تشدید فشارها بر فعالان مدنی و زندانیان سیاسی

حسن زارع‌زاده اردشیر

با آغاز هفته گذشته که همزمان بود با آغاز سال نو، تعدادی از خانواده‌های زندانیان سیاسی در برابر زندان اوین تجمع کردند تا با پهن کردن سفره هفت سین شان جلوی زندان، در هنگام تحویل سال در کنار عزیزان خود باشند که نتوانستند از مرخصی نوروزی بهره‌مند شوند.

تجمع خانواده‌های زندانیان سیاسی در برابر زندان اوین که قبل از تحویل سال شروع شده بود، با حضور گسترده نیروهای انتظامی روبرو شد. به گزارش جرس، این نیروها که از ساعت‌ها قبل اطراف اوین را به محاصره در آورده بودند با تهدید و ارعاب سعی در پراکنده کردن خانواده‌ها داشتند.

لباس شخصی‌ها و گارد ویژه نیز با حمله به ماشین‌ها پلاک برخی خودروها را کنده و سرنشینان را تهدید کردند. موتورسواران لباس شخصی نیز به تعقیب خودروهایی که به منظور تجمع برای برگزاری سال نو در پشت زندان اوین آمده بودند، اقدام کردند.

در این میان با ضربات باتوم شیشه برخی از ماشین‌ها شکسته شد. نیروهای پلیس از ایستادن حتی یک نفر در اطراف زندان جلوگیری می‌کردند و بسیاری از خانواده‌ها مجبور به ترک آن جا شدند. با این حال جمع دیگری از این خانواده‌ها در یکی از خیابان‌ها اطراف اوین و در گوشه‌ای بساط هفت سین را مقابل عکس‌های عزیزان دربندشان چیدند و برای آزادی آنها دعا خواندند. اما باز پس مدتی که سرود یار دبستانی و‌ای ایران سر داده شد ماموران انتظامی و لباس شخصی‌ها حمله کردند.

لباس شخصی‌ها و گارد ویژه نیز با حمله به ماشین‌ها پلاک برخی خودروها را کنده و سرنشینان را تهدید کردند

از سوی دیگر جمعی از سینماگران از جمله بهمن فرمان‌آرا، تهمینه میلانی، مجتبی میرطهماسب، شادمهر راستین و … همراه خانواده‌های خود در برابر زندان اوین اجتماع کرده و خواستار آزادی جعفر پناهی شدند. این سینماگران تلاش کردند با مسئولین زندان اوین گفتگو کنند اما به نتیجه‌ای نرسید.

و در داخل زندان نیز جمعی از زندانيان حوادث پس از انتخابات که نام‌هايی ناشناخته و يا کمتر شناخته‌شده برای مردم و رسانه‌ها هستند، هم‌زمان با نوروز نامه‌ای نوشته‌اند و در آن پرسيده‌اند: «چرا قاچاقچيان، کلاهبرداران، فروشندگان سوال‌های کنکور و دايرکنندگان خانه‌های فساد شامل عفو و مرخصی و آزادی مشروط می‌شوند، اما کسی فکری برای ما نمی‌کند؟»

اين زندانيان سياسی در نامه خود نوشته‌اند که رسانه‌ای نبود که کلامی از ما بنويسد. حق داشتند. چه کسی ما را می‌شناسد؟ از ميان مردم ساده کوچه و خيابان بوديم که به جرم دريافت و ارسال پيامک و ايميل، تماشای تجمع‌های اعتراضی و همراهی با سکوت معترضان به نتايج انتخابات بازداشت شده بوديم.

در این نامه آمده است: در اين ۹ ماه به همه جا و هر گروه و انجمنی وصلمان کردند. گويی اصلا در اين سرزمين به دنيا نيامده بوديم. حرفمان شده پول اصحاب کهف. يک روز به گروه‌های مختلف مرتبط می‌شويم و روز بعدش از ارتباط ما با بيگانگان و جاسوسان پيچيده سخن می‌گويند.

این زندانیان نامه خود را چنین به پایان می‌رسانند: همچنان و تا ابد اميدمان به خداست. صدای پای بهار می‌آيد و می‌خواهيم صبور باشيم و اميدوار به روزی که بی‌گناهي‌مان ثابت شود.

در حالی‌که زندانیان سیاسی از از ظلم رفته بر آنها در زندان‌ها سخن می‌گویند و خانواده‌های زندانیان نیز هر روز به امید آزادی آنها در اطراف زندان جمع می‌شوند و یا در راهروهای دادگاه‌ها هستند، برخی اخبار از داخل زندان‌ها حکایت از تشدید فشار‌ها بر زندانیان سیاسی دارد.

از زندان بابل خبر رسیده است که محسن برزگر دانشجوی دانشگاه نوشيروانی بابل که از هفته‌ی گذشته دوره‌ی محکوميت خود را در زندان بابل می‌گذراند، توسط زندانيان خطرناک اين زندان و در برابر دیدگان افسر نگهبان بند و جمعی از زندانبانان، مورد ضرب و شتم قرار گرفت. بنا به گفته‌ی فعالين دانشجويی اين شهر اين امر تائيدکننده‌ی دستور اداره‌ی اطلاعات شهرستان بابل مبنی بر آزار و اذيت اين دانشجويان در زندان می‌باشد.

اداره‌ی اطلاعات بابل در گذشته نيز با ضرب و شتم شديد دانشجويان سعی در فشار و اعتراف‌گيری از دانشجويان دانشگاه بابل و دانشگاه مازندران را داشته است. در حال حاضر محسن برزگر در بهداری زندان بابل بستری می‌باشد و مسئولين زندان اجازه‌ی مرخصی به او نداده‌اند.

این دانشجو که به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» به ۱۰ ماه حبس تعزیری محکوم شده، به همراه ايمان صديقی دیگر دانشجوی دانشگاه نوشيروانی بابل و محمد اسماعيل‌زاده وبلاگ‌نويس بابلی اکنون دوره‌ی محکوميت خود را در زندان بابل در بند زندانيان خطرناک می‌گذرانند.

دانشجوی دانشگاه نوشيروانی بابل که از هفته‌ی گذشته دوره‌ی محکوميت خود را در زندان بابل می‌گذراند، توسط زندانيان خطرناک اين زندان و در برابر دیدگان افسر نگهبان بند و جمعی از زندانبانان، مورد ضرب و شتم قرار گرفت

همچنین دو فعال دانشجویی دیگر دانشگاه مازندران به حبس تعزیری محکوم شده‌اند. مشفق سمندری، به شش‌ماه حبس تعزیری و مهدی داوودیان، به شش ماه حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شده ‌است.

علت صدور حکم مشفق سمندری که در دادگاه تجدید نظر نیز تأئید شده، «تبلیغ دیانت بهایی» عنوان شده‌ است. این فعال دانشجویی به خاطر فشارهای دوران بازجویی در مدت ۸۰ روز انفرادی، در زندان دچار عارضه قلبی شده و هم‌اینک تحت درمان است.

مهدی داوودیان دیگر دانشجوی دانشگاه مازندران نیز به علت فعالیت در ستاد حامیان موسوی در شهر بابل دستگیر و به مدت ۲۰ روز در بند انفرادی زندان اداره اطلاعات ساری بازداشت بود.

هفته اول سال نو با بازداشت فعالان سیاسی و دانشجویی نیز همراه بود. شیرین قرچه‌داغی، دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه تهران صبح روز جمعه توسط پنج نیروی لباس شخصی در نزدیکی دانشکده دستگیر و به محلی نامعلوم برده شد.

خانواده قرچه‌داغی به وزارت اطلاعات، انتظامات دانشگاه تهران و زندان اوین مراجعه کرده‌اند اما مسولان از دستگری وی ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند. در حال حاضر ده‌ها دانشجو در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند.

روند برخورد با زندانیان و فعالان امسال نسبت به سال‌های قبل سرعت بسیاری به خود گرفته است و ماموران اطلاعاتی و امنیتی در تعطیلات نوروز نیز از این امر غافل نشده‌اند.