یکی از دلایل بالا بودن میزان تصادفات و تخلفات رانندگی در کشور ما کم توجهی پلیس راهنمایی و رانندگی در ثبت دقیق اطلاعات مربوط به سوابق تخلفات رانندگان است. یادمان باشد که آدمها تحت تاثیر فیدبک جامعه اخلاق اجتماعی خود را تنظیم می کنند. در صورتیکه فردی بداند تمام خلاف های رانندگی او از لحظه ای که گواهینامه دریافت می کند در پرونده رانندگی او ثبت شده و تا آخر عمرش با او خواهد بود و در صورتیکه بداند این پرونده نه تنها برای ماموران راهنمایی و رانندگی بلکه برای مراکز گزینش ادارات، شرکت های خصوصی، دادگاهها، کلانتری ها، حتی افراد عادی (در صورت تایید دادگاه) قابل دسترس خواهد بود و بعنوان معیار و شاخصی اصلی در تصمیم گیری های مربوط به استخدام، اعطاء تسهیلات، گزینش مدیران، بررسی سوابق و غیره استفاده خواهد شد، دیگر کمتر کسی خلاف رانندگی را سرسری گرفته و نهایت مراقبت را در پیشگیری از آن به عمل خواهد آورد. متاسفانه نه تنها چنین بانک اطلاعاتی یا ارتباط منطقی بین خدمات عمومی جامعه و سوابق تخلف های افراد وجود ندارد، بلکه افراد خلاف کار عملا از طرف جامعه پاداش داده می شوند چون سریعتر به مقصد می رسند تا جاییکه امروز در شهری مثل تهران حتی امکان رانندگی بدون خلاف وجود ندارد.

مهمترین عامل تصادف در ایران عدم رعایت رانندگی بین خطوط است. رانندگان به صورت زیگزاگ حرکت می کنند و در بسیاری از اوقات برای راننده ای که بین خطوط حرکت می کند و به چپ و راست منحرف نمی شود به گمان اینکه سرعت را کند کرده است بوق می زنند. اگر راهنمایی و رانندگی بتواند این فرهنگ را نهادینه کند بسیاری از تصادفها کاهش می یابد. در این مورد نیز چنانکه در گزارش آمده است علت، انحراف پژوی 206 است.

ضمن تاييد كامل نظر آقا رضا در خصوص تاثير نبود سابقه كامل در بروز اين حوادث لازم است به تاثير فرهنگ رانندگي اشاره نمايم. متاسفانه غالب افراد عليرغم ادعاهاي لفظي براي زود رسيدن ارزش قايل هستند و چنانكه كسي را كه با سرعت مطمئن حركت نمايد، مورد استهزا قرار مي دهند و از عناويني چون دست و پاچلقتي و .. استفاده مي نمايند!
من خود بارها در همين اتوبان قم در معرض بوق باران خيلي از همين راننده هاي عجول قرار گرفته ام در حاليكه با سرعت 110، نيز با حفظ فاصله در باند مياني حركت مي كرده ام. حالا شما بگوييد كه يك راننده با سرعت 110 بايد كجا برود؟ به خط 1 يا خط 3؟