| رادیو زمانه > خارج از سیاست > برنامههای جدید > «هفت کوچه» | ||
«هفت کوچه»ونداد زمانی این کوچه هم شاهد نخستین عشق‌های معصوم کودکانه‌ام بوده و هم وسوسه‌های آکنده از هورمون نوجوانی را در سکوت صبورش تحمل کرده است. در این کوچه زنان جوان جرئت می‌کردند سرشان را برگردانند و دور از چشم اغیار، نگاه و سکوت هیجان‌زده‌شان را با نگاه هراسان و پرتمنای مردان جوان تلاقی دهند. کوچه‌ای خلوت که هم مسیر کوتاه شده‌ای را در دل قدیمی‌ترین محلات شهر برای رهگذران تدارک دیده و هم قرارگاه بازی‌ها و شیطنت‌های نسل‌های متمادی از دختران و پسران شهر بوده است. « هفت کوچه» همیشه اتفاق جدید و مخفیانه‌ای را در خود می پروراند و قدم زدن و عبور هرباره از آن، با تجربه‌ی تازه‌ای مصادف می‌شد که می‌توانست عطش سیری‌ناپذیر کنجکاوی را برای مدتی سیراب کند. رهگذران این کوچه طولانی و غیرمتعارف با بقیه مردم کمی فرق داشتند، به ندرت شاهد گذر پدر و مادرم از این کوچه بوده‌ام؛ نه از مدیر مدرسه خبری بود و نه از بازاری معتبر شهر. هرگز شاهد تردد یک روحانی از این کوچه نبوده‌ام. گاهی به افکار توهم زا میدان می‌دادم و می‌پنداشتم مردی که قفسی در دست دارد و سراسیمه از کنار من گذشته است، غریبه‌ی پرنده‌بازی است که می خواهد از شهر بگریزد. سال‌هاست که در کابوس و یا رؤیاهای شبانه، گذری به «هفت کوچه» دارم تا شاید بتوانم مثل همیشه از آنجا شاخه‌ی گل زیبایی را به زندگی روزمره خود بیاورم، گلی وحشیٍ پررنگ و بویی که به یادم خواهد آورد که ورای عادت‌ها، سنت‌ها و تعصبات، دنیای فرخنده و فارغ‌بالی نیز وجود دارد که می‌شود بدون ترس و بهتان، احساسات و افکار ممنوع را بروز داد. به پیشنهاد سردبیر زمانه، قرار شد صفحه فرهنگی « هفت کوچه» پا بگیرد و به صفحات فرهنگی متعدد زمانه افزوده شود تا دریچه‌ای باشد برای مطرح کردن بحث‌ها و مطالبی که تابوهای شرقی را به چالش می‌کشد. «هفت کوچه» مملو از رازها و انکارهایی است که از روی ضرورت چندصدایی است و نمی تواند فقط یک نگاه و یک نوع صدا را برتابد. به همین دلیل امیدواریم ضمن فراهم آوردن نوشته‌های جذاب وگستاخ و درخواست همکاری از نویسندگانی که کنجکاوی‌های مشترک دارند و از همه مهم‌تر، منعکس کردن نوشته‌ها و نظرات شما خوانندگان عزیز، بر شیطنت، جذابیت و شعور« هفت کوچه» بیفزاییم. کاش هر محله یک هفت کوچه داشته باشد  |
||