رادیو زمانه > خارج از سیاست > موسیقی پاپ > گوگوش از دیدگاه موسیقیشناسانه | ||
گوگوش از دیدگاه موسیقیشناسانهپژمان اکبرزادهpejman.akbarzadeh@gmail.com
هجدهم بهمن ماه، پنجاه و ششمین سالگرد تولد گوگوش، خواننده محبوب ایرانی بود. به همین بهانه با نیلوفر مینا، موسیقیشناس و استاد دانشگاه ایالت نیوجرسی (آمریکا) گفتگویی کردیم. نیلوفر مینا از انگشتشمار موسیقیشناسان ایرانی است که پژوهشهای گستردهای درباره موسیقی پاپ ایرانی انجام داده است و نتایج پژوهشهای خود را نیز به صورت مقالات و سخنرانیهای متعدد ارائه کرده است. در آغاز گفتگو، از نیلوقر مینا درباره دلایل موفقیت گوگوش در جامعه ایران پرسیدم: فکر نمیکنم یک دلیل اصلی داشته باشد. دلایل گوناگون اجتماعی و فضای فرهنگی پیش از انقلاب در ایران، دست به دست هم داد و سبب موفقیت گوگوش شد. موسیقی عامهپسند ایرانی در سالهای پیش از انقلاب طیفی وسیع داشت؛ شامل ترانههایی به سبک نیمهسنتی میشد که برخی خوانندگان مانند گلپایگانی، هایده و مهستی اجرا میکردند، و همچنین سبکهای موسیقی پاپ غربی در آن دوره که در کارهای خوانندگانی همچون گوگوش، داریوش و ... تجلی پیدا میکرد و میرفت تا میرسید به سبک گروههایی که موسیقی راک غربی را به زبان فارسی و انگلیسی اجرا میکردند، مثل گروههای اعجوبهها، اسکورپیو و ساند دپارتمنت. گوگوش هم موسیقی پاپ را به زبان اصلی اجرا میکرد، ولی موفقیتاش در موسیقی پاپ ایرانی بود. آن سبک از موسیقی پاپ غربی که گوگوش در آن زمان جرا میکرد، بیشتر از سبکهای دیگر برای جوانهای شهری طبقهی متوسط ایرانی دههی ۱۹۷۰ قابل قبول بود. و این تنها به خاطر شخصیت گوگوش، بهعنوان یک خواننده نبود، بلکه او بهعنوان یک شخصیت اجتماعی نمادین توسط مجله، سینما، رادیو و تلویزیون به جوانان غربگرای ایرانی ارائه میشد. گوگوش در فضای پیش از انقلاب، نماد یک زن ایدهآل مدرن جوان ایرانی بود. این موضوع را در زمینههای گوناگون میتوان دید؛ مثلاً از طرز لباسپوشیدن گوگوش که مدرن و غربی بود، نوعی که موهای سرش را کوتاه میکرد و در رفتارش که راحت، شاد و جذاب بود و میتوانست ایدهآل رفتاری باشد برای دخترهای جوان شهری و دیگران در آن زمان؛ گوگوش از کودکی در فضای سینما و تلویزیون ایران بزرگ شده بود و به خاطر همین موضوع، محبوبیت بسیاری داشت. کسانیکه سنشان هم بیشتر بود. مردم را دوست داشتند، چون از کودکی دیده بودند که گوگوش چگونه بزرگ شده است. شاید از حدود ۱۰ سال پیش از انقلاب، سبک جدیدی از موسیقی پاپ ایران جلو آمد که ترانهسرایان مبدع به آن «ترانهی نوین ایرانی» میگفتند و این ترانهها جهتگیری سیاسی و مترقی داشت. خوانندگانی مانند داریوش و ابی این ترانهها را میخواندند و گوگوش هم تعدادی از این ترانهها را خواند و این سبب شد که میان جوانان روشنفکر هم تا حد زیادی محبوبیت پیدا بکند.
صدای موسیقی یا سبک موسیقی؟... خب، گوگوش که خودش موسیقی کارهایش را نمینوشت. اگر بخواهیم دربارهی ترانههایی که گوگوش خوانده صحبت کنیم، باید دربارهی کار ترانهسرایان و آهنگسازان بخصوصی که برای گوگوش مینوشتند صحبت کنیم. ولی اگر از لحاظ سبک خواندن بخواهم بگویم، به نظر من و همانطور که گفتم، بیشتر موفقیت گوگوش در این که صدای زیبایی داشت نبود، بلکه بیشتر بهخاطر رفتار موسیقایی و حرفهایاش روی صحنه بود که محبوبیت پیدا کرده بود. این نظر من است. فکر میکنم از بابت محبوبیت گوگوش نمیتوان تنها در رابطه با قطعاتی که خوانده بگوییم، چون خودش قطعاتش را نمینوشت بلکه انتخاب میکرد. یک ترانه طبیعتاً محصول مشترک کار ترانهسرا، سازندهی موسیقی، تنظیمکننده و خواننده است و خواننده در یکچهارم اثر سهیم است و نه همه آن. آن قسمتی که مربوط به صدای گوگوش و اجرای گوگوش میشد... میتوانیم این موضوع را اینگونه بیان کنیم؛ گوگوش خوانندهای بود که با استتیک سنتی ایرانی، صدای زیبایی نداشت و البته اصولاً به سبک سنتی ایرانی هم نمیخواند. یعنی در سیستم خواندناش از تحریر استفاده نمیکرد و از تزیینهایی که خوانندگان ایرانی بهکار میبردند استفاده نمیکرد. گوگوش به سبک بسیار سادهای میخواند که برای جوانان همسنوسال خودش اگر میخواستند همین آهنگها را بخوانند قابل اجرا بود؛ با قدرت صدای مختصر میتوانستند این کار را انجام دهند. فکر میکنم نحوهی خواندناش بسیار ساده بود و جذابیتش بیشتر در رفتار و شیوه لباسپوشیدنش بود. به عقیده من، جنبهی مدرن خوانندگی گوگوش در این بود که نحوهی خواندنش خالی از هرگونه تحریرهای سنتی بود. شما حتا اگر کارهای داریوش را هم گوش بکنید، صدایش یک حالت تحریری دارد ولی گوگوش یا ندارد یا کمتر دارد. در مورد نقش گوگوش و کارهایش در موسیقی پاپ ایران چه فکر میکنید؟ فکر میکنید او به موسیقی پاپ ایرانی از آن راهی که در آن حرکت میکرد تغییر جهت داد؟ یا در گسترش و بالارفتن کیفیت آن تاثیری گذاشت؟ فکر میکنم او یکی از خوانندگانی بود که در موج تازه موسیقی پاپ ایرانی اجرا میکرد و به دلایل رفتاری، اجتماعی و شخصیتی و این نکته که زن بود بیش از همه مشهور شد. ولی فکر نمیکنم سبکی که از لحاظ خوانندگی، از لحاظ جنبهی صدایی موسیقی آورد جلو، سبک خیلی مخصوص خودش بود یا یک سبک جدیدی بود. رفتارش بود که قابل توجه بود و رفتارش هم جدید نبود، ولی قابل توجه بود. به این خاطر که این رفتار ایدهآلی بود که جوانان مدرن غربگرای شهری تهرانی دوست داشتند داشته باشند. یعنی استتیکاش مطابق استتیک محبوب آنزمان میان جوانهای طبقه متوسط شهری ایران بود. در سالهای پس از انقلاب که حدود ۲۰ سال گوگوش دیگر خوانندگی نمیکرد، کارهایش همچنان میان مردم و بهویژه میان جوانان دوستداران بیشماری داشت. فکر میکنید این سکوت ۲۰ساله که قدری به قضیه جنبهی سیاسی میداد در ماندگار شدن این کارها تاثیر داشت یا خود ترانهها به دلیل ساخت و اجرای قوی، همچنان طرفداران زیادی داشتند؟ من فکر میکنم هیچکدام از این دو موضوع، دلیل این نبود که گوگوش در فکر مردم ماند و در خارج از کشور اینقدر از بازگشتاش استقبال شد. دلیل اصلی این قضیه را میتوانید مثلاً در تاکسیهای تهران ببینید. هنگامی که شما سوار یکی از تاکسیهای تهران میشوید بیشتر موسیقیای که میگذارند، هنوز موسیقی پاپ پیش از انقلاب است و لزوماً موسیقی گوگوش هم نیست؛ انواع موسیقیهای آن دوره را میگذارند، هم از خوانندگان مرد و هم از خوانندگان زن. برای موسیقی پاپ پیش از انقلاب، یک نوستالژی بسیار قوی وجود دارد؛ نه تنها در میان ایرانیان خارج از کشور که احساس میکنند کشور خودشان را از دست دادهاند و میخواهند به فضایی بروند که این فضا دیگر برایشان قابل برگشت نیست، بلکه در داخل ایران هم همینطور است. علاقهی بسیاری به موسیقی پاپ پیش از انقلاب وجود دارد. دلایل اینکه هم ایرانیان خارج از کشور و هم ایرانیان داخل کشور، این موسیقی را هنوز دوست دارند و برایشان محبوب است بسیار پیچیده و زیاد است. ولی گوگوش هم یکی از عناصر آن موسیقی است که در حال حاضر هنوز میان مردم ایران، هم در داخل و هم در خارج از کشور محبوب است. اگر بخواهیم یک مقایسه کلی بکنیم میان کارهایی که گوگوش در سالهای پیش از انقلاب ارائه کرده و ترانههایی که در چندسال اخیر در آمریکا خوانده، شما چه نظری دارید؟ من فکر میکنم تفاوت را نباید در صدای موسیقی و یا در رفتار گوگوش بدانیم، بلکه تفاوت را باید در فضای فرهنگی و کانتکست تازهای ببینیم که این موسیقی پیدا کرده است. یعنی این همان موسیقیست که قبلاً اجرا میکرده منتها حالا گوگوش سناش بیشتر است، در خارج از ایران میخواند و آن کشوری که زمانی گوگوش در آن مشهور شده بود دیگر به شکل قدیمیاش وجود ندارد. اینها همه دست به دست همدیگر میدهند تا به موسیقی تازهء گوگوش معنای دیگری بدهد. ولی در عمل، کار گوگوش به لحاظ سبک چندان فرقی نکرده است. برای اینکه کار گوگوش پس از انقلاب، در سالهای اخیر، هماهنگ و همراه همان سبکیست که دیگر خوانندگان پاپ ایرانی که در خارج از کشور زندگی میکنند آن را ادامه میدهند. این سبک بسیار متفاوت است با سبک موسیقی پاپ ایرانی که اینروزها در ایران متداول است و جدیداً پدید آمده است. اگر دستکم به نام کسانی که بهعنوان ترانهسرا، تنظیمکننده و سازندهی موسیقی در سالهای پیش از انقلاب و بعد از انقلاب با گوگوش همکاری کردهاند نگاه کنیم متوجه میشویم که در سالهای پیش از انقلاب تقریباً قویترین ترانهسراها و آهنگسازانی که در زمینه موسیقی پاپ در ایران فعالیت میکردند با گوگوش همکاری داشتند، در صورتیکه در کارهایی که در چندسال گذشته در آمریکا ارائه کرده، بندرت چنین افرادی با او همکاری داشتهاند. فکر میکنید این موضوع چقدر در کارهایی که در چند سال اخیر ارائه کرده تاثیر میگذارد؟ نمیدانم، برای اینکه الان آن آهنگسازانی که پیش از انقلاب مشهور و محبوب بودند دیگر سنشان زیاد شده و دیگر... ولی همچنان در آمریکا فعال هستند؛ مثل فرید زولاند، آندرانیک، حسن شماعی زاده... بله ولی کارهایشان به آن صورت کارهایی نیست که بیشتر از همه خریدار داشته باشد. موسیقی پاپ ایرانی در خارج از کشور بیشترین قدرتش در نوستالژی است و نه در موسیقی جدید. از این لحاظ ممکن است که آهنگهای جدید را چندنفری هم بخرند، ولی آنقدر برد فرهنگی ندارد که موسیقی پیش از انقلاب داشت.
چندسال پیش یک دی.وی.دی در آمریکا منتشر شد که اثری از یک کارگردان ایرانیـ آمریکایی بود بهنام «گوگوش، دختر ایران». مجموعهای از مصاحبهها و خاطرات کسانی که در زندگی و فعالیتهای هنری گوگوش دخیل بودند. شما نقدی دربارهی این دی.وی.دی نوشتید که در نشریه «اتنوموزیکالوژی» چاپ شد. درباره محتوای این این دی.وی.دی برایمان توضیحی بدهید. این فیلم سهـ چهار نکتهی جالب دارد؛ یکی مصاحبههایی که کارگردان این فیلم با همکاران گوگوش درباره شخصیت هنری گوگوش انجام داده است. یکی دیگر مصاحبههایی است که کارگردان با پسر گوگوش درباره کودکی گوگوش و شخصیت خانوادگیاش انجام داده و جنبهی سوم که خیلی برایم جالب بود، تکههای کوچکی بود از زندگی و کارهای گوگوش در سالهای پیش از انقلاب؛ از جمله قطعه کوتاهی از گوگوش که در یک کاباره با پدرش حرکات آکروباتیک انجام میداد و به بینندهها یادآوری میکرد که گوگوش از کودکی در فضای عمومی ایرانی حضور داشته است. یکی بخش جالب دیگر هم تکهای بود از اجرای گوگوش در دربار شاه. ما فیلمهای زیادی نداریم از اینکه از موسیقی پاپ ایرانی از سوی هیات حاکمهی ایران و در دربار پیش از انقلاب چگونه استقبال میشد. ولی خود فیلم بهعنوان یک کار سینمایی کمی اشکال دارد. سبک روایتی فیلم سبک عجیبیست، نمادی است از مشغلهی فکری روشنفکران مدرن ایرانی، از طرفی گرایش قویای دارد به فیلمسازی آوانگارد. این گرایش خودش را با سینمای آوانگارد ادغام کرده با علاقهی ایرانی به تکرار و تفکر غیرمستقیم. همانطور که در قالیهای ایرانی یک موتیو را میبینیم که مدام تکرار میشود، در این فیلم هم بخشهای کوتاهی است که مدام تکرار میشود. ولی خب این با منطق فیلمی که ما به آن عادت داریم هماهنگ نیست و سبب میشود که فیلم کمی حالت ثقیل پیدا کند. |
نظرهای خوانندگان
با خانم مينا در باره اينكه گوگوش صداي خوبي ندارد اما فقط رفتار مدرنش باعث جذب اينهمه طرفدار شده به شدت مخالفم.صداي گرم وشيرين گوگوش كاملا بر دلها اثر ميكند.
-- بدون نام ، Feb 12, 2007 در ساعت 11:45 AMبا نود درصد تحلیل نویسنده موافقم. گوگوش صدای ویژه ای ندارد و قدرت صدایش بسیار محدود است. ادا و اطوارهایش و جذابیتهای اجرایی اش بسیار مهم تر بوده است. البته این جذابیتها هم برای همان طبقه متوسط تهرانی عمدتا حائز اهمیت بوده است. آنچه که او امروز اجرا می کند همان کلیشه های ترانه های پاپ ایرانی است که در لس آنجلس ادامه حیات می دهد. از نظر فرم موسیقی یکی از محافظه کارترین و تکراری ترین نوع تولیدات است. خودش بی ربط تگفته که بیشتر یک هنرپیشه / خواننده است تا یک خواننده. البته هنرپیشه به معنای همان انترتینر و نه بیشتر.
-- شعله ، Feb 12, 2007 در ساعت 11:45 AMبا سلام در ابتدا بايد ذكر كنم كه فقط اسم گوگوش نازنين سبب شد تا به سمت اين مقاله ي 100 درصد مغرضانه جلب شوم اين اولين باريست كه ميبينم كسي بر روي هنر گوگوش خط بطلان ميكشد پيشتر ها وقتي افراد نميتوانستند از هنر گوگوش ايرادي بگيرند وارد حريم خصوصي زندگي او ميشدند ولي گويا بايد به ديدن مسايل عجيب عادت كرد اين خانم نخست بايد اين نكته را مد نظر داشته باشند كه در نقد كردن اولين شرط اين است كه بدون غرض ورزي نقد كرد اگر از ديد اين خانم گوگوش صداي فوق العاده اي ندارد پس در هنر ايران در موزيك پاپ چه كسي داراي صداي خارق العاده است ؟؟؟؟؟اوج غرض ورزي را ببينيد
-- هيوا ، Feb 12, 2007 در ساعت 11:45 AMمن يك جوان 20 ساله هستم شنيدن صداي گوگوش نه در من حس نوستالژي به وجود مي آورد و نه مرا به ياد خاطرات جواني از دست رفته و يا عشق بر باد رفته ام مي اندازد من شخصا با پديده ي گوگوش آشنا شدم كسي گوگوش را به من معرفي نكرد گوگوش براي من الگوي لباس پوشيدن و آرايش كردن نبود (چون در قسمت اعظم عمر من ايشون سكوت كرده بودند)اگر گوگوش پديده اي منحصر به فرد نبود من به هيچ عنوان به سمت ايشون گرايش پيدا نميكردم همان طور كه به سمت رامش.گيتي و خوانندگاني از اين دست متمايل نشدم اين خانم گويا اجراي زنده ي كوير و مرداب و جاده را نشنيده اند و شايد هم خود را به نشنيدن ميزنند
در ضمن لازم نيست براي كم كردن محبوبيت گوگوش به انواع و اقسام افعال ماضي پناهنده شويد گوگوش تا زماني كه واژه اي به اسم عشق هست محبوب و جاودان است
يك نكته ي ديگه من با شنيدن ترانه هاي جديد گوگوش بيشتر به سمت ايشون متمايل شدم در ترانه هاي جديد گوگوش حسي نهفته است كه هر كسي قادر به درك اون نيست
vagean mogrezane bod vagean harf az in bimanteg tar agar googoosh sedaye khasi nadarad pas che kasi kaviro mordab va jade va... ra be in zibaee ejraye zende mikonad tamame khanandegane gabl az engelab sanboland vali chera faghat az googoosh in hame estegbal shode va mishavad khahesh mikonam aval gosh konid fekr konid bad benevisid..kodam khanadeye zan ast ke chenin ghodrate ejraye zende ra darad mordabe zende ra gosh konid..googoosh zibae seda zibae chehre harakate ali va anche khoban hame darand ra ye ja darad
-- mahtab ، Feb 13, 2007 در ساعت 11:45 AMsedaye googoosh dar moozike pop irani tak ast. Iranihayi ke dar toole 40 saale gozashte navar va cd haye googoosh ra dar khane va mashin va hameja goosh mikonand be khatere ada va atvare oo nist balke be khatere sedaye ziba va del neshine oo hast ke aslan ghabele moghayese ba khanandehaye losangelesi nist. Maghaleye besiyar moghrezaneyi bood. In banoo yek aghaliyate besiyar besiyar koochaki az iranian hastand.
-- mm77547@yahoo.com ، Feb 13, 2007 در ساعت 11:45 AMgoogoosh roye hamrafte yek honarmande vaghist va az lahaze honari tavanest name khod ra natanha dar iran balke bakhsh azami az khavarmiyaneh sabet konad ...barayam kami ajib bod ke mishenavam googoosh dar ejraye taranehayash az tarrir estefadeh nemikonad !! khod albate gosh darim ta gosh!!bazi goshha dar shenidan zaif hastand...dar payan ghabele zekr ast ke googoosh dar dele tamami aghshar ejtemai on zaman rsokh kard va motealegh be tabaghe khasi nabod...
-- payman ، Feb 13, 2007 در ساعت 11:45 AMmotshaker az naghde zibaye in karshenase aziz.
-- sh ، Feb 14, 2007 در ساعت 11:45 AMgoogoosh vaghean sedaye khasi nadasht ama harakat va poosheshi dasht ke digar khanandegane zane irani nadashtand. mesle noe lebas ya modele moo.
omidvaram harja ke hastand salamat bashand va shad.
I agree that there are many aspects to the popularity of Googoosh, but just musically we should note that she has a brilliant voice. For example before revelation and after she has got few songs which has poor music or lyrics but only because of her voice they become average or even good songs. I hope this is not something to do with musicology that sometimes musicologist look at every thing but music!
-- Mahyar ، Feb 18, 2007 در ساعت 11:45 AMfaghat mitoonam begam bayad GOOGOOSH va HONARESHO shenakht ,sedaii garm o shirin ba soorati jazzab o fogholadeh , ba deghat be sedash goosh konin garmaii dare ke adamo mikeshoone be royahaye door o nazidik va gozashtehaye por az khaterehGOOGOOSH hichki mesle to nabood , hichki mesle to nakhood
-- zari ، Feb 20, 2007 در ساعت 11:45 AMGOOGOOSH WE LOVE YOU
Darya be jorehei ke to az chah khordehei hesadat mikonad!!!
-- Jalal ، Feb 28, 2007 در ساعت 11:45 AM(Az Shamloo).
Googooshe dokhtare Iran-zamin wa khahare hameye mast.khoda hefzesh koneh har koja ke hast.
مطلب بسیار مفیدی بود، دوستان عزیز هم دست از تابو ساختن بردارند.
-- نادر ، Feb 28, 2007 در ساعت 11:45 AMبا مهر
خیلی عالی بود ... من حامد هستم از تربت حیدریه در خراسان رضوی
-- حامد ، May 4, 2007 در ساعت 11:45 AMهمیشه به سایت شما سر می زنم و دانلود می کنم
خیلی عالی است سایت
فقط اگر ممکن است در مورد مسائل جنسی و آزار و اذیت جنسی درکشورهای غربی و کشور های عربی بیشتر بگذارید ... البته اگر ممکن است شنیداری باشد
اين خانوم نيلوفر مينا موسيقي شناسن؟ گوگوش تحرير نداره صداش؟ ايشون تا حالا اجراي زنده از يه خواننده ديدن؟ جووناي بعد از 57 اصلا 22 سال گوگوش و ديدن كه اداهاشو ديده باشن؟ موسيقي شناس كدومه بابا جان از ايشون ميپرسيدين بهترين خواننده زن پاپ ايران از 35 سال پيش تا الان به زعم ايشون چه كسيست؟ كه تحريرم داره صداش ادا اطوارم نداره چشاش خارجي ام نيست موهاش هنرمندم نيست باباش؟
-- محمود ، May 7, 2007 در ساعت 11:45 AMaali bood behtarin nazari bood ke dar bareye googoosh dide boodam be ishoon tabrik migam
-- rahaa ، May 13, 2007 در ساعت 11:45 AMضمن احترامی که برای دانش خانم نیلوفر قائلم اجازه بفرمائین که منم نظرم و نظر تعداد بسیاری از نسل خودم ( متولدین 1340) را حضورتان عرض کنم. من در سه دههء اخیر صدایی همانند صدای خانم گوگوش نشنیدم. سبک ایشان مختص خودشان است و حتی بدون حرکات موزون و مانکنی ؛ گوگوش تحریر صداش آسمانی است و من فکر میکنم که کم لطفی باشه که یک کارشناس در ردهء خانم نیلوفر صدای گوگوش را ندیده بگیرد و ستاره شدن اورا به دیگر موارد نسبت دهد. در همان زمان خوانندگانی بودند که شاید زیباتر از گوگوش می رقصیدند و لباس می پوشیدند که هنوز هم به لطف رقصنده های آنچنانی مخاطب خود را حفظ می کنند اما گوگوش...
رضا/ مشهد
-- محمدرضا ، May 14, 2007 در ساعت 11:45 AMباسلام و خسته بناشيد چه استاد دانشگاه كه هنوز معني تحرير را هم احتمالا نمي داند چو ن اكثريت قريب به اتفاق شعرا و آهنگ سازان معتقدند كه بهترين و بالاترين تحرير ها را گوگوش و ابي دارند واگر چون گوگوش زن است و ايشان به او حسادت مي ورزند بهتر است با ديد بازتري به صداي گل بانوي ترانه گوش دهند . متشكرم
-- رحيم ، May 15, 2007 در ساعت 11:45 AMbe nzare man googoosh tak setare music irani zamine....hich kas hichvaght nemitoone jaye googoosh ro begire ...sedaye googoosh fogh ol ade ..va teknike khoondanesh vaghean take...man khodam too kare arange music hastam va midoonam ke in tarze khoondan faghat male googoosh ....
-- ramin parsa ، May 24, 2007 در ساعت 11:45 AMمن واقعا" در حيرتم كه چرا اين خانم كارشناس هيچ نقطهي مثبتي را در گوگوش نديده!!!!!!!!! نميدونم.از اين حرفها گذشته كه من عاشق صداي گوگوش هستم نه هيچ چيز ديگه مثل ادا و اطوار .با اينكه گوگوش جذابيت خاص خودش را دارد ولي ما داريم از موسيقي صحبت ميكنيم . موسيقي كه با 50 سال با صداي گوگوش زنده است . ترانه هاي گوگوش توسط افراد زيادي اجرا شده ولي هيچ كدام از اين تحريرها به زيبايي تحرييرهاي خانم گوگوش نيستند.اينقدر تحريرهاي گوگوش ظريف هستند كه هيچ كسي هنوز نتونسته مثل گوگوش اجرا كنه به نظر شما كدام يك از خوانندگان ماهر و حتي كاركشته تا حالا اهنگاي گوگوش را اجرا كردند تونستند به زيبايي گوگوش و ظرافتي كه گوگوش براي اداي كلمات بكار ميبره ترانه را اجرا كنند؟ من خودم 2 سال پيش از راديو فردا مصاحبه ي ايرج جنتي عطايي را شنيدم كه در مورد اجراي استثنايي زنده گوگوش صحبت ميكرد و مي گفت هيچ كسي نتونسته مثل گوگوش بخونه . ... عجيبم مياد كه خانم نيلوفر مينا هنوز نميدونن كه تحريري كه خواننده استفاده ميكنه اينقدر بايد ظريف باشد كه توي اهنگ و شعر گم بشه و همگي با هم تلفيق بشنوند.من كه تمام زيباييها را در گوگوش ميبينم
-- شكوفه ، Jun 24, 2007 در ساعت 11:45 AMسلام ضمن احترام به این خانم اما واقعا اگر ایشون یکی از کارهای زنده خانم گوگوش میشنیدند این حرف نمیزدن به نظر من گوگوش اول به خاطر صداش و بعد هم چهره زیباش گوگوش چون گوگوشی که برای ما یک بت هست.
-- سرور ، Jun 26, 2007 در ساعت 11:45 AMسلام
-- میثم از کرج ، Jul 2, 2007 در ساعت 11:45 AMمن کاملا با نظر ایشان موافقم به نظر من گوگوش به خاطر صدای خوب مشهور نشد بلکه به خاطر دلایلی که در بالا ذکر شد مطرح شد و جایی بین خوانندگان مطرح ایرانی پیدا کرد .البته من قصد دفاع از این نقد را ندارم بلکه نظر شخصی من درباره گوگوش بود و خواهد بود وعوض نخواهدشد. متشکر از توجه به نظر خوانندگان
در پناه یار
googoosh ye osturas
-- بدون نام ، Jul 12, 2007 در ساعت 11:45 AMمثل گوگوش نه اومده نه میاد نه خواهد امد در هیج جای دنیا نمیاد
-- امید ، Aug 27, 2007 در ساعت 11:45 AMیه مبحثی که اینجا زیاد به اون توجه نشده.بحث شاعرانی است که با گوگوش کار کردن ،اقای جنتی عطایی که با زمختی وازه هاش به نظر من پر آوازه ترین و زیباتریت ترانه هاش رو به گوگوش داده،
-- رضا ، Sep 9, 2007 در ساعت 11:45 AMاردلان سرفراز که با سادگی واژه هاش تونسته مشکلات و عشق رو به زبون ساده به بیننده القا کنه و در آخر شهیار قنبری که تونسته با زبون بی آلایش و زخم خورده درد خودش و جامعه رو به مردم تزریق کنه.
من واقعا متعجبم غرض ورزی در حد اعلا است , از قدیم گفتند انسان هر چه بزرگتر دشمنانش بیشتر
-- دوست ، Mar 31, 2008 در ساعت 11:45 AMمن فقط مي تونم به خانم نيلوفر مينا بگم برات متاسفم .....
-- شيرين از كانادا ، May 9, 2008 در ساعت 11:45 AMمن در همه ي كنسرتهايي كه در كانادا برگزار ميشه چه خارجي چه ايراني شركت ميكنم و به گوگوش افتخار ميكنم كه ايرانيست چون بهترين اجرا رو در ميان خوانندگان بين المللي دارد اجراي زنده ي گوگوش معركست چطور ميشه اين همه هنر را ناديده گرفت؟
مطمئن باش اگر گوگوش با اين چيزايي كه تو گفتي ستاره شده بود تا الان گوگوشي در كار نبود ....
-- سهراب ، May 9, 2008 در ساعت 11:45 AMحسادت تا كجا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!
man az khanoome nilofar. khahesh mikonam ke dar morede gogosh in chonin ghezavat nakonanad man ba tamam ahanghaye gogosh bozorg shodam tone sedayi gogosh hamishe bar bame iran tanin andaze lozamani az marzan abad
-- ali . lorzamani ، Jun 17, 2008 در ساعت 11:45 AMفقط اجراي گوگوش است كه باعث شده تمامي ترانه هاش بعد از گذشت بيشتر از 30 سال شنيدني باشد
-- مريم ، Jan 11, 2009 در ساعت 11:45 AMاجراي زنده گوگوش هم كه حرف ندارد يعني ما هيچ هنرمندي نداريم كه قدرت گوگوش را در اجراي زنده باشند
تمامي آهنگ سازان و ترانه سرايان كه با گوگوش رابطه خوبي هم ندارند وقتي مي خواهند بهترين اجرا كننده ترانه را نام ببرند گوگوش را معرفي مينمايند و اين خانم معلوم نيست كه كجاي موسيق پاپ قرار دارند كه اينجور نظر ميدهند
manam salam mikonam khedmate dostaye azizam o azashon mikham 90 bazi dar nayaran har kasi agideye khase khodesho dare be nazare manam gogosh behtarine
-- amir k2 ، Jan 26, 2009 در ساعت 11:45 AMواقعا متاسف هستم که کسانی در ایران زندگی کرده اند و دنیای بیرون را نیز دیده اند ولی هنوز ماهیت هنرمندانی مثله گوگوش را درک نکرده اند ما در بطن ایران زندگی می کنیم تا قبل از این که اینترنت بیاد اصلا عکس گوگوش رو ندیدیم ولی صدایش همیشه تازه و نو می باشد باید تاسف خورد که از کسانی به عنوان کارشناس موسیقی استفاده می شود که هنوز شخصیت خودشان را نشناخته اند تا برسد به گوگوش ، گوگوش هنرمندی ست که ما نسل بعد از انقلاب نیز باهاش زندگی می کنیم یکی از آرزو های ما این است که یه روز کنسرت گوگوش را ببینیم ، اصلا یه چیز بگم یکی از دلایل این که ما ایرانیها هنوز دچار معضلات بسیاری هستیم اینه که غرض ورزی چشممونو کور کرده و ما رو از دیدن واقعیت محروم کرده ، گوگوش هنرمندیه که دیگه تکرار نخواهد شد.
-- dani ، Feb 15, 2009 در ساعت 11:45 AMmishe ye nafar be in khanom ahange Jade
-- DUST ، Mar 24, 2009 در ساعت 11:45 AMro bedn
baese tasof ast ke ehsasate shakhsi , takhasos ra ingaard tahte tasir ghozashte. in bishtar az inke khanome ghoghosh ra kochak konad , shakhse motekhases ra bi etebar mikonad. heif
-- kyan ، Jul 14, 2009 در ساعت 11:45 AM