درخواست جهانی برای آزادی برادران علائی

سازمان‌های غیر دولتی بین‌المللی، موسسه‌های آموزشی علمی و پیشگامان امور پزشکی در سراسر جهان از مقام‌های جمهوری اسلامی خواستند که برادران علایی را هر چه زودتر آزاد کنند.

دکتر آرش علایی و دکتر کامیار علایی مدت شش ماه است که از سوی نهاد‌های امنیتی ایران بازداشت شده‌اند و در زندان به سر می‌برند.

به گفته مسعود شفیعی وکیل برادران علایی، موکلانش در ماه جاری از سوی مقام‌های قضائی ایران به داشتن ارتباط با «دولت‌های متخاصم» متهم شده‌اند.

آقای شفیعی در گفتگو با کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران گفته است که برادران علایی طبق ماده ۵۰۸ قانون مجازات اسلامی متهم شده‌اند.

بر اساس این ماده «هر فرد یا گروهی با دول خارجی متخاصم به هر نحو علیه جمهوری اسلامی ایران همکاری نماید، در صورتی‌که محارب شناخته نشود به یک تا ۱۰ سال حبس محکوم می‌گردد.»

کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران اعلام کرده است که طرح این تهام علیه برادران علایی «به احتمال بسیار زیاد بر جامعه پزشکی ایران برای تبادل تجربیات خود با دیگران و آموختن از متخصصان بین‌المللی تاثیر وحشتناکی خواهد داشت.»

بر اساس اعلام این کمپین، «برادران علایی از نظر قانونی در وضعیتی هستند که بازداشت آن‌ها می‌تواند به وثیقه تبدیل شود، اما قاضی پرونده نه چنین وثیقه‌ای را صادر کرده و نه جلسه‌ای برای بررسی وثیقه برگزار کرده است.»

تاکنون بیش از ۳۱۰۰ نفر از ۸۵ کشور، بیانیه الکترونیکی آزادی برادران علایی را امضا کرده‌اند.

متن کامل بیانیه

پروفسور مایکل کازاتچکین (مدیر کل گلوبال فاند)، دکتر پاول فارمر و وفا الصدر، حسام ایی فدل (پزشک و از انجمن پزشکان اسلامی در آمریکای شمالی)، سیر ریچارد رابرتز (دارای درجه دکترا از موسسه اف‌آر‌اس و برنده جایزه نوبل در پزشکی) و دکتر پیتر موگی نی (از پشگامان امور ایدز در اوگاندا) از جمله امضاء کنندگان بیانیه آزادی برادران علایی هستند.

دکتر کامیار علایی دانشجوی دکترا در دانشکده بهداشت عمومی سانی آلبانی در نیویورک است.
کامیار علایی همچنین در سال ۲۰۰۷ میلادی مدرک فوق لیسانس خود را در رشته جمعیت و سلامت بین‌المللی از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد در بوستون آمریکا دریافت کرده است.

دکتر آرش علایی نیز مدیر سابق موسسه بین‌المللی آموزش و پژوهش در مرکز ملی آموزشی پژوهشی و درمانی سل و بیماری‌های ریوی در ایران است.

برادران علایی از سال ۱۹۹۸ میلادی در برنامه‌های درمان و پیشگیری ایدز بویژه با تمرکز بر کاهش آسیب‌ها در معتادان تزریقی مشغول به فعالیت هستند.