رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۸ تیر ۱۳۸۶

عبادی: رسانه‌ای می‌خواهيم که هر دو نيمه‌ی ليوان را نشان دهد

توماس اردبرینک- روزنامه ان.آر.سی، تهران، 27 ژوئن*

هلند باید برنامه‌ی تکثر رسانه‌ای در ایران را ادامه بدهد. این حرف خانم شیرین عبادی، برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل است. او همچنین خواستار حمایت از وب‌سایت‌های ایرانی است.

شیرین عبادی، برنده ایرانی جایزه‌ی نوبل معتقد است که برنامه‌ی هلند برای تکثر رسانه‌ای در ایران باید به حضور خود ادامه دهد. بيست‌وهشتم ژوئن پارلمان هلند درباره‌ی ادامه دادن این برنامه‌ی 15میلیون یورویی رأی‌گیری دارد.

پیش از این چند تن از فعالان ایرانی مرتبط با برنامه‌های سازمان‌های خصوصی هلندی، در این روزنامه (ان.آر.سی) اظهار داشتند که پول دولت هلند کار ایشان را در ایران با خطر مواجه کرده است. حتی چند تن از فعالان ایرانی این پول را "خطرناک" نامیدند. به نظر ایشان این پول بهانه‌ای است برای رژیم تا مخالفانش را دستگیر کند. این برنامه‌ی هلندی از سال 2004 آغاز شده و بر اساس پیشنهادی از سوی دو نماینده‌ی پارلمان هلند یعنی فرح کریمی (از حزب سبز چپ) و فان بالن (از حزب ف.ف.د) تنظیم شد.

اما شیرین عبادی می‌گوید که هلند بایستی حمایت از وب‌سایت‌های ایرانی در خارج را مد نظر داشته باشد. او علاوه بر این پیشنهاد می‌کند که پارلمان هلند یک طرح قدیمی برای ایجاد یک کانال ماهواره‌ای ایرانی از هلند را دوباره احیاء کند. عبادی، که در سال 2003 جایزه‌ی صلح نوبل را دریافت کرد، یکی از مهم‌ترین دگراندیشان ایران است.

پارلمان هلند 28 ژوئن در مورد ادامه یافتن برنامه‌ای که هدف از آن چندگانگی رسانه‌ای در ایران است تصمیم‌گیری می‌کند.

عبادی می‌گوید: متأسفانه در ایران همیشه سانسور وجود داشته، حتی در زمان محمد خاتمی روزنامه‌نگارهای ایرانی مختلفی زندانی شدند. از زمانی‌که محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور شده سانسور افزایش یافته و وب‌سایت‌هایی مانند گویا دات کام و روزآنلاین دات کام فیلتر می‌شوند. جوانان ایرانی راه دور زدن فیلترها را بلدند. طبیعتاً نگه داشتن این سایت‌ها خرج زیادی دارد و فکر می‌کنم که سایت‌های خبری بیرون از ایران به بودجه‌ی خارجی نیاز داشته باشند.
او ادامه می‌دهد: اما یک فاکتور خیلی مهم هم اینجا هست. کمک خارجی به وب‌سایت‌ها نباید به محدودیت در استقلال تحریریه‌ی ایشان منجر شود.

ایالات متحده بودجه‌ای برای پیشبرد دمکراسی در ایران مقرر کرده. حکومت ایران می‌گوید که منظور از این پول، تغییر رژیم است. تفاوت این با برنامه‌های هلندی در زمینه‌های رسانه‌های ایرانی چیست؟

از زمان انقلاب 1979، ایران دیگر رابطه‌ای با ایالات متحده نداشته. رئیس جمهور آمریکا حمله به ایران را منتفی نمی‌داند. اما هلند و ایران روابط خوبی دارند. هلند قصد حمله به ایران را ندارد. فرق میان این دو بودجه این‌ست.

آیا شما با یازده پروژه‌ی رسانه‌ای که پول دریافت می‌کنند آشنا هستید؟

نه. نه به‌راستی. تا آنجا که شنیده‌ام رسانه‌های ایرانی از این بودجه استفاده‌ای نکرده‌اند. می‌دانم که در هلند به یک سازمان، یک وب‌سایت و یک ایستگاه رادیویی پول داده شده. متأسفانه هنوز فرصتی نداشته‌ام تا به این رادیو گوش کنم.

بودجه‌ی هلند در اصل برای ایجاد یک کانال ماهواره‌ای ایرانی برای پخش رو به ایران مقرر شده بود، کارکنان این کانال قرار بود از مخالفان ایرانی مقیم خارج تشکیل شوند. اما آن طرح در آن زمان قابل اجرا نبود. آیا هلند باید دوباره برای ایجاد کانال ماهواره‌ای اقدام کند؟

تلویزیون حکومتی ایران متأسفانه به‌خاطر سانسور موجود اطلاع‌رسانی خوبی انجام نمی‌دهد. برنامه‌های ماهواره‌ای که از لس‌آنجلس برای ایران پخش می‌شوند کیفیت پائینی دارند. آنها سطح فرهنگی این کشور را ارتقاء نمی‌دهند. خبرهای آنها تک‌بعدی و جانب‌دارانه است.
صدای آمریکا هم جانبدارانه شده است. موقعی که شخصی بر روی آن رادیو بخواهد از سیاست ایالات متحده انتقاد کند، مجری یا از آن پرسش جلوگیری می‌کند یا موضوع را عوض می‌کند.

بعضی کانال‌ها فقط نیمه‌ی پر لیوان را می‌بینند و بعضی دیگر فقط نیمه‌ی خالی آن را. ما نیاز به یک کانالی داریم که هر دو جنبه‌ی لیوان را بتواند نشان بدهد. هر کشوری که به این مسأله کمک کند امر خیری انجام داده است.

آیا دولت هلند باید به فعالانی که می‌گویند به‌خاطر این بودجه در معرض خطرند گوش کند؟

دولت هلند باید اولویت‌های خودش را مشخص کند. اینکه آیا برای آنها روابط سیاسی و تجاری‌شان با ایران در اولویت قرار دارد یا آزادی مطبوعاتی این کشور؟ اگر که بودجه‌ی خود را تمدید کنند به نفع روابطشان با ایران نخواهد بود. اگر بعد در آینده بخواهند قراردادهایی ببندند حکومت ایران از آن قراردادها کنار خواهد کشید. اگر برایشان دمکراسی مهم است پس باید برنامه را ادامه بدهند.

آن زمان تکلیف ترس از دستگیری در ایران در نتیجه‌ی این پول چه می‌شود؟

هلند باید علناً اعلان کند که چه کسانی این پول را دریافت می‌کنند. این بهترین راه برای پیشگیری از دستگیری‌ها است.

-----------------------------------------------
* Steun tv-zender voor Iran'

NRC Handelsblad (27-06-2007)

مطالب مرتبط:
«در ايران بهتر است پشت پرده کار کنيد»، مطلبی از خبرنگار ان.ار.سی در ایران
بدون خطرکردن به دستاورد بزرگی نمی‌توان رسيد، پاسخی به مقاله ان.ار.سی
داستانهای سرخپوستی درباره توطئه هلندی-آمريکايی، واکنش مدیر Press Now
شترسواری مدنی، دولا دولا نمی شود
مشکلات پنهان‌کاری در توزيع ۷۵ ميليون دلار برای کنشگران جامعه مدنی ايران

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

متاسفانه در هلند برای آقای اردبرینک یک مونوپولی رسانه‌ای راجع به ایران ایجاد شده. دلیلش هم این هست که از هلند تا آنجا که می‌دانم فقط دو روزنامه‌نگار به طور دائم ساکن ایران هستند. اردبرینک و خانم کارولین امیدی که هر از گاهی مطلبی برای نشریه تروا می‌نویسد. (همکار مشترکش هم با شما خانم ی. ن هست در پرس ناو)

راستش با مطالبی که اردبرینک راجع به ایران در ان.ار.سی یا رادیو بی.ان.ان کار می‌کند خیلی مشکل دارم. با کسانی مصاحبه کرده که مصاحبه شوندگان بعد از خواندن ترجمه فارسی، مطلب را تکذیب می‌کنند. همین خانم شیرین عبادی نقل قول جنجالی اردبرینک از خودش را راجع به همجنسگرایان ایرانی در کنفرانس مطبوعاتی برلین از اساس تکذیب کرد و حتی اشاره به جعل کرد. مطلب در دویچه وله چاپ شده و خودتان می‌توانید چک کنید.

اردبرینک که به خوبی می‌داند از سالهای پیش ده‌ها روزنامه‌نگار خارجی از ایران اخراج شده‌اند، ناچار است خطوط قرمز بخش تندرو سیستم حکومت ایران را رعایت کند.

یکبار دیگر به نوشته بالا نگاه کنیم:

مطلب سر بزنگاه جلسه علنی و نیمه علنی تصویب بودجه هلند برای رسانه‌های فارسی چاپ شده. اردبرینک در تمام نوشته‌های قبلی و مصاحبه‌ها و گفتگوهای رادیویی اش رسما با این طرح که هم مونوپولی و هم موقعیت ممتازش را در ایران به خطر می‌اندازد مخالفت کرده بود. لید مطلب بالا و نحوه طرح سوال هم بیننده را به این سمت می‌برد که اگر هلند به نفع خودش و رابطه حسنه با ایران و سود تجاری فکر می‌کند بهتر است از این طرح و تصویب بودجه صرف نظر کند. به سوال آخر توجه کنید. آیا این یک سوال بیطرفانه روزنامه‌نگارانه هست یا یک پیشنهاد به اعضای پارلمان و مشاوران وزیر‌ امور خارجه‌ دولت هلند؟
اردبرینک اگر می‌خواهد یک روزنامه‌نگار بیطرف باشد باید از ترسهایش و محدودیتهایش در ایران برای خوانندگان هلندیش بگوید.

-- Samen ، Jun 29, 2007 در ساعت 07:29 PM