«هنوز تماسی با زندانیان اعتصاب کننده نداشته‏ایم»

ایرج ادیب‌زاده

زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین که وارد سومین هفته‏ی اعتصاب غذای خود شده بودند، پس از دریافت پیام‏های همراهان جنبش سبز، فعالان سیاسی- فرهنگی، کنشگران مدنی و دیگر اقشار مردم ایران و اظهار نگرانی‌شان نسبت به وضعیت آنها، روز گذشته اعتصاب غذای خود را شکستند.

در باره‏ی این خبر، در تماسی تلفنی با خانم پرستو سرمدی، همسر حسین نورانی نژاد، رییس کمیته‏ی اطلاع‏رسانی جبهه‏ی مشارکت و یکی از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین، نخستین واکنش ایشان را از شنیدن خبر شکسته شدن اعتصاب غذای زندانیان سیاسی می‏پرسم:

پرستو سرمدی، همسر حسین نورانی نژاد

ما تاکنون تماس مستقیم با زندانیان اعتصاب کننده نداشته‏ایم. این خبر از طریق سایر زندانیان به ما رسیده است و آن را تاحدودی به واقعیت نزدیک می‏دانیم. ولی این‏که مثلاً من به‌طور مستقیم با همسرم صحبت کرده باشم و خود او خبر را تایید کرده باشد، اتفاق نیفتاده است، اما با توجه به مضمون پیام، به نظر می‏آید که این پیام درست باشد و اعتصاب به ‏پایان رسیده باشد.

از آن‏جایی که این خبر را زندانیان سایر بندها و به خصوص زندانیان بند ۳۵۰ به اطلاع خانواده‏ها‏ی‌شان رسانده‏اند، ما تصور می‏کنیم به واقعیت نزدیک است. ولی تا روزی که من با همسرم صحبت نکنم، نمی‏توانم این خبر را صددرصد تایید کنم. یعنی در عین این که فکر می‏کنم این خبر به واقعیت نزدیک است و تا حدود زیادی آن را تایید می‏کنم، اما هنوز تماس مستقیمی با همسرم نداشته‏ام و به همین دلیل برایم سخت است که خبر را صددرصد تایید کنم. ضمن این‏که سایر خانواده‏ها هم با زندانیانشان تماس مستقیم نداشته‏اند.

خانم سرمدی، فکر می‏کنید قدم بعدی چه خواهد بود؟

واقعاً نمی‏دانم. اما آن‏طور که زندانیان در پیام‏شان گفته‏اند، دادستان و معاون دادستان به آنها قول داده‏اند که به خواسته‏‏های‌شان رسیدگی کنند. ما امیدواریم که اولاً این زندانیان به بند عمومی برگردانده شوند و ثانیاً شرایط بند ۳۵۰ و سایر بندها درست شود. چون این اعتصاب در اعتراض به شرایط نامناسب بند بوده است.
امیدوارم با توجه به این‏که در این پیام آمده است که قول‏هایی به زندانیان داده شده، شرایط بهداشتی و رفاهی زندان اوین بهبود پیدا کند.

خبرهایی حاکی از وضعیت وخیم جسمانی چند تن از اعتصاب غذا کنندگان رسیده بود. آیا شما خبر دقیق‏تری در این زمینه دارید؟

خیر؛ خبر ندارم. تنها خبری که شنیده‏ام و آن را به واقعیت نزدیک می‏دانم، این است که تنها آقای کیوان صمیمی هم‏چنان در اعتصاب مانده‏اند و گفته‏اند تا روزی که به بند عمومی برگردانده نشوند، این اعتصاب را نمی‏شکنند. ولی بقیه‏ی دوستانی که در اعتصاب غذا بوده‏‏اند، به اعتصاب خود پایان داده‏اند و امیدوارم که وضعیت جسمی‏شان بهبود پیدا کرده باشد. البته در شرایطی که ما تماسی با زندانیان‏مان نداریم، خبررسانی در مورد آنها خیلی سخت است.

برخی از مادران و خانواده‏های زندانیان سیاسی اعتصاب‌کننده نیز در حمایت از عزیزان خود، دست به اعتصاب غذا زده بودند. آنها در چه شرایطی به‏سر می‏برند؟

خانواده‏ها هم چندی بعد از شروع اعتصاب غذای زندانیان‏شان، به این اعتصاب پیوستند. بعد از مدتی، خانم رهنورد و خانم عراقی از خانواده‏ها خواستند که این اعتصاب به روزه تبدیل شود و این اتفاق افتاد. منتها واقعیت این است که بسیاری از مادران و همسران زندانیان، در عمل نمی‏توانستند غذا بخورند. خیلی از اعضای خانواده‏ها و از جمله مادر همسر من، دو روز پیش حالش بد شد و ما تنها با دادن امیدهایی مبنی بر این که زندانیان نیز اعتصاب را می‏شکنند، ایشان را راضی کردیم که غذا بخورد.

اگر اعتصاب غذای زندانیان تمام شده باشد، آیا خانواده‏های آنها نیز به اعتصاب غذای خود پایان می‏دهند؟

بله؛ ما همان موقع که خانم رهنورد پیام داده‏ بودند، اعتصاب را به روزه تبدیل کردیم، ولی در عمل خیلی از خانواده‏ها به خاطر این که بچه‏های‏شان در شرایط بدی به‏سر می‏بردند، نمی‏توانستند روزه‏ی خود را افطار کنند. به همین دلیل حال خیلی‏ها بد شد. الان اگر این خبر صحت داشته باشد، خانواده‏ها هم مشکلی برای پایان دادن به اعتصاب غذای‏شان نخواهند داشت.

در خبرها آمده بود که خانواده‏های زندانیان سیاسی، روز دوشنبه بار دیگر خواستار ملاقات با زندانیان شده بودند، اما به خواسته‏ی آنها دوباره پاسخ رد داده شد. همین‏طور است؟

بله؛ ما روز دوشنبه برای ملاقات مراجعه کردیم، ولی به ما ملاقات داده نشد. تنها چیزی که ما می‏خواهیم این است که از سلامتی عزیزان‏مان مطمئن بشویم و بدانیم بعد از دو هفته اعتصاب غذا هنوز در سلامت جسمی به‏سر می‏برند یا نه. با وجود این‏که الان احتمالاً اعتصاب غذای‌شان را شکسته‏اند، اما ملاقات و یا تماس تلفنی حداقل امکانی است که ما را از وضعیت سلامتی آنها باخبر می‏کند. این امکان تاکنون از ما دریغ شده است.

دیروز گفته شد که ۳۷۰ تن از فعالان اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، روزنامه‏نگاران و ایرانیانی که نگران سلامتی زندانیان اعتصاب غذا کننده بودند، با انتشار بیانیه‏ای از آنها خواسته‌اند به اعتصاب غذای خود پایان بدهند. در این مدت، در کل واکنش مردم و حمایت آنها از زندانیان را چگونه دیده‏اید؟

در این دو هفته حمایت بسیار زیادی از جانب هم هم‏وطنان داخل کشور و هم خارج کشور دیده‏ایم که هم در روحیه‏ی خانواده‏ها بسیار تاثیر داشت و هم در این که اعتصاب‌کنندگان تصمیم بگیرند به خاطر این تقاضاها اعتصاب‏شان را بشکنند.

طی این مدت حمایت‏ها واقعاً بی‏نظیر بود و من شخصاً از همه‏ی فعالان و هم‏چنین هم‏وطنانی که در این مدت از ما حمایت کرده‏اند، تشکر می‏کنم.