آقای گنجی، برداشت شما از آلتوسر کاملا غلط است. امیدورام افشاگری اخیر محسن مخملباف در مورد ثروت خامنه ای و خانواده و اطرافیانش تا به حال به دست شما رسیده باشد.

آقای گنجی عزیز شما در این نوشته مرتکب چندین اشتباه نظری و سیاسی میشوید، در کنار برخی نظریات درست. مشکل شما دوستان و مبارزان مدنی خوب تازه آمده به خارج در این است که با آنکه خواهان مبارزه مدنی و جنبش مدنی هستید و حتی در آن باره نظریه پردازی می کنید، اما چون در یک جامعه پیشرفته مدنی سالهای طولانی نزیسته و واقعا زندگی نکرده اید، متوجه نکات ظریف و حساس بازی و چالش مدنی نیستید و این مشکل در این تحلیل شما به خوبی نمایان است و بنابراین در استفاده تان از نظریات پوپر، فوکو و غیره دچار اشتباهات نظری می شوید که اینجا جای رسیدن به آنها نیست. دوست گرامی حالت عدم خشونت مبارزه مدنی به معنای قبول کتک خوردن نیست و در این صحنه مدرن مبارزه مدنی هر دو طرف به یک اندازه موظف به اجرای مبارزه و چالش مدنی و قانونی و عدم خشونت هستند. وقتی یک طرف مثل نیروهای دولتی دست به خشونت میزنند، آنگاه از عدم خشونت سخن گفتن حماقت است، زیرا خشونت صورت گرفته است. موضوع این است که نیروی مدنی آنگاه به شیوه خویش و به حالات مختلف خشم و اعتراض خویش را به این شکست قواعد مدنی نشان میدهد و از زندگی و حق اعتراض خویش دفاع می کند اما مرتب حاضر است به شیوه های مختلف به صحنه عدم خشونت بازگردد. مثل حرکات مردم که وقتی به آنها تیراندازی میشود، به نیروی انتظامی حمله می کنند و بعد همزمان به نیروهای انتظامی زخمی کمک می کنند. به قول کارل پوپر مهمترین خصلت جامعه مدرن این است که دولت و حاکمیت بدون توسل به خشونت و به کمک رای مردم می تواند عوض شود. اما حتی او می گوید اگر دولتی برای مثال به نتایج انتخابات تن ندهد و کنار نرود، پس این حق ملت و وظیفه ملت است که حتی دست به اسلحه ببرد و از قانون اساسی و از حق انتخاب خویش دفاع کند. مشکل جامعه ما این است که ما سیاستمدار مدرن و بازیگر مدرن کم داریم و این جنبش خودجوش احتیاج به این سیاستمداران و متخصصان مدرن دارد و یا این نیروها دقیقا در حاشیه هستند و فقط کسان خاصی در صحنه هستند. فقط برای مثال هم شده به سایت زمانه پیشنهاد می کنم که مقاله مرا در باب روانکاوی تحولات اخیر که قبل از حوادث ماه محرم نوشته شده است، در کنار این نقد بزنید تا بتوانید امکان مقایسه بیابید، میان نسلی مثل ما که حدااقل بیست سالی در جهان مدرن زیسته ایم و پیچ و خمهای ظریف مبارزه مدنی وسیستم شناسی مدرن را می شناسیم تا تفاوت را دید و دید که چقدر هنوز جای سیاستمدار مدرن و قادر به بازی پارادکس خالی است و چقدر خنده دار است که به جای ایجاد یک نگاه چندصدایی فقط به صداهای خاصی اجازه بیان گسترده داده میشود. لینک مقاله را اینجا میزنم تا دوستان تفاوت را ببینند.

http://sateer.de/1981/12/blog-post_15.html

در نهایت دوست گرامی آقای گنجی، شما از یکطرف هنوز در شرایطی که رشد جنبش مدنی در آن حد نبود که دست به یک پولاریزاسیون بزرگ میان خویش و نیروی مخالف بزند، به شعار و کمپین جنایت بر علیه بشریت دست می زنید و دقیقا به هواداران حکومت این غذای تبلیغاتی را میدهید که ببینید اینها می خواهند رهبران ما و حکومت را بزیر بکشند. در حالی که مهمترین شعار در آن زمانه و هنوز بایستی رشد هر چه بیشتر شکاف درون حاکمیت و ایجاد وحدت در درون مبارزان مدنی و شکاف در درون نیروی متقابل باشد. یعنی به قول پایه گذار سیاست مدرن ماکیاولی بایستی یک شعار مدرن سیاسی همیشه دو فونکسیون داشته باشد. یعنی از یکطرف این شعار بایستی بیشترین وحدت در میان هواداران خویش و در عین حال بیشترین تفرقه و شکاف در میان مخالفان را ایجاد کند و اگر فقط شما حرکت خویش را با یکی از این مبانی سیاست مدرن بسنجید، می بینید تفاوت هنوز از کجا تا کجاست.

دوما موضوع مهم این است که مبارز مدنی ایرانی بایستی از دوالیسم اصلاح طلبی/انقلابی گربی و سرنگونی طلبی خویش را رها کند و یاد بگیرد که پارادکس و چندجانبه بازی کند. یعنی هشدار شما و برخی دیگر از دوستان از نیافتادن به دام کین جویی و خشونت درست است، اما اینجا نیز از یاد می برید که چندلایه و پارادکس یعنی به شیوه تخصصی مدرن بازی کنید. برای مثال انتقاد شما به موضوع عاشورا یک خطاست. یک شیوه مهم تحول مدرن دقیقا ایجاد روایات نو در آیینها و رسوم کهن است و تبدیل اسطوره ها و آیینها به یاران نوین خویش. موضوع این است که در حالت و روایت کهن حسینی/یزیدی، جنگ خیر/شری و خشم گرفتار نماند و برای گام بعدی و دهه بهمن و غیره خویش را آماده کند و مرتب در این مفاهیم تفاوت بیافریند و روایت خویش را بر صحنه حاکم سازد. بنابراین این جنبش الان هم باید اعتراض کند، هم خواهان آزادی یارانش باشد، هم نشان دهد که حاضر به مذاکره و چالش است. یعنی برای مثال آقای موسوی، کروبی، جنبش سبز و جنبش خارج از کشور بایستی الان عکس العمل نشان دهد و از خواست خویش دفاع کند و نشان دهد که همزمان خواهان مذاکره و چالش با دولت کنونی برای برون رفت از بحران است. این جنبش بایستی هنوز مرتب مثل عاشورا یک سنت را رمززدایی کند و معنایی جدید برای آن بیافریند، مرتب اقشار جدیدی را با بیان خواستهای جنسیتی، قومی و صنفی به میان کشد، با طنز و خنده به جدال بازی مظلوم نمایی و خشم ناموسی رود، و هم لابی گری مدرن بلد باشد و از جهان مدرن برای فشار بر حکومت و رشد صحنه مدنی و دفاع از زندانیان استفاده کند و همزمان حاضر به مذاکره باشد و پیش بردن خواست مدنی خویش به چندین شکل. اینجا قلب گرم و مغز سرد می خواهد. مشکل کنونی جنبش و ضرورت جدید جنبش دستیابی به این وحدت در کثرت احساسی، ملی و ساختاری است.

در نهایت دقیقا الان لازم است که برای حکومت هر چه بیشتر مشخص شود که این ملت حاضر است دست به اسلحه و یا اعتصاب سراسری بزند، اگر باز سرکوبش کنند اما همزمان حاضر به چالش و دیالوگ مدرن است و این چیزی است که میخواهد. الان باید به حکومت نشان داده شود که حتی سکوت این ملت و یک اعتصاب می تواند خطرناکتر از هر خشونت در خیابان باشد پس بهتر است با یکدیگر سخن گفت و به شیوه مدنی با معترضین برخورد کرد. موضوع این است و اینجاست که جای سیاستمداران مدرن خالی است و یا کم است که قادر به بازی پارادکس باشند و امیدوارم شما و دیگر دوستان هر چه بیشتر در این دوران به این سیاستمداران مدرن تحول یابید اگر که به پیشنهادات تخصصی نسلهای ما گوش کنید که هم آن دوران را دیده ایم و هم به دقت جهان مدرن و بازی مدرن را می شناسیم، سیستم شناسی بلدیم و همزمان میدانیم که همیشه نگاه و تئوریمان یکجایش می لنگد و ابطال پذیر است. آقای گنجی امیدوارم شما و دیگر دوستانی مثل سازگارا و غیره متوجه کمبودهایشان باشند وگرنه در نهایت به خویش و به جنبش مدنی ضربه میزنید. یا مثل آقای مخملباف یکدفعه نه تنها نماینده جنبش سبز داخل کشور میشوید بلکه نماینده ما خارج از کشوریها نیز می شوید. بعضی از این مسائل را فقط به کمک طنز میتوان تحمل کرد.

آقای گنجی
شما زیرکانه یکی به نعل و یکی به میخ می کوبید .
نگران نباشید مردم خوب می دانند هدفشان چیست

خطاب به دست اندرکاران زمانه
من چند روزی هست که مطالب شما را دنبال میکنم.گویی شما به دنبال این هستید که چوب لای چرخ این حرکت مردمی بر ضد رژیم آخوندی بگذارید.اگر با مردم عزیز ایران هستید آن را ثابت کنید و اگر نیستید کنار بکشید،در غیر اینصورت من و دوستانم چنان تبلیغات منفی علیه شما انجام خواهیم داد که جایگاه فعلیتان را از دست بدهید.مردم ایران کوچکترین حرفها و حرکات را در این روزهای حساس تاریخی زیر ذره بین دارند.پس بگذارید این اعتماد بین ما و شما همچنان باقی بماند.

aghaye ganji harfe shoma dorost.vali in hame jenayato bayad chi kar kard ?! in hame koshtare vahshianaro chejoori azash begzarim ?

سزا می‏گویید.

جناب گنجی ما 25 و 30 خرداد فقط دستمان را بالا بردیم و سکوت کردیم...که 72 نفر کشته شدن...مگه میشه برای این رژسم شمع بالا برد؟!

در اينكه اين جنبش نيازمند يك استراتژي مشخص است شكي نيست. چنانكه كل اصلاحات هم نيازمند چنان استراتژي بوده و هست. اما در اينكه آن استراتژي چه مي تواند باشد شايد اختلافاتي وجود داشته باشد. نظام حاكم بر ايران نشان داده كه همچنان يا همه چيز را مي خواهد و يا هيچ را. در اين بين آيا راهي براي حركت مسالمت آميز باقي مي ماند. در شرايطي كه قدرت حاكمه حتي به قوانين نيم بند خويش هم گردن نمي نهد و مدام آنها را زير پا مي گذارد و براي داخل و خارج شاخ و شانه مي كشد آيا راهي براي چانه زني باقي مي ماند؟ جناب اقاي گنجي! شما بهتر از من مي دانيد كه اگر قرار بر وقوع انقلاب باشد، انقلاب خواهد شد. همان ساختارها انقلاب را ايجاد خواهند كرد. حالا ما بخواهيم يا نخواهيم.

بازهم اقای گنجی پر گویی و اسم ردیف‌کردن پیشه میکنند. آقا جان، اولا "اون خشت بود که پر توان زد"! دوما، اگر الان فکر و اندیشه و روشنفکری در جنبش به اندازهٔ لازم وجود ندارد، این دلیلش قلع و قمع‌های امثال دوستان شما و برادران "تازه روشنفکر شده" است.
ضمنا، مردم بدانند این دست و پا زدنها برای دموکراسی نیست، برای حفظ یک جور چارچوب نظام است که مثلا به بهانهٔ گذار به دموکراسی یه صد سال دیگر حکومت اوباش داشته باشیم (از نوع روشنفکر نما و لبخند زنش) تا بعد ببینیم چی‌ پیش میاد.
بیدار شید آقا جان، دکان دین بازی ور پرید. جمهوری اسلامکی رفت! و آنچه خواهد بود چیزی نیست جز (همین‌ به قول شماهاشعار انحرافی) جمهوری (یا هر حکومت دیگر دمکراتیک و مشروطهٔ) ایرانی‌، و ضمنا پرچمش هم پرچم سه رنک و زیبای ما با نشان باستانی شیر و خورشید (که ربطی‌ به سلطنت ندارد، بیسوادها بدانند!) است و نه پرچم پاکستان و یا عربستان!
تا کور شود هر آنکه نتواند دید!

آقای گنجی؛

1- من سلطنت طلب نیستم ولی تنها وجه تشابه شاه و خامنه ای در دیکتاتور بودن آنهاست، حق را باید گفت شاه حداقل وطن پرست بود.

2- بعد از سی سال فکر میکنم روشن شده باشد که تمایلات فکری غربی با وابستگی تفاوت دارد ؛ بسیارند نظامیان و دولتمردان شاه که پس از انقلاب از ترس جان از ایران گریختند ولی در خارج از ایران به مشاغل پیش پا افتاده پرداختند تا زندگیشان تامین شود ولی این آقایان میلیاردها دلار به خارج منتقل کرده اند.

3- در مورد کاخهای ساخته شده در لبنان و ونزوئلا و ... تحقیق بفرمایید تا بدانید در صورت لزوم راه فرار آقایان باز است.

4- سازمان سرکوب نیز از فرزندان این مملکتند این نکته اشتباهی بود که شاه نیز داشت.

5- خدا را شکر که این سی ساله گذشته با آنچه به سر مردم رفت ملت واقعیت دین را فهمیده و دین برای کسی باقی نمانده تا کلاه شرعی به سرش برود.

آقای گنجی؛
امیدوارم این جنبش سبز به یک رنسانس برای ایران تبدیل شود هر چند خدا میداند چند نسل طول میکشد تا اثرات تخریبهای حکومت اسلام و امثال شما از رفتارها و تفکرات مردم ایران پاک شود.

چقدر با حرفهای داریوش برادری و علی (که 5 نکته مهم را بیان داشته و بررسی کرده) موافقم.

چقدر خوب می شد "نامها"ی سرشناسی همچون آقای گنجی و دیگران که به هر حال از نیروهای مهم این مبارزه محسوب می شوند -همانطور که داریوش نیز اشاره کرده- با چنین بینشی به موضوعات نگاه کرده و آنها را بررسی می کردند تا خوانندگان و طرفدارانشان که تعدادشان هم کم نیست نیز می توانستند عمیق تر و هشیارانه تر مسایل را ببینند و با خطاهای کمتری اوضاع را بررسی کنند تا به نتایج مفید تر و کارآتری نیز برسند.

خدا، یا مادر طبیعت را شکر که بیشتر مردم در این جنبش سبز همین بینش را دارند بدون آنکه الزاماً هزاران کتاب یا مقاله را نوشته یا خوانده باشند: روشنفکری و تفکر "ذاتی" انسانها است و الزاماً از سواد نمی آید هر چند سواد و دانش می تواند به رشد و بالاتر رفتن روشنفکری و تفکر خیلی کمک کند. اما همین سواد و دانش اگر با تفکر درست و "چند صدایی" (به قول داریوش) همراه نباشد آنگاه می تواند حتی فاجعه آفرین باشد چنانچه نمونه اش را در همین جمهوری اسلامی در سه دهه گذشته بارها دیده ایم.

بخش آخر سخنان علی را در اینجا تکرار می کنم:

"امیدوارم این جنبش سبز به یک رنسانس برای ایران تبدیل شود هر چند خدا میداند چند نسل طول میکشد تا اثرات تخریبهای حکومت اسلام و امثال شما از رفتارها و تفکرات مردم ایران پاک شود."

به امید ایرانی پاک و پر از ایرانیان آزاده!

خشونت حیلهٔ حکومت است. من فکر می‌کنم یک مساله مهم این است که مسئولان این حکومت جایی‌ ندارند که بروند. شاه که با همهٔ دنیا دوست بود آخرش آواره مصر و پاناما شد. حتا ملک حسن اردنی هم دست رد به سینه او زد. اینها که طی‌ این ۳۰ سال فقط به همهٔ دنیا چنگ و دندون نشان داده‌اند. حتا برای چند نفرشان در ماجرای میکونوس حکم جلب بین‌المللی صادر شده. شما فکر می‌کنید لبنان، ونزوئلا، بولیوی یا هر جهنم درهٔ دیگری هیچکدام از این کثافتها را بدون پول نفت میخواهند. این حکومت بخوبی میداند که هر گاه اولین قدم را به عقب بر دارد همینطور باید عقب نشینی کنند و در نهیات باید جواب تمام جنایات ۳۰ ساله گذشته را بدهند. البته اگر ملت تکه تکه‌شان نکنند! ترس من از اینست که اگر اینها مستاصل شوند خودشان با یک نقشه حساب شده یک جنگ داخلی‌ به راه بیاندازند و بعد از مدتی‌ کشت و کشتار و نامنی که ابعاد آن میتواند وحشتناک باشد ملت به ستوه آمده برای برقراری امنیت دوباره دست به دامن همینها بشوند. البته احتمالا چند چهرهٔ منفور مثل احمدی‌نژاد، مرتضوی، شریعتمداری، محسنی اژه‌ی و ... را هم حکومت با نقشه قبلی حین بحران قربانی خواهد کرد. اینکار با تحریک مردم به خشونت کلید خواهد خورد. حوادث عاشورا مثل زیر گرفتن مردم با ماشین نیروی انتظامی‌ میتواند در این جهت باشد. دوستانی که می‌گویند روش عدم خشونت و مبارزه مدنی در برخورد با این حکومت کارائی ندارد نگاهی‌ به کشورهایی مثل رواندا و سایر کشورهای آفریقایی و جهان سومی‌ بیاندازند که خواستند اختلافاتشان را با خشونت حل کنند. چه بر سرشان آمد؟ میلیونها نفر بر اساس گزارش سازمان ملل کشته شدند. نیروهای شبه نظامی هر دو دست افراد گره مخالف را با تبر قطع کردند. بعد از تجاوز گروهی لوله تفنگ را داخل اعضای تناسلی‌ زنان کرده و شلیک کردند. این زنان الان با پوشک زندگی‌ میکنند چون کنترل ادرار و مدفوع خود را ندارند. امیدوارم حداقل در طول این ۷ ماه به این نتیجه رسیده باشیم که این حکومت از هیچ چیز برای بقای خودش منجمله به راه انداختن حمام خون و تجاوز مضایقه نمیکند. فکر نمیکنید با حوادث اخیر اینها کم کم دارند به این نقطه نزدیک میشوند. خودتان را جای سران این حکومت بگذارید چه راه دیگری دارید؟ فکر نمیکنید که حکومت میتواند گروههای شبه نظامی مخالف را که در مرزهای ایران فعال هستند به طور غیر مستقیم ولی‌ عمدی تشویق کند که سلاح گرم وارد ایران کنند و در اختیار جوانان به تنگ آمده از این حکومت قرار دهد تا جنگ داخلی‌ شروع شود. آیا پرتاب کوکتل مولوتوف در روز بعد از عاشورا به خودروی نیروی انتظامی‌ برای شما پیامی ندارد؟ یاد یک مقاله از خامنه‌ای در سال ۵۸ که اگر اشتباه نکنم در روزنامه اطلاعات منتشر شده بود می‌افتم که گفته بود حکومت جمهوری اسلامی باید خودش گروههای مخالف تشکیل بدهد تا بتواند مخالفهای حقیقی‌ را جذب کند و آنها را مثل عروسک خیمه شب بازی‌ تحت کنترل خودش داشته باشد (نقل به مضمون). لطفا دقت کنید خامنه‌ای از اون موقع تا حالا ۳۰ سال تجربه کسب کرده است. کسانیکه توصیه به خشونت می‌کنید حواستان باشد اگر چنین اتفاقاتی در ایران بیفتد با وجدان خودتان چه کار می‌کنید؟ خشونت حیلهٔ حکومت است. رمز ماندگاری جنبش سبز عدم خشونت است.

آقای گنجی پیشنهادی دارم که لطفا در صورت امکان آن را با تمام سازمانهای حقوق بشری در میان بگذارید.به جای محکومیت های بی خاصیت در سازمان ملل و قطنامه های حقوق بشری بسیار عالی خواهد بود اگر تمام کشورهای دمکرات طرحی را به سازمان ملل ارائه دهند که به موجب آن در تمام کشورهای دنیا هر 5 یا 7 سال یکبار رفراندومی برپا و از مردم هر کشور سوالهای نظیر :
1-آیا نظام حکومتی کشورتان را مشروع میدانید
2-آیا در کشور شما به حقوق بشر احترام گذاشته می شود.
3-....
این کار تمام نظام های دیکتاتوری دنیا را رسوا خواهد ساخت.

متاسفانه در برخی نظرات خوانندگان این روح استبدادی که نوسینده مقاله اشاره کرده به وضوح نمایان است. راه سختی در میان است تا این استبداد ریشه دوانده در گوشت و پوستمان را خشکاند و چاره ی آن جز با عقلانیت و منطق نیست. ممنون از آقای گنجی برای تحلیل واقع بینانه ی شرایط موجود و بیان راهکارها و همچنین از زمانه برای انتشار آن.

این جنبش اگر با آرامش نسبی و بدون خشونت به راهش ادامه دهد و بتواند که تلاشهای حکومتیان برای ناامن کردن جامعه را خنثا کند ما باید امید کامل به پیروزی راه داشته باشیم. انتظار اینکه جنبش در خلال چند ماه یا همین یک سال دیگر پیروز شود ناشی از نادیده گرفتن بسیاری از مسائل است. ملت ما باید شیوۀ با هم زیستن و همدیگر را تحمیل کردن و نفی کامل خشونت را یاد بگیرند. این یادگیری در همین تمرینهای تکراری است که در خیابانها به چشم میخورد. هرچه این جنبش طولانی تر شود مردم ما آبدیده تر و با دموکراسی و مدارا آشناتر می شوند بعلاوه پالایشهائی صورت میگیرد که برای مرحلۀ بعدی ضرورت حتمی دارد.

دوستان من با همه موافقم حتا با آنکسی که با من موافق نیست هم موافقم. اما یک حرف جالب این است که حکومت روحانیون و پاسداران نظامی را نه می شود و نه انصاف است که با حکومت شاه مقایسه کرد، این آقای گنجی کیفیت های فراوانی دارد اما تو این سلطانیسم خودش بد جوری درجا زده! بابا شاه با همه ی معایبش در برابر امام علی در یک نصف روز نهصد نفر را سربرید، در برابر خمینی که که فتوای ازله ی بکارت داد و فتوای کشتار بیست و پنج شش هزار نفر را در یک ماه صادر کرد در برابر خامنه ای که فتوای تجاوز با آلات و ادوات و آلات جنسی را داد و گفت با نهایت بیرحمی بکشید آری شاه در برابر اینها یک دموکرات بود! البته ددر برابر اینها! و در جای خودش هم مستبد بود. در هر حال بنده هم طرفدار جنبش سبز هستم و هم می گویم مرگ بر جمهوری اسلامی و هم
زنده باد جمهوری ایران
و خدا رحمت کند شاه را و ببخشدش که گناهانی نیز داشت! و کرد!

تا زمانی که در منطقه خشونت حاکم است و روزانه صدها نفر در کشورهای همسایه کشته میشوند و غرب هیچ غلطی نمیکند
برگ برنده دست دولت است.
مردم وضعیت کنونی را بر بودن در وظعیتی مثل عراق و افغانستان و پاکستان ترجیح میدهند ... روشنفکران ما کی میخواهند چشم باز کنند و بفهمند...بی طرف

به نظر بنده که یک شخص معمولی عادی هستم نه جنبش سبز دنبال براندازی نظام است و نه مدافعان بدنبال حفظ نظام. فکر می کنم جنبش سبر بدنبال رشد و بلوغ دموکراسی جوان ایران است و مدافعان بدنبال ابتر کردن آن. چون مدافعان به قدرت و مکنتی رسیده اند که استقرار دموکراسی تنها مانع اصلی آن است. نمایه اصلی دموکراسی که اصل نمایندگی است براحتی و آسانی رعایت نمی شود. بنابراین اتفاقات زنجیره ای رخ می دهد. حالا دیگر من فکر نمی کنم که دموکراسی ایران جوان است فکر می کنم که خام است. دو طرف در خامی آن سهم دارند. فقط تفاوت این است که سبزها می خواهند پخته شود و مدافعان می خواهند خام بماند. می فقط می توانم طرح مسءله کنم. باقی با صاحبان رای و نظر. پاینده باشید

"تکنولوژی هسته ای حق مردم ایران است". مردم است که خواهان تکنولوژی هسته ای است یا دولت؟ آیا مردم می دانند با آشغال و پس مانده های اتمی چه کار بایید بکنند؟ رژیمی که مشروعیت ندارد و پاسخگوی مردم نیست چگونه میتواند "حق" دستیابی به انرژی هسته ای را داشته باشد؟ بهتر است جنبش سبز نیز برای پایان دادن به چنین "حق" یا خواستی را در میان شعار های خود قرار دهد تا در آینده دولتی مردمی در ان باره تصمیم بگیرد.

ذوالفقار عزیز، حرف شما بسیار متین و درست و منطقی است منتهی متاسفانه "مردم را به جان یکدیگر انداختن و جنگ مسلحانه خیابانی راه انداختن" یکی از فصلها و "plan B" های این سناریوی انقلاب اسلامی بوده که حتی در سالهای اولیه پس از انقلاب نیز می توانست پیاده شده باشد اما مردم هشیار و "ساکت" ایران تن به آن ندادند...

اینک اما، با فشارهای اقتصادی و جنگ روانی و به کارگیری سیاست های آزار و اذیت که این دولت در سی سال گذشته (با موفقیت!) به اجرا گذاشته، بالاخره کار را به همانجایی کشاندند که نباید!

تاریخ لبنان و فلسطین و خیلی جاهای دیگر دنیا نیز حاکی از به صحنه رفتن نمایشنامه های مشابهی است که اینک در ایران (تقریباً به تازگی) شاهد آن هستیم.

متاسفانه، و باز هم می گویم، متاسفانه، اگر این اوضاع به همین منوال ادامه یابد و این دولت و مزدورانش دست از خشونت برندارند، مردم هم چاره ای به جز مقابله به مثل و "قصاص" نخواهند داشت مگر آنکه به جای تن دادن به جنگ خیابانی و با توسل به اسلحه گرم، راههایی برای مبارزه زیر زمینی و ترور کردن شخصیتهای جمهوری اسلامی بیابند که بعید به نظر می رسد چون سازمانهایی که مثلاً متخصص این گونه مبارزه بودند، اینک خود در وضعیت دربدری جهانی به سر می برند و از آن گذشته، کشتن این ملاعین به روشهای تروریستی، بیشتر به نفع خودشان خواهد بود تا مردم. مردم تا این لحظه به بهترین شکل ممکن از این کار خودداری کرده اند تا به قول معروف «گزک سرکوب» را به دست این جانیان حرفه ای و بالفطره ندهند. همانطور که خیلی های دیگر هم نگران آن هستند، خود این حکومت و ایادی آن می توانند به راحتی افرادی از رده های بالا یا حتی پایین دولت خود را بکشند و به گردن تروریستها بیاندازند!

اوضاع سردرگم و بسیار نامشخصی است. همان خدا به این ملت رحم کند که در بدترین شرایط ممکن قرار گرفته اند.

یه سوال از اقای گنجی یا هر شخص دیگه که از نظریه چانه زنی حمایت میکنه: لطف کنید و موارد عینی و واقعی که رژیم بر سر اونها قایل به مذاکره با جنبش بوده یا هست رو روشن بفرمایید تا بقیه هم بدونن. طرح راهکارهای انتزاعی در شرایط فعلی که زمان از عوامل بسیار مهمه جز اسطهلاک نیروهای جنبش هیچ ثمر دیگه ای نداره.

Ontological می‌شود هستی‌شناختی نه شناختی. دلیل و سود آوردن کلمات انگلیسی در وسط واژه‌های معمولی و جاافتاده فارسی را در این متن نفهمیدم. دارید این‌طور تلقین می‌کنید که فارسی را (حتی کلمه ساختار را) بدون انگلیسی دانستن نمی‌شود فهمید!

من اول مقاله اقای کنجی را خواندم بعد نقد اقای داریوش برادری را و از ان هم خوشم امد بخصوص مقا له "روانکاوی تحولات اخیر" ایشان را خیلی خوشم امد. اما وقتی که به جواب اقای کنجی مراجعه کردم اشکالات انها را دریافتم
خلاصه اینکه در خلا یک گفتمان, ما به سادگی به انحراف میرویم

Please if possible let us have Mr ganj`s voice....it helps for us the second generation who want and really want to understand him but are best in audio mode rather than reading persian...MERCI!!!

فعلا بگذارید تکلیف شاه و وطن پرست بودنش را تعیین کنیم، بعد به سراغ نظرات آقای گنجی که بدون نقل قول از این و آن متفکر خارجی حرف نمیتواند بزنند و قران شان شده پوپر و فوکو و گیدنز ( البته درکی که از اینها دارند و نحوه برخوردی که با اینها دارند در همان حدیست که از قران داشتند که هیچگاه به درک عمیق و همه جانبه ای نرسیدند.) داشتم چی میگفتم؟ بله، در وطن پرست بودن شاه همین بس که بحرین، استان چهارده ام، را در یک انتخابات قلابی تر از انتخابات اخیر ریاست جمهوری به انگلستان داد ( دمشون گرم، پنهان کاری هم ندارند و همین الان هم رئیس پلیس بحرین، انگلیسی تشریف دارند ) و مطابق خاطرات علم آنقدر وطن پرست بوده اند که قبل از گران شدن قیمت نفت به دولت آمریکا پیشنهاد میکند که نفت ایران را تا ارزان است و تا میتواند بخرد و در انبارهای نمک آفریقای جنوبی ذخیره کنند تا ارباب ضرری نکند. این فقط دو قلمش بود، اگر میل داشته باشید میتوانم لیست بلند بالایی از وطن پرستی شاهنشاه آریامهر که بقول خودش به فالاچی، اسمش هر دری در ایران را میگشود، بدهم داداش جان من، اگر این وطنپرستی میباشد، لطفا تعریف کنید بی وطنی را؟

آقای گنجی شما را به هر کس که معتقدی قسمت میدهم که اینهمه انقلاب را با آدمکشی و بگیر و ببند یکی نکن تا حرف خودت را به کرسی بنشونی. مگر همین انقلاب خودمون یادت رفته؟ مگر با روشهای غیر خشن پیروز نشد؟ مگر لازمه این پیروزی حسین و یزید نبود؟ مگر آقای خامنه ای بارها بدتر از یزید نیست؟ کجا یزید این کارهایی رو که این آقا میکند مرتکب شد؟ اگر این آقا اون روز جای یزید نشسته بود که الان نه زین العابدین بیمار جون سالم به سلامت میبرد و نه زینب میتونست آن خطابه تاریخی غرا بیان کند و توی همون کربلا ترتیب همهشونو داده بودن و دیگر کار به دمشق و بازی با سر امام نمیرسید. حالا شما به چه حق ملت را منع میکنی از بیان این حقیقت؟ چرا دوباره میخواهی حقیقت را فدای مصلحت کنی و در چنین سلاخ خانه ای سر ببری؟ این جلاد بودن را بخود نپذیر. البته نه اینکه توان چنین کاری را داری، وجدان عمومی حکم خود را در عاشورا صادر کرد و نه شما و نه صد تای دیگر شما این حکم را نه میتوانند و نه حق دارند که نقض کنند
والا ما دلمون خیلی از این اصلاح طلبهای سابق گرفته. تا در ایران هستند بیشترشان از حق نگذریم، فداکاری زیاد میکنند و صدمه بیشتر میخورند - البته هیچوقت یادمان نرود که همه اینها از استبدادی های سابق بودند و صدای مرگ بر بنی صدر شون را هنوز توی گوشام زنگ میزنه- ولی وقتی از ایران خارج میشن، در بهترین حالت گنجی میشن، که عقده حقارت چنان اینها را شیفته متفکران غربی کرده که هر چی اونها نوشتن، بدون اندیشیدن، قرقره میکنند. (ولی خوبی ایشون اینه که با تمامی این حرفا، با هیچ دولت خارجی لاس نزده و اصل استقلال رو که ایران را ایران کرده زیر پا نگذاشتند) و در بدترین حالا آقای سازگارا میشوند که با پذیرفتن نقش حمید کارزای را بازی کردن از ایران خارج میشوند، قانون اساسی برای ایران مینویسند ( بعد که حتی نماینده! ایشان حسین باقر زاده اعتراض میکند که به چه حقی قانون اساسی نوشتی، اصلا یکدفعه میزنند زیرش که من؟! من غلط کردم که از این کارا بکنم!) و در هتل هیلتون لندن پولدارهای بی وطن ایرونی براش جشن ریاست جمهوری میگیرند و بعد هم به بهانه بیماری و احتیاج به عمل داشتن به آمریکا میروند ( انگار انگلستان در وسط جنگلهای آمازون سبز شده و پزشک و دکتر ندارد) و چه زود نان خور محافظه کاران جدید ( که از هواداران جدی حمله نظامی به ایران هستند) تحت پوشش موسسه تحقیقاتی میشوند و یار آقای عباس میلانی که قبلا در خدمت اینگروه در آمده بودند میشوند و حالا هم که آقای مخملباف، حزب اللهی تیر سابق ( که هنوز مثل آقای سازگارا، پرونده خود را رو نکرده و هنوز بسیاری از نسل جوان خبر از فیلمهای انقلابی!!! ایشان که از توبه نصوح آن بگیر تا فیلم ساختن بر ضد بنی صدر ( که یا خوب یا بد، حرف سر اینبود که ایشون رئیس جمهور مردم بود و سالها قبل از آقای منتظری بر خمینی شوریده بود). حالا هم با آقای سازگارا جلوی دوربین دل میدن و قلوه میگیرن و حرف از تابو شکنی!!! تابو شکنی یعنی چه؟ یعنی اینکه ایشون که قبلا خود را بعنوان سفیر انقلاب سبز منصوب کرده اند حق دارند که با دولتهای خارجی تماس بگیرند و قرار و مدار بگذارند!!! ای دل غافل، حالا بعد از مجاهدین و پهلوی چیها، ایشان شدن تابو شکن و اصلا عشق به قدرت چنان کورشون کرده که نمیدانند که با بیت علی هر که در افتاد ور افتاد. هر که استقلال وطن را زیر پا گذاشت، وجدان عمومی و تاریخی این ملت خواهد شکستش، شما که اصلا قابل این حرفا نیستید.
داشتم چه میگفتم؟آهان! منظورم اینبود که بابا جان این دوستان اصلاح طلب درون ایران، اگر جانتان در خطر نیست از ایران خارج نشوید. اینجا گرگهایی در لباس میش در انتظارتون هستند، و از همون اول استفاده ابزاری از شما میکنند و شما را از جنس خود. البته اینکه بیشترتان جلب این گرگها میشوید، اینست که نکات مشترک، بینتان زیاد است و درد بیشترتان نه آزادی که قدرت است. ایکاش آقای بابک داد که تازه از ایران خارج شده، خود را خراب نکند. البته کنفرانس مشترک مطبوعاتی با مخملباف که در دروغگویی و بد دهنی ( بخوانید نامه اشان به آقای خامنه ای را) با رژیم مسابقه گذاشته، من را زیاد امیدوار نمیکند......بگذریم، بقول آزاده ترین آزاده گان، علی، شقشقیه ای بود که در اثر خواندن مقاله آقای گنجی بیرون زد. خوانندگان انشالله ببخشند والبته همدردان میفهمند.

چرا برخی کامنت ها را درج نمی کنید( حاوی توهین هم نیستند) از چه می ترسید؟

خیلی ممنون که بالاخره کامنت رو منتشر کردید. البته ایکاش در زیر مقاله آخر آقای گنجی منتشر میکردید، که هنوز خواننده داره. ولی به هر حال تشکر از انتشار. دیدید که نه زمین به آسمون سر کشید و نه آسمون روی زمین دمر شد.