رادیو زمانه > خارج از سیاست > برنامه ها > «پنهان کردن اخبار زندان در عصر ارتباطات ناممکن است» | ||
«پنهان کردن اخبار زندان در عصر ارتباطات ناممکن است»اسعد سلامیروز یکشنبه پس از گذشت ۴۵ روز اعتصاب غذای سراسری زندانیان سیاسی و مدنی کرد در نامه تحت نام عنوان «ما پیروزیم» به اعتصاب خود پایان دادند. در این باره با سه عضو کمیته حمایت از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی و مدنی کرد، آسو صالح در سوئد، محمدرضا اسکندری در هلند و آقای بردیا هورام در ایران صحبت کردم.
آقای اسکندری شما این حرکت را چگونه ارزیابی میکنید؟ این شروع یک حرکت تاریخی در زمامداری حکومت جمهوری اسلامی است که زندانیان در یک حرکت مدنی مسالمتآمیز در سطح نسبتاً عمومی در زندانهای مختلف با هم برای احقاق حقوق انسانی خود و همزمان دست به اعتصاب بزنند. مهمترین دستآورد این حرکت، رساندن پیام زندانیان به مردم جهان و هموطنان خود در سراسر جهان و ایران بود. پیامی که کردها نه نتها تجزیهطلب نیستند و به خشونت اعتقاد ندارند، بلکه پرچمدار حرکت سخت مدنی با هر بهای هستند. دستآورد دوم حمایت نیروهای مدنی داخل و خارج از این حرکت بدون در نظر گرفتن دیدگاههای ایدئولوژی و سیاسی بود آقای بردیا هورام، وضعیت روحی زندانیان اعتصابی در حال حاضر چگونه است؟ از لحاظ روحی اعتصابکنندگان در وضعیت بسیار خوبی به سر میبرند و اخبار دریافتی ما حاکی از اعتماد به نفس بسیار بالای زندانیانی است که در اعتصاب غذا مشارکت داشتهاند. اما طبق گزارشهای ما برخی از زندانیان در بعضی از زندانها با معضلات شدید جسمانی حاصل از 47 روز اعتصاب مواجه شدهاند و مسئولین زندانها از ارائه خدمات پزشکی به آنها امتناع میکنند. همچنین دیروز متأسفانه خبری مبنی بر وخامت حال فعال دانشجویی هدایت غزالی دریافت داشتهایم که همگی ما را به شدت نگران کرده است. آقای آسو صالح در شروع کار شما با مشکلاتی در رابطه با دادن اطلاعات به مردم جهان در رابطه با تعداد زندانیان اعتصابی و نام آنها داشتید. میتوانید تجربییات خود را در این رابطه بگویید؟ در روزهای اول که در سه زندان کشور این اعتصاب غذا از سوی زندانیان اعلام شد، حاکمیت تلاش کرد که به هر شیوهای، راههای ارتباطی زندانیان با خارج از زندان را قطع کند. این راهها عبارت بودند از تماسهای تلفنی روزانه زندانیان، ملاقاتهای حضوری و غیر حضوری و نیز ارتباط با زندانیان دیگر و کمک گرفتن از آنها برای ارسال خبرها به خارج از زندان. مسئولین زندان در مرحله اول تماسهای تلفنی کسانی را که در اعتصاب غذا بودند، قطع کرده و خانوادهها را تحت فشار قرار دادند که اخبار مربوط به فرزندان خود را منتشر نکنند. در این مرحله حتی با احضارهای پی در پی و تماسهای تلفنی تهدیدآمیز خانوادهها از سوی مأموران اطلاعاتی و امنیتی همراه بود. در مرحله دوم زندانیان اعتصابکنندگان ممنوعالملاقات شدند و در مرحله سوم زندانیان به سلولهای انفرادی منتقل شده تا ارتباط آنها نه تنها با محیط خارج از زندان، بلکه با دیگر زندانیان قطع شود. تعدادی از زندانیان نیز در فاصلهی اعتصاب غذا به زندانهای دیگر تبعید شدند. مجموعهی این عوامل باعث شد که خبرهایی که از زندان به اعضای کمیتهی حمایت از این اعتصاب غذا ارسال میشد، با تأخیر میرسید و در مواردی نیز اصلاً به دست این اعضا نمیرسید. نقدهایی که در زمینه پوشش خبر و خبرهای ضد و نقیض که در زمینه اعتصاب غذا وجود داشت، بیشتر به این مسأله برمیگردد. از سوی دیگر چون این اعتصاب غذا هم از نظر شمار زندانیان و هم از نظر گستردگی، در تاریخ ایران کمسابقه و شاید بیسابقه بود، کمتر کسی باور میکرد که اصولاً چنین امری اتفاق افتاده باشد. به همین دلیل با احتیاط خبرهای مربوط به اعتصاب غذا را منتشر نموده و در این زمینه نیز اتهاماتی به خبرگزاریهای داخلی و حتی خارج از کشور وارد آمد. آقای هورام، در هفته گذشته یک نامه به نام «دلسوزان حقوق بشر» در بعضی از سایت در رابطه با کار کمیته و دروغ بودن اعتصاب پخش شد. میتوانید نقش رسانههای مستقل در این رابطه را برای ما بیان کنید؟ البته ما از طریق کمیته و فعالان مرتبط روزانه از وکلای زندانیان سیاسی شرکتکننده در اعتصاب، جویای حال اعتصابکنندگان بودیم و هنگامی که نامهی مجهول پخش شد، از این لحاظ هیچ دغدغهای در کار نبود. پیشتر ما با آقایان شریف، بهرامی و دادخواه در ارتباط بودیم و خانم فامیلی نیز که پس از مصاحبه با این وکلا با من تماس گرفتند، بسیار از موضوع این نامه ناراحت بوده و گفتند که من با آنها تماس گرفته و آنان هر گونه اطلاع از این نامه را انکار کردهاند. آقای اسکندری شما به عنوان کسی که پنج سال در زندانهای جمهوری اسلامی بودهاید، حمایت سازمانها مدنی، سیاسی و حقوق بشر و رسانهها را در این رابطه چگونه ارزیابی میکنید؟ در زندانهای جمهوری اسلامی هر وقت زندانی مسئولین را تهدید به اعتصاب میکرد، آنها زندانی را به سلول انفرادی انتقال میدادند و به میگفتند اینجا بمان تا بمیرید؛ چون در آن سالها کسی نبود که خبر را به جهان مخابره نماید. ولی در عصر ارتباطات دیگر این کار را نمیتوانند انجام دهند. در ضمن از طریق پیگیری وکلا و خانوادهها و سازمانهای مدنی داخل و خارج، جمهوری اسلامی تحت فشار جهانی قرار میگیرد. پس باید گفت شروع یک نافرمانی مدنی است که امیدوارم در خدمت تحقق آزادی و دموکراسی در ایران باشد. به نظر من برخورد سایتها و نهادهای مدنی و سیاسی و شخصیتها منفرد با حمایت از اعتصاب بسیار عالی بود. اگرچه باید اعتراف کنم که در شروع، به خاطر شرایط سخت ارتباط با زندانیان، کمیته در رابطه با تعداد زندانیان، اشتباهاتی کرده بود. آن هم به خاطر این بود که جمهوری اسلامی سعی میکرد اخبار اطلاعات در رابطه با اعتصاب از زندان خارج نشود. از طرف دیگر به خاطر اینکه دوستان ما در ایران به خاطر جان دوستان در زندان خیلی سریع گزارش میفرستادند، اشکالاتی و اشتباهاتی وجود داشت. اما در هقتههای آخر این مسأله حل شد. من در اینجا باید از اکثر سایتها و رادیوها بخصوص سایت زمانه، اخبار روز، گویا، یارسان، روژهلات، عصر نو، گزارشگران و خیلی از سایتها و رادیوهای دیگر تشکر کنم که در این رابطه تلاش نمودند تا اخیار این حرکت مدنی را به گوش جهانیان برسانند. در اینجا جا دارد به کار زیبای خانم فامیلی در سایت تهیه اشاره کرد که با مصاحبه خود با وکلای زندانیان و آقای لاهیجی، جوابی دندانشکن به نویسندگان نامه بدون اسم به نام دلسوزان حقوق بشر که نوشته بودند اعتصابی در کار نیست و این شایعه کار پژاک و پ.ک.ک. است. من در اینجا میخواهم بگویم هیچ کدام از نهادها و شخصیتهای عضو کمیته، هوادار پژاک و پ.ک.ک. نبودهاند.
آقای صالح به نظر شما این حرکت زندانیان مدنی کرد چه تأثیری بر وحدت و یگانگی مردم ایران برای تحقق دموکراسی و حقوق بشر دارد؟ این حرکت با مطرح ساختن خواستههای ششگانه آغاز شد. این خواستهها مختص به طبقه یا گروه خاصی نبود. به همین دلیل همان گونه که انتظار میرفت، حمایت فعالین مدنی و حقوق بشر را در ایران در پی داشت. حتی در زندانها نیز شماری از زندانیان غیر کرد نیز به این اعتصاب غذا که ابتدا از سوی زندانیان سیاسی کرد اعلام شده بود، پیوستند. این حرکت در نفس خود حرکتی با محوریت حقوق بشر و برای ایجاد دموکراسی در ایران بود. حقوق بشر از این جهت محور آن بود که خواستههایی که مطرح شده بود، همه خواستههایی انسانی و حق طبیعی هر انسان یا هر زندانی را شامل میشدند. از سوی دیگر حرکتی برای دموکراسی در ایران بود؛ از این جهت که با هدف اصلاح سیستم قضایی ایران و اعتراف حاکمیت به وجود زندانی سیاسی در زندانها انجام شد؛ حاکمیتی که همواره وجود زندانیان سیاسی و عقیدتی را انکار میکرد. به نظر من فعالین غیرکرد و رسانههای میتوانستند که به صورت بهتر و گستردهتری از این حرکت حمایت کرده یا اخبار مربوط به آن را انعکاس میدادند. در این صورت ایجاد آن وحدت و یگانگی که شما مطرح ساختید، بیشتر و بهتر صورت میگرفت. آقای هورام، نیروها و پشتیبانان ایرانی در خارج کشور چه نقشی در این حرکت داشتهاند و برای پیشبرد دموکراسی و حقوق بشر در ایران در آینده چه کار باید کرد؟ متأسفانه در مقایسه با مقاومت بزرگی که در پشت میلههای زندان صورت گرفت، ما شاهد تحرک بسیار اندکی از ایرانیان خارج بودیم و غیر از چند مورد استثنایی ما تحرک زیادی از ایرانیان مقیم خارج ندیدیم. در پاسخ به سؤال دوم شما، به نظر من باید با تمام قوا از مبارزات مسالمتآمیز و مدنی در هر سطح و و به هر شیوهای حمایت کرد. درس بزرگی که از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی کرد باید آموخت این است که تحت هر شرایطی مبارزه مدنی ممکن است و پیروزی نیز با کمترین هزینه ممکن محتمل است. |
نظرهای خوانندگان
با سلام و عرض احترام
-- كوروش ، Oct 15, 2008 در ساعت 06:15 PMدر مطالب بالا، گفته شد كه"باید با تمام قوا از مبارزات مسالمتآمیز و مدنی در هر سطح و و به هر شیوهای حمایت کرد."
من از سازماني اسم ميبرم كه شايد تا به حال اسم آن به گوشتان نخورده باشد، ولي بنده خود از نزديك شاهد فعاليتهاي مداوم آنها بوده ام. "سازمان علم حق و عدالت"
اين سازمان و همراهان ايشان به صورت شبانه روزي ومداوم و با پوشش سراسري مبارزات كاملا مسالمت آميز ومدني خود را دنبال ميكنند. و گاه هم گرفتار ميشوندوطعم دادگاه و حبس و بازجويي و... را ميچشند. ولي بدليل گمنامي از كمتر حمايتي برخوردارند.
در حال حاضر نيز 2 تن از اعضاي اين سازمان در زندان با محكوميت هستند.
1_آقاي محمد ابراهيمي با حكم 13 سال و
2_آقاي حميد رضا شيخ الملوكي با حكم 1 سال.
من خود طي چندين سال شاهد بودم كه همراهان اين سازمان همگي با دست رنج خود وبا تمام مشكلات زندگي در ايران و همينطور زندگي مخفيانه، هزينه هاي حركتهاي خود را تاميين ميكنند...
ميتوانم به جرات بگويم كه هيچ گروه يا سازماني به اندازه علم حق و عدالت در طي چندين سال گذشته، به اين گستردگي در داخل ايران فعاليت نداشته است!
حال از شما و سايت راديو زمانه درخواست دارم
وقت بگذاريد وبا بررسي اطلاعات و فعاليتهاي اين سازمان،در نقد يا معرفي ويا... مطلبي در اين سايت يا ديگر رسانه ها داشته باشيد.
در ضمن اگر اطلاعات ديگري نيز خواستيد، بنده آمادگي دارم تا در حد منطقي با شما همكاري كنم.
با تشكر _ پيروز باشيد.
با سلام
-- شادی ، Oct 17, 2008 در ساعت 06:15 PMبسیار سپاسگزارم از رادیو ژیار
واقعاً رادیو ژیار یکی از رسانه هایی بود که فعالانه اخبار مربوط به اعتصاب غذای زندانیان کرد را به خوبی منعکس می کرد امیدوارم همیشه موفق باشید.
شادی از کرمانشاه
دوستان عزیز به نظر من باید تایم رادیو ژیار بیشتر شود زیرا این رادیو میتواند نقش بزرگی در ترویج آزادی و دمکراسی در ایران داشته باشد. اگر این رادیو هر روز برنامه داشته باشد همه ی مردم بخصوص مردم استان های کردنشین به آن توجه و استناد می کنند. پس خواهشمندم در این زمینه اقدام کنید.
-- عماد ، Oct 17, 2008 در ساعت 06:15 PMعماد از مهاباد
بسیار متاسفم که رسانه های ایرانی خارج از کشور هیچ پوشش خبری در این زمینه نداشتند و حتی صدای آمریکا بعد از پایان اعتصاب با سخنگوی حزب دمکرات مصاحبه می کند در حالیکه در جریان اعتصاب یک خبر را در این زمینه پخش نکرد. این نشانه ی چیست؟
-- محی الدین ، Oct 17, 2008 در ساعت 06:15 PMمحی الدین از نقده
بالاخره انعکاس این اعتصاب غذا در سطح جهانی
-- احمدی ، Oct 18, 2008 در ساعت 06:15 PMچی بود و چه نتیجه ای از آن گرفته شد؟
احمدی از تبریز
کدام پیروزی؟!
-- سوزان ، Oct 18, 2008 در ساعت 06:15 PMمیشه به من بگید که این پیروزی چیست و نتیجه پیروزی به کجا ختم شده است؟
سوزان از اردبیل
این حرکت شجاعانه ی زندانیان کرد میتواند الگوی خوبی برای تمام زندانیان سیاسی در ایران باشد.
-- سیامک ، Oct 18, 2008 در ساعت 06:15 PMامیدوارم روزی تمام زندانیان سیاسی ایران منسجم و متحد این حرکت را آغاز کنند و دنیا را بیشتر به نقض حقوق بشر در ایران بخروشانند. امروز دیگر زندانها نیز تبدیل به سنگر محکمی علیه استبداد و دیکتاتوری شده اند و زندان نیز دیکتاتورها را به تنگ آورده است.
پس این سیل خروشان را نمیشود مهار کرد. مردم ما هم باید بدانند زندانیان کرد در مرکز شکنجه و مرگ قلب استبداد را لرزاندند. آیا وقت آن فرا نرسیده است که ما در حالیکه زندانی نیستیم این حرکت را شروع کنیم؟؟
سیامک از تهران
من مطمئنم که این مبارزه در زندان های ایران آخرین نخواهد بود و بزودی در سراسر ایران از نو شروع خواهد شد
-- گلی ، Oct 19, 2008 در ساعت 06:15 PMگلی هز کرند
سلام من با دوستی که نظر اول را داده موافقم
-- اسد ، Oct 29, 2008 در ساعت 06:15 PMچرا هیچ رسانه ای از حرکت فعالان سازمان علم حق و عدالت خبری منعکس نمی کند؟؟
با سلام و تشکر
-- ایمان ، Mar 16, 2009 در ساعت 06:15 PMبرایم جالب بود که سایت شما نظرات در خصوص حرکت علم حق و عدالت و رهبری آقای میرزایی را منعکس کرده است.
این برای من سوال بزرگی بود که چرا رسانه ها در این مورد سکوت می کنند.
من به واسطه شغلی که دارم به نقاط مختلف ایران سفر می کنم. در بسیاری نقاط به فعالیت این جریان بر خورده ام که برایم جالب بود تا جاییکه بر آن شدم درباره آن بیشتر بردانم که خوشبختانه توانستم با بعضی کسان که از این جریان حمایت می کنند صحبت کنم. اکنون می توانم به جرات بگویم که همانطور که انقلاب 57 توسط قویترین سازمانهای اطلاعاتی ایران و حتی غرب پیش بینی نشد. ایران به انقلابی نزدیک می شود که هیچ یک از جریانات سیاسی یا به آن توجه ندارند و یا جایی برای آن در محاسبات خود باز نکرده اند. و من این را با تمام وجود حس می کنم. چون افراد و رهبری این حرکت را بر خلاف اکثر جریانات ( مردد و محافظه کار) مصمم می بینم و شاهد رشد هر چند آهسته اما پیوسته این اندیشه در بین جامعه ایرانی می باشم.
درود بر شما
-- کاوه ، Mar 18, 2009 در ساعت 06:15 PMدرباره پروفسور ابراهیم میرزایی در اینترنت جستجو می کردم که با این صفحه مواجه شدم و بسیار خوشحال شدم و درود میفرستم به شما گردانندگان این سایت. پیشنهاد می کنم شما که بالاخره از میان این همه رسانه این شهامت را دارید درباره شخص آقای میرزایی، فعالیتها،بیوگرافی و همینطور اندیشه هایشان و نیز سازمان علم حق و عدالت گزارشی برای آشنایی مخاطبین تهیه کنید.
هزاران درود به شما
اولین باره که نظرات در خصوص پروفسور ابراهیم میرزایی راهبر در رسانه ای منعکس شده !! برام جالب بود خیلی جالب . چرا که گروه های اپوزیسیون، حتی شبکه های تلویزیونی خارج از کشور ! اشاره ای به این حرکت مردمی (سازمان علم حق و عدالت) تا به حال نکرده اند. بنده به عنوان یک ایرانی و مهمتر یک انسان ، سپاسگزارم که حداقل نظرات در این خصوص درج شده ، به امید پیروزی و رهایی انسان
((شهر دیروز برای مردم آنروز بزرگ،ولی شهر امروز مردم اینروز کوچک است ، در شهر کوچک امروز بهایم چقدر است...))
شاد زی مهر افزون
-- arash ، Mar 18, 2009 در ساعت 06:15 PMدر پناه حق
اعلامیه هاشون رو در پارکینک خونه و همچنین دیوار نویسی های مترو آریاشهر و چند جای دیگه دیدم . مایلم با اندیشه های پروفسور میرزایی بیشتر آشنا بشم .ادرس سایتی که تو اینترنت و اعلامیه ها نوشتند اصلا باز نمیشه. توی سرچ کردن در این باره به وبلاگ شما برخوردم لطفا اگه اطلاعی دارید به من ایمیل بزنین. مایلم کاری انجام بدم واقعا خسته شدم از این وضعیت .هر کاری از دستم بیاد انجام میدم فقط دوست دارم به یه حرکت قابل اعتماد بپیوندم و جانم رو هم بدم . واقعا ایران دیگه رمق نداره
-- زهرا 28 ساله تهران ، Mar 18, 2009 در ساعت 06:15 PMخواهشا اگه میتونین راهنما باشین دریغ نکنین
با عرض سلام
-- علیرضا ، Mar 20, 2009 در ساعت 06:15 PMرسانه ها باید تمامی گروه ها و مبارزینی که در مسیر نجات و آزادی ایرانیان فعالیت میکنند را به مردم معرفی کرده تا مردم با محتوای این حرکتها آشنا شوند و خود مسیر حقیقی را پیدا کنند . به نظر بنده بیش از هر زمانی خلاء رهبری احساس میشود. رهبری اساس رهایی ملت ایران است
خدانگهدار
من یه ورزشکارم که 8 ساله کونگ فو توآ کار می کنم. این ورزش رو آقای میرزایی بنیان گذاشتن و تا اونجایی که من پی بردم هیچ مشابه یا اقتباسی از نمونه های شرقی این ورزش نیست. و یک چیز عجیب و بی مثال و در حقیقت یه شاهکاره. برای من هم یک سوال دیوانه کننده هست که چرا از ایشان حتی به نام یک افتخار ملی که تنها ورزش ملی ایران رو پایه ریزی کرده اسمی برده نمی شه ؟؟ مثلاً چند وقت پیش یه کونگ فو کار تو یه شبکه تلویزیونی می خواست از تاریخچه کونگ فو توآ بگه گفت: " این ورزش در سال ... در ایران توسط بنیانگذارش بنیانگذاری شد" خیلی عجیبه چرا انقدر از بردن نام ایشون ترس دارن؟؟؟
-- علی - م از بندر انزلی ، Mar 21, 2009 در ساعت 06:15 PMپروفسور میرزایی تا جایی که من میدونم قبل از انقلاب هم مبارزه کرده و از همون سالها تا حالا داره فعالیت میکنه حتی برای نخستین انتخابات رییس جمهوری هم شرکت کرده که میگن قبل از شروع انتخابات در حال مصاحبه با یه شبکه تلویزیونی بوده که دستگیرش کردند و بعد از انتخابات آزادش کردند. البته اوایل انقلاب اسمش خیلی سر زبونا بوده . خداییش اندیشه ها و ایده های خوبی و قابل تاملی داره و در کل با ادبیات خاصی با مخاطبش حرف میزنه . ولی خوب توی مملکت ما هر کی بلند میشه دم از و اتحاد و وحدت میزنه باید سر به نیستش کنن تا مردم فقط استثمار فکری گروه حاکم باشند
-- علی ، Mar 22, 2009 در ساعت 06:15 PMرسانه ها باید بدون گرایش به طیف خاص اخبار رو متقل کنند می بینیم که هر رسانه ای هر خبری را به نحو خاصی بیان میکند تا جایی که اصل خبر و اطلاع رسانی رو هم زیر سوال میبرد ممنون از رادیو زمانه که بیطرفانه اخبار را منعکس میکند . این اعتصاب زندانیها و دیگر مبارزه ها آغازی است برای بدست آوردن خواسته های مردم.
-- مهران ، Mar 22, 2009 در ساعت 06:15 PMدر پاسخ به آن دوست گرامی که درباره مبارزه پروفسور میرزایی صحبت کرد باید بگم که بهتره شما هم حداقل رسانه ای داشته باشید تا مردم از کار و مبارزه شما اطلاعی داشته باشند
با سلام و درود فراوان
-- همراه ، Mar 22, 2009 در ساعت 06:15 PMامیدورام که دیگر رسانه ها و سایت ها به این حرکت مردمی چون شما اشاره کنند.
خيلى خوشحالم كه مبارزينى وجود دارند كه به فكر مردم و دلسوز آينده ايران هستند. اما مىخواهم كه اهداف و روشهاى سازمان عَلَمِ حق و عدالت و چگونگى همكارى و همراهى با آنها را بدانم.
email : siavosh20@yahoo.com
-- سیاوش ، Mar 23, 2009 در ساعت 06:15 PMـ ما که اثری از حق و عدالت در این خاک نمیبینیم. انشاءالله که فعالیتشون رو بیشتر کنند تا شاید ما هم رنگ آزادی و عدالت و حق و حقانیت رو در این مملکت ببینیم. ما باید دست بدست هم بدهیم تا جایی که هر کدام از ما نمونهای از عدالت و حق باشیم. سربلند باشید.
-- فرانک ، Mar 23, 2009 در ساعت 06:15 PMجاوید ایران ...
ـ درود بر شما همه ما دست در دست هم اهریمن را به زیر خواهیم کشید. پیروزی ما دور از دسترس نیست زیرا که امروز فقط اتحاد.
-- همراه حق و عدالت ، Mar 23, 2009 در ساعت 06:15 PMایدههای پروفسور ميرزايى را خواندهام و امید وارم روزی راهبری ایران را بدست بگیرند.
-- سلگی از نهاوند ، Mar 23, 2009 در ساعت 06:15 PM
-- یک همراه ، Mar 24, 2009 در ساعت 06:15 PMآقا ابراهيم ميرزايي راهبر :
دوستم بدان، اين راه برگشتني نيست و لحظه و دورانساز از زمان و تا ظهور بيزمان فرارسيدني است گر همگان با تمامي ذرات وجودشان چه در موجودات جان و چه جهان نيمه جان هرگز قادر به ايستادگي در برابر انشايِ تن و روان نبوده و نيستند زيــــرا كه اين راه به پر تواني فَراباز راه انساني است، من به راهگشايي از همة مكـــــاتب جهان و آگاه بر سرنوشتِ نطفهها و بشريت طغيان زده راه نوئي مستقل از همة راهها نشان نمودم ..
زنده باد ایران
زنده باید ایرانی
و درود بر جان جهان
پروفسور ابراهیم میرزایی راهبر که جاودانه است چرا که میگفت:
ابراهیم میرزایی کیست؟ کسی نیست گر خواسته باشی با تو یکیست!
و یا میگفت: بارها بر تو گفتم که من کسی نیستم و در پیشگاه انسانیت فقط با تو هستم.
درود بر روان شریف و پاک ایرانیان و درود بر همه آزاد مردان که در این لحظه ی تاریخ باهمه مشکلات و سختی ها به مبارزه ادامه میدهند
پاسداران انسانیت،پیشتازان برتر منشی نیکی پناه شما باد
پیروز خواهیم شد و پیروزی از آن ماست چون قانون ، قانون انسانهاست.
-- آرش ، Mar 25, 2009 در ساعت 06:15 PMرسانه ها نقش خود را از ياد برده اند. در اين شرايط حساس کشور ما رسانه ها به جاي اينکه چشم و گوش خود را باز کنند و حرکتهاي حقيقي را شناسايي و به مردم معرفي کنند، متاسفانه در بازيهاي(...) سياسي با اوهام خود مشغول شده اند که نتيجه آن سردرگمي و بي اعتمادي نسبت به حرکتهاي راستين براي مردم به بار آورده است.
-- یک ایرانی همراه ، Mar 28, 2009 در ساعت 06:15 PMمن تقريباً با همه اين رسانه ها درباره حرکت راهبري آقاي ميرزايي تماس گرفته ام( تلفني، ايميل ) اما پاسخ هيچ ايميلي داده نشد. و در مکالمه تلفني برخي مي گفتند که ايشان با ما تماس بگيرند ما صحبت مي کنيم. اما اين رسانه ها اگر مغرض نباشند دست کم فراموش کرده اند راهبر آگاهي دهنده است نه آگهي دهنده!!!
راهبر ساختار فکري خود را در قالب انقلاب فرهنگي با اصول کاملاً علمي و عملي به جامعه عرضه کرده اند و اين وظيفه آحاد جامعه از جمله رسانه هاي متعهد است که اين نيرو را شناسايي کرده و با درک عامل تعيين کننده زمان به اين حرکت شتاب دهند.
با درود و تبریک سال 1388 خورشیدی
-- علی بهاری از تورونتو ، Mar 30, 2009 در ساعت 06:15 PMبیشتر تمام کامنتهای این مطلب درباره آقای پروفسور میرزایی است. از مدیریت وب سایت می خواهم مطلبی اختصاصاً منتشر کند تا علاقه مندان آنجا به تبادل نظر بپردازند.
با سپاس
دیروز در تلویزیون کانال یک آقای پروفسور ابراهیم ویکتوری از سازمان علم حق و عدالت نام برد و گفت که برایش جالب است که این سازمان در مورد خدا، آدم، دین و ... حرفهایی دارد .
-- ستاره شناس آماتور ، Apr 3, 2009 در ساعت 06:15 PMبا سلام و دوردهای بیکران
-- سامان از امریکا ، Apr 13, 2009 در ساعت 06:15 PMاز مدیریت محترم تقاضامندیم که در مورد اقای میرزایی و و مبارزت ایشان در سایت درج کرده تا ما بیشتر با ایشان آشنا بشیم چون رسانه های رسمی که مورد اعتماد، که رادیو زمانه نیز از این رسانه هاست تا به حال ندیدم از ایشان اسمی برده باشند و برای اولین بار هستش که اجازه دادند که طرفداران ابراهیم میرزایی کامنت بگذارند
لطف کنید بصورت رسمی بیشتر از ایشان و نحوه ها و ایده های مبارزاتی ایشان ذکر شود که رادیو زمانه مورد اعتماد ماست.
به امید ایرانی سربلند و آزاد
موفق باشید
با سلام
-- قاسم ملکی ---- آبادان(دانشجوی رشته ادبیات فارسی) ، Apr 13, 2009 در ساعت 06:15 PMسال گذشته در محله ما در آبادان اعلامیه های از آقای میرزایی به عنوان قیام وحدت 2 پخش شده بود که مطالبت جالبی در بر داشت که در اینترنت سرچ کرده که به این صفحه روبرو شدم و در سابتهای دیگری نیز اسم و مطالب جالبی از ایشان به چشم خورد که یک مطلبن با عنوان سوگند نگاه را برای شما می نویسم تا به زیبایی و عظمت کلام پی برده و استفاده کنید.
سوگند به پيرانِ پارس و عارفـان و انديشمنـدان كه در اين پُشتـه از زمين جايگزين شـدند و از راه بازتابِ فروغِ هستي در آئينه نهادِ خود پرمعناترين و درخشـانترين پيالههاي فرهنگ را چكة هستي ، هستـا كردند . سوگند به آئين بزرگي ، به راز هستي بخش، به آنها كه بدين راه بار يافتند و در هستيِ بيرنگ يعني انديشة پاك و گوهرِ بازتابِ همآهنگي، منش با آفرينش ، ازراهِ بينش نمودند .
با عرض ادب و احترام
-- همراه ، Apr 13, 2009 در ساعت 06:15 PMخیلی خیلی خوشحال هستم که بعنوان یک همراه علم حق و عدالت می تونم در سایت زمانه کامنت بذارم که تنها سایتی هستش که اجازه کامنت گذاری به ما همران علم حق و عدالت داده و بنده نیز از طرف دیگر دوستان و همراهان سازمان از شما کمال تشکر و قدر دانی را داریم .
«« گر به خود آيي به خدايي رسي ، بخودآ »» .
امروز در ميدانِ كششِ نبرد شايستگي هستيم و بايد در نبردِ خود يابي از تاريكيهاي زمان بگذريم ، جهـان از آنِ مـاست و فَـرازِمان تاريخـي ، هـدف ما خـدايگانگي ، « تـوانائي » ، « هستي داري » ، « يگانگي » ، « هم آهنگي » ، « ديدگاهِ يگانه » و خود شناسي است . از راه بينش ، هستي را در انسان و انسان را در هستي ديده تا « فُروزِهها » ، « آهنگها » ، « انديشهها » ، « گفتارها » ، « كردارها » ، « زيستنها » ، « آگاهيها » ، « خواستنها » بـه خـود فـرورفتن و انديشيدن به جهانِ درون را با معناي انسانيت در خود جاي داديم .(حضرت صاحب الامر آقا ابراهیم میرزایی)