گزارش سازمان دیده‌بان حقوق بشر درباره کردها

محمدرضا اسکندری

سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارش ۴۲ صفحه‌ای تحت عنوان «ایران‌: آزادی بیان و اجتماعات درمناطق کردنشین» که در سایت خود در ژانویه ۲۰۰۹ در نیویورک که امروز منتشر کرد، از دولت ایران خواست عبارت و تعارف کلی و مبهم در قوانین امنیت ملی را که برای سرکوب مخالفت‌های صلح‌آمیز در مناطق کردنشین از ان استفاده می‌شود، ‌اصلاح و یا به کلی لغو کنند و به بازداشت‌های خودسرانه مخالفین و منتقدین کرد پایان دهد.

در این رابطه با اجلال قوامی، سخنگوی سازمان حقوق بشر در کردستان گفت و گوی کوتاهی کردم.

اجلال قوامی

این نوع گزارشات از سوی سازمان‌های جهانی دفاع از حقوق بشر چه تاثیری در عملکرد دولت جمهوری اسلامی دارد؟

این‌گونه گزارش‌ها می‌تواند تا حدودی از فشارها در کوتاه‌مدت بکاهد، اما در چشم‌انداز کلی نمی‌توان خوشبین بود. چرا که ضمانت اجرایی برای رعایت موازین حقوق بشر از سوی این‌گونه کشور‌ها وجود ندارد.

آیا می‌توان گفت که حرکت‌های مدنی در کردستان و گزارش‌های نقض حقوق بشر در کردستان توسط سازمان حقوق بشر کردستان، نقشی در آشکار شدن مشکلات مردم کرد و تهیه‌ی این گزارش داشته است؟

قطعاً موارد نقض حقوق بشر و اطلاع‌رسانی این‌گونه موارد برای اولین بار به صورت سازمان‌مند و به صورت مستدل و حقوقی توسط سازمان حقوق بشر کردستان صورت گرفت و گزارش‌ها و اخبار سازمان حقوق بشر، به عنوان مرجع توسط سازمان‌های بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مهم‌ترین پیامی که این گزارش ‌۴۲ صفحه‌ای دارد، چیست؟

‌مهم‌ترین نکته و پیام این گزارش ۴۲ صحفه‌ای‌، بها دادن به مساله اقلیت‌ها ،به ویژه کردها در ایران است و این مساله را باید به فال نیک گرفت که مساله کردها، مرکز ثقل‌ نهادهای معتبرحقوق بشری قرار گرفته است


آخرین پیام شما‌؟

از تمامی نهادهای بین‌المللی حقوق بشری می‌خواهیم که همیار و کمک کار سازمان حقوق بشر کردستان که به عنوان یک نهاد مستقل حقوق بشری کرد در زمینه حقوق بشر در کردستان و در ایران فعالیت می‌کند‌، باشند تا ‌‌گام‌هایی در راه کاهش آلام انسانی برداریم.