در سایت news.bahai.org آمده است که:
شش تن از رهبران جامعه ي بهائيان ايران ديروز در عمليات هماهنگ شده‌اى دستگير و به زندان مشهور اوين منتقل شدند. اين دستگيرى‌ها به طرز نگران كننده‌اى يادآور دوره ي مشابهى در سال‌هاى ١٩٨٠ است كه تعداد كثيرى از رهبران جامعه ي بهائى به طور جمعى بازداشت و مآلاً به قتل رسيدند.
صبح روز چهارشنبه مأمورين امنيتى بعد از ورود به منازل اين شش مرد و زن، كه همگي اعضاى گروهي هستند که در سطح ملي به حد اقل امور بهائيان ايران رسيدگي مي‌کند، پس از پنج ساعت تجسس آنها را به همراه خود بردند.
خانم بانى دوگال، نماينده ي ارشد جامعه ي جهانى بهائى در سازمان ملل متحد، گفت: "ما شديدا به بازداشت‌هاى خواهران و برادران بهائي خودمان در ايران معترضيم. تنها جرم اين افراد اعتقاد آنها به آئين بهائى است."
وى افزود: "آنچه اين دستگيرى‌ها را بيشتر نگران كننده مى‌كند شباهت آن با بازداشت و ربودن اعضاى دو شوراى ملى اداره ي جامعه بهائى ايران در سال‌هاى اوليه ي دهه ي هشتاد است كه به مفقودى يا اعدام ١٧ نفر منجر گرديد."
خانم دوگال اضافه كرد: "حملات به خانه‌هاى اين بهائيان سرشناس به طور كاملاً هماهنگ انجام شده است و نشان دهنده ي يك تلاش در سطح بالا براى آسيب رساندن دو باره به جامعه ي بهائي ايران و مرعوب ساختن اعضاي آن است."
....در ٢١ اوت سال١٩٨٠ همه ي نه نفر اعضاى محفل روحانى ملى بهائيان ايران ربوده شدند و بعداً هم نشانى از آنها پيدا نشد. مطمئناً همگى آنها به قتل رسيده‌اند.
بلافاصله محفل روحانى ملى بهائيان ايران مجددا تشكيل شد اما اين محفل نيز با اعدام هشت عضو آن در بيست و هفتم دسامبر سال ١٩٨١ دو باره متلاشى گرديد.
تعدادى از اعضاى شوراهاى محلى بهائى، معروف به محافل محلى بهائى، نيز در سال‌هاى نخستين دهه ي ١٩٨٠ بازداشت و اعدام شدند تا اينكه بالاخره فريادهاى اعتراض بين‌المللى حكومت ايران را مجبور كرد از سرعت اعدام بهائيان بكاهد. از سال ١٩٧٩ بيش از دويست بهائى در ايران كشته يا اعدام شده‌اند هرچند از سال ١٩٩٨ به بعد كسى به اين عنوان اعدام نشده است.
در سال ١٩٨۳ حكومت ايران همه ي مؤسسات رسمى ادارى بهائى را غيرقانونى اعلام كرد و به دنبال آن جامعه بهائى ايران محفل روحانى ملى را كه نهادى منتخب جامعه است به همراه قريب به چهارصد شوراى منتخب محلى تعطيل كرد و بهائيان در سراسر ايران تقريباً تمام فعاليت‌هاي تشکيلاتي خود را متوقف کردند.
گروه غير رسمى ملى، معروف به "ياران"، كه جمع دستگير شدگان ديروز و ماه مارس تنها اعضاى آن هستند، بعداً با اطلاع مقامات دولتي براى رسيدگى به نيازهاى گوناگون جامعه ي سيصد هزار نفره ي بهائيان ايران كه بزرگترين اقليت مذهبى در كشور است، تشكيل گرديد.

از زمان قاجاریه تا کنون هیچ وقت بهاییت دین رسمی و معتبری شناخته نشده است!

از زمان قاجاریه تا کنون هیچ وقت بهاییت دین رسمی و معتبری شناخته نشده است!

اعمال چنین « دیگر ستیزی » از طرف بخشی از ما با سمت تفویضیِ حکومتگران فقط نمایشِ تصویر خود ماست در صورت نماینده ی خود بودن.
کاش بجای تایید، نظاره گری، مخفی شدن زیر ماسک بی قدرتی ، نق نق و یا هر تقلب دیگر، هر ایرانی از خود سئوال میکرد که اگر باورهای قلبیِ من چنین سرکوب میشد و اگر زندگی من و عزیزانم چنین ویران میشد با آن موافقت میکردم؟ با توجه به عدم سلطه جویی بهاییان، اگر من هم میخواستم فقط مرام خود را حفظ کنم باید جان میدادم؟
آنچه پیش روی ماست آینه ی یک یک ماست. هر ایرانی باندازه ی مجریانِ دیگری کش «اگر نه بیش از آنان » مسئول این ستیزه جوییِ عقیدتی است!
مریم

کانادا چه صلاحیتی برای چنین اظهار نظرهایی دارد وقتی به تک‌تک شهروندهای ایرانی که به سفارت کانادا می‌روند توهین می‌شود؟ دولت کانادا دروغگو و ریاکار است.

ایکاش یک روشنفکر، یک فعال سیاسی یک گروه اپوزیسیون ابتکار عمل امضاء یک طومار را برای آزادی این بشر ها بدست میگرفت. اگر روزی مردم ایران تصمیم بگیرد از اقلیتهای مذهبی خود دفاع کند آنروز قدم مهمی برداشته است. متاسفانه روشنفکران ایران حاضرند از خیلای چیزها دفاع کنند مگر اقلیتهای مذهبی.

agar Canada defa nakonad ki defa konad? Shoma? ya amsale shoma? doreye shahe khoda biamorz ke in sardamdararane nezame royash ra sefid kardand magar iraniha boudand ke az zendaniane siassi defa mikardand? Nakheir, keshvarhaye gharbi boudand, agar javani o agar yadat rafte be tarikh rojou kon

من نمی دانم چرا هر کس رادر این مملکت دستگیر میکنند جرم مسائل ضد امنیتی به او می بندند. کاش اقلا یک چیز جدیدتر پیدا کنند. با این حرفها دیگر نمی شود مردم را سر کار گذاشت.

حقیقتا باید پی به این نکته مهم برد که جزتاییدات حضرت بهالله (پیامبر دیانت بهایی) کسی دیانت صلح جو و وحدت طلب بهایی را تا بحال اینگونه ثابت وراسخ در ایمان نگاه نداشته و همه می دانیم که آزار و تهمت های ناروا از طرف غافلین و جاهلین هیچ آسیبی به دیانت الهی بهایی وارد نخواهد کرد. آیا چه کسی با دین خدا می جنگد؟؟ جز آنها که نمی دانند و فکر می کنند که آزار رساندن و ظلم کردن خداوند را از اراده اش باز می دارد به راستی که آنها غافلند