آه، بالاخره انگلیسی های حامی بهائیت صدایشان درآمد!

آرش جان خوشبختانه انسانهای متمدن هستند که عوض ما ایرانیان و ما روشنفکران و ما سینماگران و ما نویسندگان و ما فیلسوفان و ما دانشجویان و ما و ما حرف بزنند. صادق هدیت نویسنده ی بزرگ ایرانی نوشته بودک
«گل» جو می شد از آن اسلام بر میغلپد!
در جای دیگری هم نوشته بود که:
ایران ما هست مانند ...
ما در او همچون حسین در کربلا!
پدر بزرگ من که روحانیون عمامه بر باد داده است می گوید که ما آنروزها معنی عمیق این گفته ها و نوشته ی آن بزرگ مرد را نمی فهمیدیم حالا می فهمیم. البته من در مورد دیانت بهاییت هیچ دفاعی ندارم، همچنانکه اسلام و شیعه گری و هر دین دیگر ابراهیم را باعث و بانی تمانمی جنگهای جهان بوده اند اما انسان شهروند برای من مقدس است چه بهایی و چه مسلمان و چه زرتشتی و چه کلیمی و چه کافر و...

ایکاش بدون نام شجاعت داشت و این «گل» را از داخل گیومه بیرون می آورد و «لخت» می نوشت تا ما بدانید چه می جوشد تا از آن اسلام بر بغلپد! و ایکاش آن سه نقطه را ... پر می کرد تا به هدایت خیانت نکند!

انسانیت مهم است، از هر کجای دنیا که باشد. فعلأ که ملت ایران به نام اسلام در چنگال ظلم گرفتارند. وقتی رؤسای دین سیاستمدار و دولتمرد می شوند از خون آشام ترین مردم میگردند.

البته دوست عزیز من نمی توانم این «گل» را از توی گیومه در آورم ولی بدینوسیله شعر زنده یاد صادق هدایت را تصحیح کنم.
«گل» چو می جو شد از آن اسلام بر میغلپد!
و اما سه نقطه ی ...
ایران ما هست مانند ... ما در آن همچون حسی در کربلا
را نمی توانم بردارم و واژه ی لازم را بگذارم شما خودت یواشکی این کار را بکن که کون و مکان از هم نریزند!

آرش خان
کاش بجای اتهام بی مورد کمی به محتوای نامه توجه می کردی
کاش بجای تکرار حرفهای کلیشه ای و نخ نما شده در مورد حمایت حکومت انگلستان از دیانت بهایی کمی آن نعمت خداداده (عقل) را بکار می انداختی و می دیدی که اینجا نه پای حکومت انگلستان در میان است و نه از دیانت بهایی حمایت شده بلکه از حقوق انسانی تعدادی انسان حمایت شده.
کاش کمی فکر می کردی که لحظه ای فکر کردن از 70 سال عبادت تقلیدی برتر است.
تا کی می خواهی اسیر توهمات باشی؟
فکر کن عزیز من! فکر کن!

هرچه بیشتر می اندیشم به این نکته نزدیک تر میشوم که دین بهائی فرا تر از یک دیانت سنتی است. من این مجموعه آموزه های بومی ایرانی را برای اصلاح ایران تنها راه چاره می بینم. آموزه هایی که در اوج تاریکی ایران صحبت از تساوی حقوق زن و مرد، وحدت عالم انسانی و.. نمود. آموزه هایی که میگفت دین باید مطابق عقل و علم باشد. همین گفته نشان از آن دارد که این آموزه های بهائی یک دین نیست فراتر از آن است. تاریخ نشان داده است و می دهد. ایران آباد در این برهه نیازمند این آموزه های بومی ایرانی است آنچنانکه آموزه های زرتشت آن را یک بار آباد نمود.
بیشتر بدانید.آگاه باشید:
http://news.persian-bahai33.org/
http://reference.persian-bahai33.org/fa/

تو این فکرم روزی که بالاخره کاسه و کوزه اسلام از ایران (و شاید از دنیا) برچیده میشه (که به نظر خیلی هم دور نمی آد!) و ملت شریف و مومن و خداترس ایرون هم که بدون مذهب اصلاً اموراتشون نمیگذره و به احتمال خیلی زیاد میرن دنبال نسخه جدید اسلام که همون بهائیت باشه، اونوقت این ملت "نو بهایی" باز هم با همون تعصب فاشیستی آریایی اش (که هواخواه غیر آریائیش از آریائیش اتفاقاً بیشتره و باید جای دیگه دنبال ریشه درد گشت!) میخواد مطابق معمول به این مذهب هم گند بزنه یا واقعاً همون طوری که بهائی های روشنفکر امروز عمل می کنند، بره دنبال سواد و دانش و معلومات و علم و هنر و ...؟؟؟

اما از اون مهم تر، تکلیف اونایی که اصلاً با خدا و مذهب و اصلاً با مذهبی جماعت از هر نوعش حال نمی کنن چی میشه؟ آیا اونا هم آزادی خواهند داشت یا باید به سرنوشت بقیه بی دین و ایمان های عالم در طول تاریخ دچار بشن که مذهب، هر مذهبی، ترتیبشون رو داده؟

با تشکر از زمانه که نظر مرا در اینجا گذاشت اما قسمتهای آخر آن را که اصلاً هم توهین آمیز یا اتهامی و حمله و هرز نبود حذف شد.

این همون چیزیه که تو ما ایرونی ها هست و هر چقدر هم روشنفکر باشیم اما بازم یه جور سانسور دیگران یا حتی خودسانسوری همیشه باید تو کار ما باشه! من قسمت آخر را که انتقادی مستقیم اما مودبانه از بهاییان عزیز بود (به راستی عزیز چون بهائی های خوبی رو میشناسم که خیلی بهشون احترام میذارم) برای این آوردم که اونا بخونن ولی ...

به هر حال همین قدرش هم که در این جا اومده جای قدردانی داره!

با پوزش از همه دوستان رادیو زمانه و هر کس که به خودش زحمت داده کامنتهای منو خونده:

نوشتم که بخشی از حرفهای من در اینجا بازتاب نیافت. در اشتباه بودم چون در بخش نظرهای یک مقاله دیگر («هفت بهایی اتهاماتشان را پذیرفته اند») آورده بودم که منعکس هم شده.

باز هم ببخشید!