رادیو زمانه > خارج از سیاست > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقالههای روزنامههای صبح | ||
برگزیده سرمقالههای روزنامههای صبحتمجید از حضور متکثر اصلاحطلبان در انتخابات در بخشی از این سرمقاله آمده است: «در سالهای گذشته به دفعات از ایشان خواسته شده بود تا روزه سکوت را بشکنند و قدم به میدان گذارند، حال به نظر میرسد مجموع شرایط ملی و اوضاعی که بر اردوگاه اصلاحطلبان سایه افکنده، ضرورت این حضور احتمالی را تثبیت نموده است.» نویسنده سرمقاله افزوده است: «اینک در حالی که فعالیت و تحرک اردوگاه اصولگرایان چندان روشن نیست، اصلاحطلبان تمام سرمایههای خود را به میدان آوردهاند. حضور همزمان کروبی، خاتمی و میرحسین موسوی هرچند از یک جبهه واحد و مشترک اما با ادبیات، مانیفست، اصول و برنامههای متفاوت میتواند چشمانداز امیدبخشی را به روی آحاد نیروهای اجتماعی و سیاسی ایران بگشاید.» سرمقاله نویس اعتمادملی در بخش دیگری از یادداشت خود ادامه داده است: «ورود سه چهره اصلی اصلاحطلب و طرح نظرات و دیدگاهها و ارائه برنامههای آنها در میان مخاطبان حوزه فراگیری اردوگاه اصلاحطلبان را گسترش و دامنه آن را ارتقا میدهد. کاندیداها میتوانند با گروهها و لایههای مختلف اجتماعی رابطه برقرار کرده و حوزه تعامل و اثرگذاری خویش را بالا ببرند. با زبانهای مختلف سخن بگویند و از ایدههای متفاوتی حرف بزنند. تحرک اجتماعی و بسیج سیاسی سازماندهیشده را چه در قالب احزاب و چه محافل سیاسی وابسته به خود فعال نمایند.» این روزنامه در پایان آورده است: «آنگاه میتوان امیدوار بود که در دوران پیش از انتخابات با تعامل و خرسندی و البته مبتنی بر واقعیتهای عرصه سیاسی کشور، به یک مدل واحد و انتخاب هماهنگ در جبهه اصلاحطلبان دست یابند.» انتقاد از سخنرانی احمدینژاد در ۲۲ بهمن در بخشی از این سرمقاله آمده است: «در میان نقطه ضعفهای سخنان آقای رئیس جمهور در سخنرانی ۲۲ بهمن تهران، تکیه ایشان برمقطع ۱۳۸۳ و ارائه آمارها برپایه تقسیم تاریخ ایران بر دو مقطع تا ۱۳۵۷ (سال انقلاب ) و تا ۱۳۸۳ (سال رئیس جمهور شدن آقای احمدینژاد) و گاهی تقسیم سالهای بعد از پیروزی انقلاب به دو مقطع قبل از ۸۳ و بعد از ۸۳ بسیار عجیب و قابل تامل است. تاکید اصلی بر این بوده است که از سال ۱۳۸۳ تاکنون در این زمینهها پیشرفتها بسیار بیشتر از سالهای قبل از آن بوده است. عجیبتر اینکه در همین سخنرانی از تعبیر «در این سه چهار سال اخیر» یعنی دوران دولت نهم استفاده شده تا چنین وانمود گردد که کار اصلی را این دولت انجام داده است!» این روزنامه ادامه داده است: «اصولا این تقسیمبندی دارای سه اشکال اساسی است؛ بسیاری از آمارها مخدوش هستند، بر فرض صحت آمارها همه آنها نتایج تلاشهای دولتهای گذشته هستند که در شرایط سخت اقدام به پایهریزیهای اساسی و قوام بخشیدن به زیرساختها کردند و زمینه را برای این بهرهبرداریها فراهم ساختند و سوم آنکه راه پیمائی ۲۲ بهمن اصولا محل سبک و سنگین کردن دولتها نیست.» جمهوری اسلامی در ادامه نوشته است: «نقطه ضعف دیگر، نادیده گرفتن دولتها و مدیرانی است که در طول نزدیک به سه دهه برای به ثمر رسیدن طرحهای علمی مهمی از قبیل ساختن و به فضا فرستادن ماهوارهها تلاش کردند. شروع این کار بزرگ مربوط به اواسط دهه ۶۰ است و همه خوشحالیم که اکنون بخشی از آن به ثمر رسیده است. یکی از بزرگترین وظایف دولت اسلامی قدرشناسی است که متاسفانه فراموش شده است!» این روزنامه در پایان آورده است: «انتظار این بود که پاسخ دولتمردان آمریکائی که از مسئولان جمهوری اسلامی ایران خواستهاند مشت گره کرده خود را باز کنند در سخنرانی ۲۲ بهمن به نحو شایستهای داده میشد. اعلام آمادگی برای مذاکره حتی مشروط با آمریکا، قطعا پاسخ شایستهای به این شرط گستاخانه دولتمردان آمریکائی نبود.» اختلاف در جناح اصولگرا سرمقاله نویس این روزنامه در ابتدا آورده است: «انتخابات دهم ریاست جمهوری، شرایط آزار دهندهای را بر اردوگاه اصولگرایان - و یا حداقل بخشهایی از آن - تحمیل کرده است. آنها از یک سو ناچارند برای حفظ روحیه طرفداران و نیز برای قدرتنمایی در برابر تماشاگران بیرونی، از موفقیتهای مشعشع و بینظیری سخن بگویند که در دوره حاکمیت بلامنازع این جناح حاصل شده است. از سوی دیگر بسیاری از آنها میدانند که نارضایتی عمومی در عرصههای گوناگون، موضوعی نیست که بتوان آن را انکار و یا مخفی نمود.» به نوشته این روزنامه «اصولگرایان از اوایل سال گذشته و در تمهید مقدمات انتخابات مجلس هشتم، تلاش کردند نوعی رقابت درون جناحی را - البته به صورت نسبتاً کنترل شده - ساماندهی و سازماندهی کنند. این راهکارِ ظاهراً خردمندانه با آگاهی از یک واقعیت غیرقابل انکار طراحی شده بود. اصولگرایان میدانستند که پیامد تمام کاستیهای سالیان اخیر دامنگیر جناح آنها خواهد شد و نمیتوانند حتی مسئولیت بخش کوچکی از ناکامیها را به عهده اصلاحطلبان بگذارند. پس در یک برنامهریزی دقیق، بعضی از انتقادات - که حق طبیعی اصلاحطلبان بود - از زبان حامیان دولت و برنامهریزان اصلی اصولگرایان - که مسئول مستقیم حوادث و ناکامیهای دوره فعلی هستند- مطرح شد.» آفتاب یزد افزوده است: «در ماههای گذشته، هرگاه که چهرههای شاخص در جریان اصولگرایی، سخنی گفتهاند یا اقدامی انجام دادهاند که مفهوم آن، عبور از احمدینژاد و یا کاهش سهم او در جریان اصولگرایی بوده است، بلافاصله حملات شدید علیه پیشنهاد دهنده به راه افتاده است. این استبداد نوین که فراکسیون کوچکی از اصولگرایان به آن دامن میزند، شرایطی فراهم نموده است که کمتر کسی از درون جبهه اصولگرایی، میتواند با آسودگی در فکر ورود به رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری باشد.» سایر مطبوعات: |