رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۲۰ مهر ۱۳۸۷

فیلم‌های پورنو و نوجوانان

زویا ممکن

برای اغلب جوانان، تماشای فیلم پورنو نخستین قدم‌ها به‌ سوی ارضای میل جنسی است. چنین بازنمایی روابط جنسی، چه تاثیری بر جوانان می‌گذارد؟

به گفته خانم میشلا مارزانو (Michela Marzan)، فیلسوف و جامعه‌شناس، تا سال ۲۰۰۲ سن متوسط اولین تماشای فیلم پورنو در میان نوجوانان، حدود ۱۳ سالگی بود. امروزه امکان دسترسی به تصاویر پورنوگرافی از طریق اینترنت، این سن را در میان نوجوانان باز هم پایین‌تر آورده است.

یک جوان ۲۶ ساله می‌گوید در میان اطرافیانش هیچکس را نمی‌شناسد که دوران نوجوانی و قبل از داشتن اولین تجربه جنسی، فیلم پورنو تماشا نکرده باشد.


به اعتقاد سرژ تیسرون (Serge Tisseron)، روانپزشک و روانکاو فرانسوی، تماشای فیلمهای پورنو، امروزه روش جدیدی برای عبور از دوران نوجوانی به بزرگسالی است.

در حال حاضر حمایت بیش از حد والدین از فرزندان نوجوانشان، موجب طولانی شدن دوران نوجوانی در آنان شده است. جوانان امروزی برای اینکه بتوانند مرز مشخصی بین گذشته و آینده بکشند رفتاری از خود بروز می‌دهند که بیش از هر چیز بر محور خشونت و سکس می‌چرخد. پورنوگرافی مرز بین خشونت و سکس است.

تماشای این تصاویر به نوجوانان امکان می‌دهد بگویند دیگر بزرگ شده‌اند، به این دلیل ساده که تماشای این نوع تصاویر برای آنها ممنوع است و محتوایشان خاص بزرگسالان است.

تماشای فیلم‌های پورنو، که برای نوجوانان امروزی همچون مناسکی است که باید آنرا به جا آورد، شامل دو مرحله است.

مرحله اول وقتی است که نوجوان فیلم پورنو را تماشا کرده و مرحله دوم زمانی است که نوجوان در موقعیتی قرار می‌گیرد که می‌تواند آنچه را دیده عیناً اجرا کند. خطر واقعی فیلم‌های پورنو، می‌تواند بروز این تصور غلط در نوجوان باشد که آنچه دیده، الگوهای درست روابط جنسی در زندگی واقعی هستند.

جوان ۲۷ ساله‌ای می‌گوید اولین تجارب جنسی‌اش او را با تفاوت فاحشی بین آنچه دیده و آنچه تجربه کرده بود مواجه کرده است. او می‌افزاید، احساس سردرگمی می‌کردم چرا که کارهایم، تاثیری که در فیلم‌ها دیده بودم را بر زنان نمی‌گذاشت. برخلاف آنچه در فیلم‌های پورنو دیده بودم، زنانی که با آنان همبستر می‌شدم به راحتی هنرپیشه‌های فیلم، ارضا نمی‌شدند و این موجب می‌شد تصور کنم حتماً ناتوانی و ایراد از من است.

این مرد جوان همچنین می‌گوید برای مدتها خودش را زیر‌سوال برده و اعتماد به نفسش را در زمینه روابط جنسی از دست داده بود. تنها گفتگو با دوست دخترهایش در این زمینه موجب شده در یابد که کاملاً طبیعی است و در رابطه اش احساس امنیت کند.


به اعتقاد خانم میشلا مارزانو، عواقب ناشی از دستورالعمل‌هایی که اینگونه فیلم‌ها برای ارضای جنسی ارائه می‌دهند، نادیده گرفتن ویژگی‌های شخصی افراد است. در این فیلم‌ها احساسات و مشخصه‌های فردی مد نظر قرار نمی‌گیرند.

خانم کلود روزیه (Claude Rozier)، پزشک و متخصص مسائل جنسی می‌گوید، مشکل اساسی فیلم‌های پورنو، مکانیکی بودن روابط جنسی در آنهاست.

این فیلم‌ها همچنین به نظر او تصویر نادرستی از روابط زن و مرد نیز ارائه می‌دهند: مردها همواره بر رابطه بین دو نفر مسلطند و آنها هستند که قادر به ارضای زنانند، زنانی که همیشه آماده و موافقند.

در واقع نوجوانان با تماشای فیلم‌های پورنو، بیش از اینکه در مورد چگونگی برقراری رابطه بیاموزند، مجموعه تخیلات جنسی را که برای خودارضایی نیاز دارند غنی‌تر می‌کنند.

به اعتقاد ژرارد بونه Gérard Bonnet، روانکاو، هدف اصلی پورنوگرافی این است که با بازنمایی روابط جنسی، به افراد لذت آنی بدهد.

فیلم پورنو، همچون راه میانبری است که به بیننده امکان می‌دهد تا با دستچین تصاویر تحریک‌آمیزتر، بیشترین لذت جنسی را، بدون نیاز به ایجاد رابطه، کسب کند.

فیلم‌های پورنو، عاری ازاحساسات و مقدمه‌چینی‌هایی است که برای جذب طرف مقابل لازم و ضروری است. در این فیلم‌ها رابطه جنسی بدون هیچ پیش‌درآمد، گفتگو و به ویژه بدون هیچ عشقی برقرار می‌شود.


به اعتقاد سرژ تیسرون، فیلم‌های پورنو توانایی تخیل کردن را از ببیننده سلب می‌کنند، در حالی که خیال‌پردازی و تصورات، جای مهمی را در روابط جنسی اشغال می‌کنند.

او می‌گوید پورنوگرافی این روابط را به حد قالب‌های پیش‌ساخته پایین می‌آورد، قالب‌هایی که مدعی‌اند همه واقعیت روابط عاشقانه انسان‌ها را بازسازی می‌کنند.

در مقابل، خانم کلود روزیه معتقد است، دختران و پسران نوجوان ممکن است در ابتدا چنین قالب‌هایی را پذیرا شوند، اما به سرعت و با همفکری اطرافیانشان به واقعیت پی می‌برند.

پذیرش یا رد آنچه در فیلم‌های پورنو می‌گذرد، کاملاً به این نکته بستگی دارد که نوجوان بتواند یافته‌هایش را با دیگران درمیان بگذارد و تنها روبرو شدن با ایده های مخالف است که می‌تواند او را از برداشت اولیه‌اش دور کند.

دختر هفده‌ساله‌ای که تاکنون رابطه جنسی را تجربه نکرده و همچون اکثر نوجوانان، فیلمهای پورنو را تماشا کرده، می‌گوید برای او همه چیزکاملاً روشن است، در این فیلم‌ها هنرپیشه‌ها بازی می کنند و همه چیز بر مبنای سکس است‌. در حالی که لازمه یک رابطه جنسی، احساسات عاشقانه است.

برای سرژ تیسرون، نظر این دختر نشان‌دهنده چیزی است که او به آن یقین دارد: خطر اصلی پورنوگرافی را پشت سر گذاشته‌ایم.

به نظر او، بچه ‌های امروزی خود تهیه‌کنندگانی هستند که به طرق مختلف از تصاویری که با استفاده از تلفن همراه یا دوربین‌های دیجیتال و فیلمبرداری می‌گیرند استفاده می‌کنند. آنها می‌دانند که می‌توان این تصاویر را دستکاری کرد.

این روانکاو معتقد است که جوانان کمتر آنچه را می‌بینند باور می‌کنند و به نظر او به مرور از اینگونه فیلم‌ها فاصله می‌گیرند.

یک مدد‌کار اجتماعی که با جوانان حومه شهری کار می‌کند، چندان با آقای تیسرون موافق نیست و معتقد است که نظریه‌اش را نمی‌شود به همه جوانان تعمیم داد.

به گفته او نوجوانانی که وی با آنان سر و کار دارد، اینگونه فیلم‌ها را اغلب جدی می‌گیرند. او علت این امر را عدم دسترسی جوانان به بزرگسالان قابل اعتمادی می‌داند که می توانند آنان را راهنمایی کنند. به گمان او جوانانی هستند که هیچ چیز در مورد روابط جنسی نمی‌دانند چرا که هیچکس در مورد این مسایل با آنان گفتگو نمی کند. فیلم‌های پورنو برای این جوانان می‌تواند نقش الگو را ایفا کند و همین مساله باعث نگرانی است.

لازمه آموزش جنسی نیز مانند دیگر مقوله‌های آموزشی، گفتگو است. گفتگو بین جوانان و بزرگسالان، تنها راه برخورد صحیح با کجروی‌ها و برداشت‌های نادرست است.


برگرفته از ماهنامه روانشناسی

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

پاراگراف ۱۳: استهشا؟؟ فکر میکنم استشها درست باشد. و از این گذشته مگر دارید رساله حل المسایل می نویسید که باید استمنا و استهشا را جدا کنید. چرا نمی گویید خود ارضایی؟


ممنون از تذکرتان، پیشنهادتان درست بود و متن اصلاح شد

-- بدون نام ، Feb 21, 2008 در ساعت 05:39 PM

این مشکل در کشوری مثل ایران ابعاد بسیار گسترده تری نسبت به سایر کشور های اروپایی دارد.چراکه جوانان و نوجوانان ایرانی با اینکه از لحاظ دسترسی به فیلم ها و تصاویر پورنو در سطح همسن وسالان اروپایی و آمریکایی خودشان هستند، اما از نظر در اختیار داشتن منابعی اگاه کننده مانند آنچه شما دوستانی از جنس مخالف یا آموزش جنسی نامیده اید در سطح بسیار پائین تری در مقایسه با همسن و سالان خود در اروپا و آمریکا قرار دارند.
که این موجب می گردد تا مراجعه به این قبیل تصاویر و فیلم ها تا سنین بالاتر و بعضا حتی بعداز ازدواج یا برقراری رابطه جنسی ادامه یابد.

-- مهدی ، Feb 22, 2008 در ساعت 05:39 PM

پرنوگرافی، که به اشتباه داريوش آشوری آنرا هرزه گرايی يا هرزه درآيی ترجمه کرده و به نظر من بايد آنرا جنسورزی يا جنسبارگی و يا حتا جنسمصرفی ترجمه کرد به هيچ وجه يک پديده تحقير شده و يا تحقیرآميز نيست. از بدو ورود اخلاق در جامعه های بشری اين پديده وجود داشته و توسط انسانها مهار و کاناليزه کشته است. از آنجا که اين پديده لازمه ی جامعه، ادبياتش، هنرش، سيستش و روانشناسيش است هر قدر با زور و قلدری، چنانکه در جامعه ی ايران می شود، جلوگيری کنيم ، آن جامعه بيمارتر و فاسد تر و بیهنجارتر و حتا خشنتر خواهد شد. گر چه پنهانکاری می شود ولی امروز در جامعه ی ايران آنچه به «سکس کردن» معروف شده حتا نزد محارم چنان زياد شده که گر حکم شود که مست گيرند ؛ در شهر هرآنچه هست گيرند. در اين رابطه واقعيت چنان تکاندهنده است که حتا آقايان اين موضوع را به قول معروف لای سبيلی رد می کنند. و اين نيست مگر سرکوب آزدایهای جنسی مشروع، اگر دختر و پسری بتوانند رابطه ای آزاد و مشروع و خودخواسته با که دلشان خواست داشته باشند ديگر به رابطه ی جنسی از هر قماش در پنهان تن نمی دهند. و در اين رابطه پرنوگرافی نوعی تعادل ساز است که در جامعه باعث نوعی اعتدال در رفتار جنسی می شود. نوعی درمان التهابات جامعه. هيچ جامعه ای نيست که در آن عشق، عشقورزی، جنس و جنس ورزی و جنسبازاری اروتيسم و پرنوگرافی در آن نباشد. ما در هنر و ادبيات خودمان همه ی اينها را باهم داريم که باعث نوعی آرامش ادبی در رفتار و کردارمان شده است. از حکيم سوزنی سمرقندی که بايد او را پرنوگراف هم دانست تا حتا مولوی گاهی و ايرج ميرزا هم و حتا گاهی ديگر شاعران بسيار بزرگ. و در هند که در حقيقت نزديک ترين فرهنگ باستانی به فرهنگ ماست نيز در درجاتی بسيار عالی ميتولوژی و سمبوليسم و اروتيسم پرنوگرافی و جنسورزی و جنسبازاری در هم بافته و تنيده شده است. با نگاهی گذرا به ممنوعيت پرنوگرافی آنهم به آن صورت منافقت آميز محض در ايران و حاصل آن محصول نشان می دهد که ممنوعيتی از آن دست جامعه را بيمار افسرده درونگرا می کند که خواهان راهی بسيار نزديک است برای جبران اين کمبود و چه راهی نزديکتر از خواهر و خواهرزاده و برادر و برادرزاده و دختر و پسر خود و ديگر محارم و نزديکان. پرنوگرافی مهار شده لازمه ی زندگی بشر است تا زمانی که ما به آن جامعه ی ايدآل نرسيده ايم. و آيا ايدآل دستيافتنی ست؟

-- فرخنده ، Feb 23, 2008 در ساعت 05:39 PM

نسل نوجوان ما آرام آرام به سوی غرق در فساد و قهقرا پیش می رود و کسی به شکل جدی مانع آن نیست. روزی سر بلند می کنیم و می بینیم که دیگر کار تمام است.این وبلاگ را هم ببینید. برخی مشکلات را منعکس کرده است

-- محمد ، Feb 23, 2008 در ساعت 05:39 PM

این بحث ها بیهوده است زیراکسانی که مسئولندهرگزحاضر به شنیدن این واقعیت هانیستندوهرگزهم به خودزحمت نمی دهند که درباره آن چاره ای بیندیشندوحتی منکروجودچنین مسائی درکشورمان هستند!بحث های ماهم آب درهاون کوفتن است!

-- سعید ، Sep 19, 2008 در ساعت 05:39 PM

az hame bad tar inke in filmaro olgoye zendegishon garar midan.. va fek mikonan vase emrozi va bakelas boodan... intori khobe...

-- elly ، Oct 11, 2008 در ساعت 05:39 PM