، سقوط این نظام را تسریع کرد. در غیر صورت ملت ایران می باید سال های متمادی دیگر این فریبکاران را که از دین به عنوان ابزاری برای غارت و چپاول و سرکوب ملت استفاده می کنند، تحمل کنند.
-- Ali Driver ، Jun 2, 2009 در ساعت 09:00 AMعلی بی ترمز،