رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقالههای روزنامههای صبح | ||
برگزیده سرمقالههای روزنامههای صبحلزوم تدوین چهار لایحه برای خصوصی سازی در ابتدای این سرمقاله آمده است: «دولت در قالب اجرای سیاستهای اصل ۴۴، امسال باید مالکیت بالغ بر ۳۸۰ شرکت دولتی را به طور صددرصد واگذار کند. در حالی که دولت درخصوص واگذاری سهام شرکتهای دولتی طی سالهای گذشته تنها در بخش واگذاری سهام عدالت عملکرد مناسبی داشته است.» نویسنده سرمقاله افزوده است: «برای تحقق پنج هزار میلیارد تومان منابع بودجهای از طریق بورس، دولت باید ۵۰ هزار میلیارد تومان واگذاری انجام دهد. از آنجا که واگذاریها به صورت اقساط انجام میشود و خریدار هنگام خرید ۲۰ درصد از بهای معامله را پرداخت میکند، بنابراین برای تحقق پنج هزار میلیارد تومان دولت باید ۵۰ هزار میلیارد تومان فروش انجام دهد.» این روزنامه میافزاید: «قانون اصل ۴۴، همچنین نیاز به تدوین چهار لایحه دیگر دارد؛ از جمله لایحه بهبود فضای کسب و کار باید تهیه شود و به مجلس بیاید. در پاسخ به این سئوال که آیا شورای عالی اصل ۴۴ در زمینه بهبود شرایط اجرای سیاستها نیز نظارت میکند، باید گفت یکی از موانع، کشش بازار است که چنانچه زمینه فراهم نباشد، عرضهها به کاهش شاخص بورس و زیان سهامداران منجر میشود.» هندوانه بسته اقتصادی در ابتدای این سرمقاله آمده است: «جز انتقاد از وضعیت حال و حاضر اقتصاد کشور و ایرادگیری به آمار و ارقامی که از سوی دولت حاضر برای تبیین دستاوردهایش ارایه میشود، کمتر میبینیم سایر نامزدها به صراحت بگویند برای حل این معضلات چه خواهند کرد.» در بخش دیگری از سرمقاله قدس میخوانیم: «کشتی اقتصاد ایران در انتخابات دهم با کدامین راهبرد جدید راهنمایی خواهد شد؟ آیا مشق سومی از تئوری نوین ارایه میشود؟ بنیانهای آن چیست؟ آیا در محتوای سخنرانیها و مبارزات انتخاباتی چنین بحثهایی را دیدهاید؟» این روزنامه افزوده است: «آیا این شایسته و در شأن مردم است که به هندوانه بسته اقتصادی یک نامزد رأی بدهند تا پس از پیروزی هر چه خواست بکند؟ آیا شایسته نیست مردم قبل از رأی دادن بدانند علاوه بر شخصیت و وجاهت و سایر ویژگیهای سیاسی نامزد مورد نظر، در نهایت برنامه او برای حل مشکلات اقتصادی که امروز در رأس خواست افکار عمومی است، چیست؟» «ننگ» آزادی ملوانان انگلیسی از سوی دولت در ابتدای این سرمقاله آمده است: «انفعالیخواندن سیاست خارجی در ۲۰ سال قـبل از دولت نهم، خجالتآور دانستن مبانی برنامه چهارم و ادعای تنظیم سند چشم انداز ۲۰ سـالـه بـراساس منافع تنظیمکنندگان آن، اظـهاراتی است که در چهار سال گذشته بر زبان سران دولت نهم جاری شد و با اظهارنظر اخیر- ننگین خواندن قرارداد سعدآباد - شباهتی بسیار داشت.» سرمقالهنویس آفتاب یزد میافزاید: «اظهارات اخیر احمدینژاد درحالی بیان شد که او به خوبی میداند در مذاکرات هستهای، دولت خاتمی نقش مستقل نداشته است. احمدینژاد در زمان امضای قرارداد سعدآباد، از مقامات عالیرتبه نظام نبود، اما مسئولیت وی در حدی بود که او را به جلسه دیدار کارگزاران نظام با مقام رهبری دعوت کنند.» این روزنامه افزوده است: «اگر قرار باشد کاری را ننگین بدانیم این نام برای کدام اقدام شایستهتر است: قرارداد سعدآباد که به تعبیر رهبری انقلاب، با هدف شکستن توطئه آمریکا و صهیونیستها انجام شد، یا آزادی ملوانان متجاوز انگلیس با طی تشریفاتی غیر متعارف آن هم چند ساعت بعد از تهدید توخالی و پرگوییهای نخست وزیر معزول انگلیس.» سایر مطبوعات:
|