| رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح | ||
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبحجنگ قدرت در خاورمیانه در بخشی از این سرمقاله آمده است: «تا پیش از وقوع انقلا‌ب اسلامی ایران، از مصر به‌عنوان رهبر معنوی و قلب تپنده جهان عرب نام برده می‌شد. وقوع انقلا‌ب اسلامی در ایران به رهبری امام خمینی(ره) و انعقاد پیمان کمپ دیوید میان مصر و اسرائیل عملا رهبری جهان عرب و جنبش‌های سیاسی را از مصر منتقل کرد و پس از گذشت ۳۰ سال قاهره هنوز نتوانسته است نقش و جایگاه پیشین خود را بازیابد.» نویسنده سرمقاله افزوده است: «اگر موج اصلا‌ح‌طلبی در ایران به نزدیک شدن روابط دولت‌های عربی با جمهوری اسلامی کمک کرد و در عین حال جریان‌های روشنفکری جهان عرب را به تحسین واداشت، ولی موج سوم یا موج مقاومت، ملت‌های عرب را در مقابل دولت‌های عمدتا محافظه‌کار آنها نشاند و دولت‌های عربی که تا این زمان در مقابل ایران همواره از موضع احتیاط سخن می‌گفتند، این بار بی‌پروا به انتقاد از سیاست خارجی جمهوری اسلامی پرداختند، تا آنجا که برخی از آنها در جریان دو نبرد ۳۳ روزه حزب‌الله و ۲۲ روزه حماس از در انتقاد مستقیم به ایران و حمایت تلویحی از اسرائیل درآمدند.» سرمقاله نویس اعتمادملی ادامه داده است: «قطع رابطه مراکش به بهانه حمایت از استقلا‌ل دولت بحرین در خلیج‌فارس به همان اندازه شگفت است که حمایت قاطع جمهوری اسلامی از ژنرال عمرالبشیر که به اتهام جنایات جنگی در قضیه دارفور مورد پیگرد بین‌المللی قرار گرفته است، اما هر دو ریشه در یک واقعیت دارند و آن اینکه نقش‌آفرینی منطقه‌ای ایران عملا منطقه را به دو دسته حامیان و مخالفان جمهوری اسلامی تقسیم کرده است.» این روزنامه در ادامه آورده است: «این رویارویی که کشورهای عربی از آن به‌عنوان تلا‌ش ایران برای ایجاد شکاف در بین اعراب از آن یاد می‌کنند، به نظر می‌رسد تازه در نیمه راه است و نمی‌توان به این زودی پایانی برای آن ترسیم کرد. انتخابات ریاست‌جمهوری ایران و اینکه اصلا‌ح‌طلبان در نتیجه آن به قدرت نزدیک شوند یا قدرت همچنان در دست احمدی‌نژاد بماند، نقطه عطف بعدی خواهد بود.» دور باطل سیاست‌های اقتصادی دولت در بخشی از این سرمقاله آمده است: «وقتی که دولتی مشروعیت وجودی خود را بر پایه تحریک توقعات و خواست‌های اقتصادی و معیشتی جامعه قرار داده باشد، جای تعجب نیست که هرگونه موضع گیری صاحب منصبانش علی‌الخصوص در حوزه مسائل دخیل در سرنوشت دخل و خرج مردم با نگرشی موشکافانه و نقادانه روبرو شود و اتفاقا پاشنه آشیل دولت نهم را باید در همین ناحیه جستجو کرد.» این روزنامه ادامه داده است: «احمدی‌نژاد گرچه با شعارها و وعده‌های عمدتا اقتصادی موفق به جلب آرای مردم گردید، اما هیچگاه چه قبل از انتخابات دور نهم ریاست جمهوری و حتی پس از آن نیز الگوها و قواعد روشن و مستدلی برای پیش برد تمهیدات و برنامه‌های اقتصادی خود اعلام نفرمود و بالاتر از آن، اهداف و مقاصد ملموسی با قابلیت اندازه‌گیری و راستی‌آزمایی در گستره اقتصادی جامعه و سمت وسوی جهت گیری‌ها و اقدامات دولت در این مسیر را مشخص نکرد.» سرمقاله نویس مردمسالاری آورده است: «دولت هیچگاه به صراحت نگفته است که به تعاملات اقتصادی سوسیالیستی تمایل دارد، در عین حال نیز معیارها و اصول زیربنایی سرمایه‌داری را نیز رد می‌کند و اینجا نقطه آغاز یک «دور باطل» است، چراکه دولت می‌خواهد گناه تمام کاستی‌ها و غفلت‌های خود را بر گردن فقدان نظام جامع و مورد وثوق خود برای پیاده کردن آن در کشور بیندازد.» اهمیت بودجه سال ۸۸ سرمقاله نویس این روزنامه در ابتدا آورده است: «بودجه ۸۸ از بسیاری جهات یک بودجه خاص و در بعضی جهات متفاوت به حساب می‌آید و مهم‌ترین تفاوت این بودجه با بودجه سال‌های گذشته، مطرح شدن طرح هدفمندکردن یارانه‌ها و استفاده از درآمد هدفمندکردن یارانه‌ها در بودجه ۸۸ است.» به نوشته سرمایه، «نکته دیگر در بودجه ۸۸ وجود کسری بودجه است که از همان ابتدای تدوین لایحه بودجه مطرح بوده است. بودجه ۸۸ اگرچه بودجه ای انقباضی است و نسبت به سال‌های قبل رشد بسیار کمتری (حدود ۴ درصد) داشته اما کسری بودجه آن قطعی است. ولی این کسری بودجه از آن جهت اهمیت دارد که تامین کسری بودجه ۸۸ از طرق مرسوم مانند برداشت از حساب ذخیره ارزی و... قابل جبران نیست .» سرمقاله نویس سرمایه در ادامه آورده است: «اجرای طرح هدفمندکردن یارانه‌ها با هر حجمی در گام نخست، هزینه‌ها و سپس کسری بودجه دولت را افزایش خواهد داد. کسری بودجه‌ای که باز هم از طرق مرسوم سال‌های گذشته قابل جبران نیست و نمی‌توان با تکیه بر حساب ذخیره و ... آن را پوشش داد.» سایر مطبوعات: 
|
||