همايش بزرگداشت ويرجينيا وولف

سعید شکیبا

برنامه‌ی این هفته‌ی رادیو همایش، به چکیده‌ای از همایش بزرگداشت ویرجینیا وولف، نویسنده‌ی نامدار انگلیسی اختصاص یافته است.
این برنامه را از اینجا بشنوید. (مدت برنامه: ۱ ساعت)

ترجمه‌ی رمان‌های «خانم دالووی»، «به سوی فانوس دریایی»، «خیزاب‌ها» و «اتاقی از آن خود» ویرجینیا وولف در زبان فارسی، جایگاه خاصی یافته و مورد توجه بسیاری از دوستداران زبان و ادبیات در ایران قرار گرفته است.

وولف در لندن به‌دنیا آمد و وقتی سه ساله بود، مادرش را از دست داد. پدرش، لزلی استیون، منتقد برجسته آثار ادبی عصر ویکتوریا و از فیلسوفان مشهور لاادری‌گرا بود. ویرجینیا از کتابخانه غنی پدر بهره بسیاری برد و از جوانی دیدگاه‌های ادبی خود را که متمایل به شیوه‌های بدیع نویسندگانی چون جیمز جویس، هنری جیمز و مارسل پروست بود در مطبوعات به‌چاپ می‌رساند.
مرگ پدرش در سال ۱۹۰۴ او را به شدت متأثر و گرفتار افسردگی مزمنی ساخت. او در سال ۱۹۱۲ با لئونارد وولف کارمند پیشین اداره دولتی سیلان و دوست قدیمی برادرش ازدواج کرد و همراه با همسرش انتشارات هوکارث را در سال ۱۹۱۷ برپا کردند انتشاراتی که آثار نویسندگان جوان و گمنام آن هنگام (از جمله کاترین منسفیلد و تی. اس. الیوت) را منتشر کرد.

طی جنگ‌های جهانی اول و دوم بسیاری از دوستان خود را از دست داد که باعث افسردگی شدید او شد و در نهایت در تاریخ (۲۸ مارس ۱۹۴۱) پس از اتمام آخرین رمان خود به‌نام «بین دو پرده نمایش»، خسته و رنجور از وقایع جنگ جهانی دوم و تحت تأثیر روحیه حساس و شکننده خود، با جیب‌های پر از سنگ به ‌رودخانه اوز در «رادمال» رفت و خود را غرق کرد.

مجله‌ی بخارا همزمان با برگزاری این بزرگداشت، ویژه‌نامه‌ای برای این نویسنده در 580 صفحه منتشر کرد. در این همایش مهدی غبرایی، ناهید طباطبائی، فرزانه قوجلو، لیلا صمدی، پگاه احمدی و علی دهباشی درباره كتاب‌ها و زندگی وولف به سخنرانی پرداختند.
در پایان این مراسم، بخشی از فیلم‌ ساعت‌ها که واپسین روزهای زندگی وولف را به تصویر می‌کشید پخش شد.