بی خیال

علی بی خیال، چرا بی خیال؟

امید حبیبی نیا نوشته است از فاصله دور، نزدیک، بسیار نزدیک و بسیار دور با بی بی سی در ارتباط بوده است اما ننوشته که اکنون در چه فاصله ای ست! از آنجا که بعید است آدم کارمند بی بی سی باشد و مجال نقد داشته باشد احتمال می دهم که ایشان اکنون در فاصله دور یا بسیار دور باشند با این حال نظرم بر این است که صرف نظر از اینکه شیوه استخدام یا پیروی از مدل پارتی بازی در بی بی سی فارسی چطور بوده است برای مخاطب عام برنامه ها و محتوای آنها مهمتر است چون چیزی است که روی صفحه تلویزیون می بیند این حکم البته برای رد سخنان امید حبیبی نیا نیست که اگر بی بی سی نیروی انسانی بهتری داشته باشد عملکرد بهتری خواهد داشت اما به نظر من این بحث در مورد سازمان است و او باید بیشتر به بحث تحلیل محتوایی خودش بپردازد که برد بیشتری دارد.
منباب پیشنهاد عرض شد البته.

آقای حبیبی نیا به نکات جالبی اشاره کرده اند، به عنوان یک دانشجوی دائمی علوم اجتماعی همواره مباحث مربوط به رسانه های ایران را دنبال کرده ام و در این گذر مطالب و تحلیل های آقای حبیبی نیا که در زمانه منتشر شده اند را بسیار ارزشمند یافته ام ولی اکنون می خواهم با اجازه ایشان به نکته دیگری اشاره کنم، به اعتقاد اینجانب مهمترین چالشی که بی بی سی با آن روبرواست مشروعیت آن است که نویسنده محترم فقط به یک اشاره بسنده کرده (البته در وبلاگ شخصی به آن پرداخته اند) اما در واقع امر: بی بی سی در میان مخالفان حکومت به مزد بگیر و حامی رژیم و یا حداقل محافظه کاری و مماشات و در میان طرفداران حکومت به توطئه نیات سو و یا حتی مخالفت مشهور است، در نتیجه ایجاد تعادل بین این دو کفه چالشی ست که این تلویزیون با آن روبروست.
باید نگریست و دید چگونه از پس برمی آید!

متاسفم که چنین مطلبی که در حد یک پست وبلاگ معمولی است به عنوان وبلاگ زمانه ( که تقریبا سرمقاله زمانه است) منتشر میشود. متن پر از پیش فرض و ادعاهای واهی است .
برای شخص نویسنده و ادیتوریال زمانه متاسفم

نويسنده اين مقاله چقدر سابقه کارحرفه اي در تهيه و اجرا ومديريت برنامه هاي تلوزيوني دارند که اين چنين قاطعانه در باره همه چيز ( واز جمله « تالک شو ! » )داد سخن ميدهند؟

نویسنده تا آنجا که من می دانم و در گفتگو با شبکه بین المللی روزنامه نگاران منتشر شده وی در 9 سالگی وارد تلویزیون مرکز اصفهان شده و مجری برنامه قصه بوده است، بعدها سینما و ارتباطات خوانده و در صدا و سیما کارگردان، تهیه کننده، مجری، کارشناس بوده و در تولید حدود 100 برنامه تلویزیونی از سال 70 تا 82 شرکت داشته است، دروس تجزیه و تحلیل برنامه های تلویزیونی و ارتباطات تصویری را تدریس می کرده و معاون گروه پژوهش معاونت سیاسی بوده است .
با جستجو در اینترنت البته می توان به اطلاعات تکمیلی دست یافت.

بنابراین فکر می کنم نویسنده کمی محق باشد که در باب تلویزیون و تالک شو داد سخن بدهد!

اصولا هر جایی که پای ایرانی ها برسد ترویج فرهنگ می کنند . از آن جمله همین پارتی بازی در استخدام نیرو در بی بی سی است .اگر علاقه مند به همکاری با بی بی سی هستند بهتر است یک رفیق خوب ِ حرفه ای ! کار بلد ِ با مرام ان طرف داشته باشید .

من همیشه طرفدار خواندن کامنتهای مطالب جنجالی بودم، از پاراگراف دوم این متن هم حدس زدم که این یک متن معمولی نیست بلکه نویسنده رو در بایستی تعارفو ایرانی بازی را کنار گذاشته رک و راست نظرش را نوشته ولی از کامنت برخی از کامنت گذارهای سایت سردرنمیاورم این شاید بخشی از فرهنگ ماست که اول منتقدر را می کوبیم بعدش هم خود مطلب را نمی خوانیم!!!

مثلا خواننده ای به نام علیرضا بدون هیچ درنگی پرسیده اصلا نویسنده خودش چکاره اس؟!!!
یعنی نویسنده اگر کاره ای نبود امکان داشت در وبلاگ زمانه مطلبی در باره موضوع نه چندان عادی مانند این مطلب یا یاداشت بنویسد؟
خوب لابد اهل نقد و تلویزیون و روزنامه نگاری ست حالا گیرم که ما فرصت نداریم که برویم مطالبش را بخوانیم یا سابقه ش را جستجو کنیم همین جوری الهبختکی باید حرفی بپرانیم؟!
نمیدانم ادیتوریال زمانه باید همین حرفهای الکی را درج کند یا نه ولی بهرحال در توهین آمیز بودن این کامنتها برای من شکی نیست، نیلوفر محمدی نیز ابراز تاسف کرده که چنین مطلبی که ادعای واهی و پیش فرضی است منتشر شده ولی فراموش کرده که بگوید کدام قسمت و چرا؟
آخر این چه فرهنگ کامنت گذاری است؟ تا کی الکی و الهبختکی می رویم توی شکم نویسنده؟ کامنت یعنی اظهار نظر در باره مطلب نه توهین به نویسنده، سایت و دست اندرکارانش!

در باره مطلب، فکر میکنم باید یک بار دیگر آن را بخوانم و بعد نظر بدهم متن را باید دوبار بخوانم تا بفهمم کامنتی دارم یا نه!

رفتارشناسی خانوادگی ما در برابر ماهواره

حدود شش عصر از سرکار می رسم خانه، پدرم در حال روزنامه خواندن کانال حیوانات و مستند نگاه می کند، اگر پدرم نباشد و مادر خانه ایشان برنامه های آشپزی و خانه داری کانال های لس آنجلسی یا وکالت و مشاوره پزشکی و زیبایی و تجاری و غیره را دنبال کرده اگر یادشان باشد سر شام در باره ش به ما خبر می دهند اگر هیچ کدام نباشند و خواهر کوچکتر خانه باشد فقط موسیقی غربی

اگر به من مجال بدهند یک چرخ ارضی در هات برد می زنم از کانال های آلمانی گرفته تا لس آنجلسی دنبال فیلم نادیده یا برنامه ای در باره فیلم که به فیلمی مان سفارش بدهم.

سر شام هم سری به وی او ای می زنیم و آخر شب هر کسی می رود سر کار و زندگی خودش، من هم لپ تاپ به دست یا سریال های شبکه های داخلی را تحمل می کنم یا برنامه های ماهواره ای انتخابی خواهرم را و اگر غیر قابل تحمل بود پیش به سوی اتاق بالا و فیس بوک و چت و گاهی هم مقاله ای از ای میلی یا جکی اگر هم حوصبله مبارزه با فیلتر داشته باشم سری به سایت های خبری و زنان می زنم و شاید هم سری به بی بی سی و زمانه و یکی دو تا سایت تفریجی برای تفریح سالم آخر شب، تا فردا روز از نو روزی از نو و...

توضیح این را به توصیه یکی کامنتیدم اینجا!

چند پیشنهاد به بی بی سی:

1. خیلی مهم: بی بی سی پارسی ، نه "فارسی"، همانگونه که Persian را با P می گویید، چرا و چه کسی باید پارسی را دوباره به نام درست آن بگوید؟ آیا باید منتظر نسل های هزاران سال آینده باشیم؟ یا منتظر مریخی ها ؟ چرا ف را این همه سال با آنکه می دانیم نادرست است تکرار کرده ایم؟ به هر حال همانگونه که گوگل راه درست پیش گرفته پیشنهاد می کنم بی بی سی هم همین کار را کند، آسمان به زمین نخواهد آمد.

2. فونتی که در نوشته می بینیم شماره های 4 ، 5 ، و 6 را عربی نشان می دهد، این مورد حتماً درست شود.

3. اکنون که تصویر نوید دهنده آغاز پخش برنامه ها نمایش داده می شود، سه ساعت گذاشته شده گرینیچ، تهران، و کابل، پس دوشنبه چه؟ آیا در برنامه های آن نیز نام و نشانی از دوشنبه و تاجیکستان نخواهیم دید؟ آیا زیر نویس ها و بخش های خبری به سیریلیک به صورت یک بخش کوچک 10 تا 20 دقیقه ای پخش خواهد شد؟ اگر که نه، پیشنهاد می کنم بی برو برگرد این کار انجام شود.

همین، امیدوارم کسی از بی بی سی پیشنهادهای من را بخواند چون سایتشان فیلتر است و راه تماسی ندارم.

تلویزیون فارسی بی بی سی در نهایت برای جمهوری اسلامی عادی می شود و تلویزیونی می شود مانند بقیه تلویزیون ها، اولا به این دلیل که جمهوری اسلامی به این تلویزیون نیاز دارد، ثانیا به این دلیل که بی بی سی محافظه کار است و کارمندانش از کارمندان سابق رسانه های داخل کشور و مورد اعتماد هر دو سو بوده اند و ثانیا به این دلیل که دولت فخیمه به استمرار روابط در سطوح بهتر با دولت ایران نیاز دارد

اولا «ماهیانه» و «سالیانه» غلطه. «ماهانه» و «سالانه» درسته

در ثانی جالبه که بخشهایی از مطلب حذف شده. چیزی که تو گوگل ریدر خوندم یک چیزهای دیگه ای هم داشت. شما اول مطلب رو منتشر می کنین و بعد می خونینش؟

این دفعه سوم است که اینجا کامنت می گذارم شاید نوع لحن من را نمی پسندید که درج نمی کنید پس یک سوال می کنم، کجای نوشته آقای حبیبی نیا انتقاد سخت و بی تعارف از بی بی سی است؟ اگر جایی هست که ما نمی بینیم به من خبر بدهید، چون متاسفانه نه علم غیب دارم و نه تحلیل متن بلدم!

1-چگونه می توانيم در باره رسانه ها نظر بدهيم اگر هنوز نمی دانيم که نام برنامه «تاک شو» است نه «تالک شو».

2- اون آقا يا خانم «بی نام» می شه چند تا از اون 100 تا برنامه ای که آقای حبيبی نيا برای تلويزيون ساخته را اسم ببرن؟

آقا یا خانم بدره ای استفاده از گوگل برای سرچ کردن بسیار سودمند است در این مورد برخی از برنامه های ساخته شده توسط ایشان را می توان در یوتیوب یا اینترنت پیدا کرد، به علاوه تا آنجا که من می دانم ایشان سردبیر اخبار فرهنگی شبکه خبر بوده ، آیا نوشتن یک نام در گوگل این قدر سخت است؟
نکته دیگری که در باره تالک شو گفتید نیز می تواند درست باشد بهرحال این اصطلاحی انگلیسی است و در متون تخصصی هم به همین ترتیب نوشته شده است، باز هم اگر از گوگل استفاده کنید خواهید دید که در گوگل نویسندگان هم از "تالک شو" و هم از "تاک شو" استفاده کرده اند. در ثانی امیدوارم متن را خوانده باشید در این صورت خواهید دید که صرفنظر از اینکه ما نویسنده را بشناسیم یا نه، متنی تحلیی است.
موفق باشید

تنها مطلب جامع و تحلیلی که در باره تلویزیون فارسی بی بی سی خواندم همین بود.
موفق باشید و امیدوارم از بعضی نظرات مغرضانه دلگیر نشوید کار خودتان را ادامه بدهید.

آقای حبیبی نیا در مجموع با کلی گویی هیچ نمی گوید جز این که ظاهرا ایشان به تنهایی مهمترین نظرسنجی در زمینه ارتباطات را انجام داده اند. استفاده از چند کلمه مثل ارتباطات ، رخداد، چالش و از این دست مطلبشان را علمی جلوه دهند و با اختراع عبارات بی معنی مثل ویراژ دادن خواننده را سردرگم کنند و دکان کارشناس ارتباطات را برقرار نگه دارند. جای تاسف از رادیو زمانه که مرتبا از ایشان طلب چاپ می کند و یکبار از خود نمی پرسد محتوای این مطالب چیست و نویسنده چه می خواهد بگوید.

آقای حبیبی نیا از شما که کارمند بی بی سی بوده اید انتظار دیگری جز تعریف و تمجید از این رسانه نمی رفت، واقعا دادن القابی چون اولین تلویزیون حرفه ای و دادن آمار و ارقام نجومی به منظور مرعوب کردن دیگران با عنوان یادداشت تان یعنی چالش های بی بی سی جور در می آید؟
این چه جور نقدی ست که همه ش به نفع یک طرف ماجراست؟

بسیار تحلیل جالب و منطقی بود، برنامه های بی بی سی را از اینترنت دیدم و با نظر شما مبنی بر حرفه ای بودنش کاملا موافقم، سرافراز باشید

الحمدالله که چالش نیروی انسانی بطرز شایسته ای حل و فصل و ماستمالی شد!

چالش نیروی انسانی به روایت صادق صبا: يکی از مشکلات اصلی راه اندازی تلويزيون فارسی، کمبود خبرنگاران تلويزيونی بوده است (رادیو فردا، دیروز) یک پرسش: آقایان و خانم ها، چند درصد از نیروها تجربه کار تلویزیونی داشتند؟ چند درصد از کسانی که تجربه کار تلویزیونی داشتند مردود شدند؟
جواب بدهید جایزه بگیرید!

بسيار عالي بود.

با بیشتر نظرات آقای حبیبی توافق دارم. و نقدهای ایشان را بسیار کارساز و حرفه‌ای میدانم. (مطلقن با نظر آقای علیرضا مخالفم که گویا فقط کسانی که سابقه برنامه‌سازی تلویزیون دارند حق نقد دارند: ''نويسنده اين مقاله چقدر سابقه کارحرفه اي در تهيه و اجرا ومديريت برنامه هاي تلوزيوني دارند'')
برنامه‌های این کانال را با امید بسیار نگاه کردم. کسل کننده بود، در این دو روز چند بار این پروموی نیم ساعته را تکرار کرده‌اند. پروموهای بی‌بی‌سی را در انگلیسی هم می بینم، کسل کننده است. گاهی مصاحبه‌ها همراه با تکستهای غیر مرتبط پخش می‌شود که خیلی غیره حرفه‌ای و بی‌مزه است.
گذشته از اینکه یک رسانه همگانی مستقل برای ایران با نرمهای مدرن، هنوز وجود ندارد، هر رسانه‌ای در این مسیر قدم بردارد، موفق خواهد بود. شاید بی‌بی‌سی برای مستندهایش درجهان شهرت دارد. چنانچه بخش فارسی نیز بهمین ترتیب قادر به تهیه مستند پر محتوای باشد، بسیار موثر خواهد بود. کمبودهایی مثل محدودیتهای جمهوری اسلامی را یک رسانه مدرن می‌تواند با استفاده از انترنت و امکانات مدرن آن جبران کند. هرچند تا بحال هیچ رسانه ایرانی(بجز کارهای محدود زمانه) در این میدان و کارایی‌های آن قدم نگذاشته است. ولی دلیلی ندارد که یک جایی، رسانه‌ای، زمانی این شیوه را شروع نکند( I Report CNN).

فركانس اين شبكه كي ميدون
قرار دوشنبه 30دي مصاحبه با گروه كيوسك
در مورد فستيوال راك در دبي بشه در اين فستيوال كاوه يغمايي پسر كوروش يغمايي هست فركانس يكي بگه

چند نکته در باره چالش هایی که آقای حبیبی نیا ذکر کرده اند: در مورد نیروی انسانی چالشی در کار نبوده چون اولا بی بی سی کارمند لازم داشت ونه روزنامه نگار و دارای تجربه در تلویزیون، ثانیا اقوام و آشنایان همیشه در صحنه بودند(خواهر،برادر،همکار، دخترخاله و... که هم اکنون استخدام شده اند) و ثالثا به دلیل کارنابلدی سردبیرانش بهتر بود که همگی در یک سطح باشند که کسی برای دیگران ادعایی نداشته باشد.
در مورد تعامل با حکومت هم که بی بی سی همواره با انواع حکومت ها در ایران مراوده و به اصطلاح تعامل داشته منتهی چون دولت احمدی نژاد اصولا دولتی نیست که بتوان روی حرفش حساب کرد ظاهرا در ایجاد دفتر در تهران دچار مشکل شده اند، نکته ای که در اینجا قابل بررسی است که این مشکل چقدر در سیاست های بی بی سی فارسی ممکن است تاثیر بگذارد یعنی بیشتر روی خوش نشان دهد یا...؟، امیدوارم نویسنده به این موضوع هم بپردازد.
در مورد چالش تولید هم اگر بی بی سی بتواند امکانات تولیدی برنامه سازان و شرکت های تولید برنامه را به کار بگیرد که برنامه های اجتماعی فرهنگی و مستند اختصاصی تهیه کنند و یا حق امتیاز آنها را بخرد اولا از نظر تنوع بهتر خواهد بود زیرا در حال حاضر برنامه هایش برای مخاطبان جوان تر تنوع لازم را ندارد و ثانیا میدانی برای تولیدات مستقل ایجاد می کند که می تواند ضعف های خود تولیدات بی بی سی را بپوشاند.
نکته دیگری که نظرم را جلب کرد در این مدت ضعف هایی بود که در مجریان به ویژه فرناز قاضی زاده و ناجیه غلامی دیدم، موسوی هم هنوز جا نیفتاده، با این حال اگر روی خودشان کار کنند و فیدبک بگیرند احتمال بهتر شدنشان هست چون مجریان نقش اصلی را در این میان دارند.
محتوای این مطلب را بسیار پسندیدم و از برخی کامنت ها هم حیرت زده شدم به نظرم این ها کامنت هایی هستند که توسط افراد خاص و با هدف خاص نوشته می شوند و باید نادیده گرفته شوند.

بہ نظر من بلوچ بی بی سی ھیچ فرقی با جمھوری اسلامی ندارد!

به هر حال ورود تلویزیون بی بی سی به عالم رسانه ها اتفاق میمون و مبارکی است به فال نیک می گیرمش و رویاهامان را با آن بیشتر می پرورانیم

با توجه به اینکه از ابتدای انقلاب مستندترین اخبار وگزارشات را از رادیو BBC
میشنیدم وبا راه اندازی سایت فارسی BBC مدتها از طریق این سایت نیز اطلاعات واخبار درست را که متاسفانه در رسانه های این مملکت حکم کیمیا را پیداکرده است دریافت میکردم با فیلتر شدن سایت و محدود شدن به رادیو وساعات پخش آن راه اندازی تلویزیون فارسی BBC بسیار مطلوب میباشد و با توجه به برنامه های آن قطعا مورد استقبال روز افزون فارسی زبانان وبخصوص ایرانیان قرار خواهد گرفت.
ّبهروز
سی ام دی ماه 87

هزاران نفر انسان بی گناه را در غزه قصابی می کردند BBC رفته بود گل بچینه که متاسفانه مردم جزیره خودشون هم تا فهمیدن کمر به تحریم این شبکه مشروع بستن.

امکان استفاده هر چه بیشتر از رادیو و تلویزیون که هنوز پر مخاطب ترین ها هستند، برای همگان.

تا حالا شبکه به این خوبی نداشتیم به همه کارکنان بی بی سیBBC تبریک می گویم همه برنامه هاشون عالی با کیفیت و پر محتوا است البته شبکه VOA نیز شبکه خوبه ولی خیلی طرفداری از حکومت شاهنشاهی می کنه که باید این رویه را تعدیل کنه.

خوب است آقای حبیبی نیا درباره این دیدگاه تاریخی که اتفاقا مصاحبه شونده آن سابقه همکاری بسیار با بی بی سی فارسی هم داشته نظر دهد: http://www.tabnak.ir/pages/?cid=32682

به بناگوش
شما تقریبا مصداق بارز نخوانده فتوا صادر کردن هستید. بی بی سی فارسی که در روزهای انتهایی جنگ غزه راه افتاد، بدون اغراق از هر بخش خبری بیش از دو سوم اخبارش را به غزه اختصاص داد. با خبرنگار در بیت المقدس و گاهی هم لب خطی که ارتش اسراییل اجازه استقرار خبرنگاران را می داد. از بیروت هم مدام گزارش می داد. گزارش ها هم به طور کلی کفه اش به نفع فلسطین می چربید. در میزگردی هم به همین مناسبت آقایی از سازمان حقوق بشر اسلامی آمده بود که طبیعتا در محکومیت اسراییل حرف می زد.
شما اگر بدت می آید از بی بی سی، بحث دیگری است. اما چیزی را ننویس که ربطی به حقیقت ندارد. بعد هم کی و کجا مردم جزیره کمر به تحریم بی بی سی بستند؟

مطلب خیلی خوبی بود.
موفق باشی

من فكر ميكنم اگر بي بي سي دو شاخص روحي بيننده ايراني را اگر در نظر بگيرد در كارش بسيار موفق خواهد شد:اول)روحيه طنز: در اين باب ميتوان دست به ساخت برنامه هاي كوتاه مدتي چون آقاي مربوطه(درپيش از انقلاب)در رابطه باموضوعات روز زد. دوم)جايزه!!!بله تعجب نكنيد حتي بچه سوپرميلياردرهاي ايراني از اينكه يك شيئ(گيرم بي ارزش)را بدون پول دادن به دست بياورند ،شب خوابشان نمي برد. بنابراين بايد بي بي سي به همه چيز جايزه بدهد!بهترين عكس ،اي ميل يا وب كم ارسالي و ...

سلام دوستان، من در اتاق خبر تلویزیون فارسی بی بی سی کار می کنم و خوشحال می شوم تا آنجا که بتوانم به پرسشهای شما درباره بخش خبری شبکه پاسخ و نظرهایتان را به افراد مسوول انتقال دهم. your.loving.pal@gmail.com

Mr.Omed Habib Naya ,
Please answer : Why did BBC cancel the Tajikistan name from it site ? You had to answer first this subject ,than write an article. Can you answer : Why does BBC prepare programs for Persian speaking ? Does England love too much Iranian ? Why England does not love Tajik ? Please answer these questions

جناب "نام مستعار" اگر اينطور است بهتر بود اي‌ميلي در دامنه‌اي مربوط با بي‌بي‌سي ارائه ميكرديد! با وضعيت بد امنيتي در ايران اين كار شما شايسته نيست!

چرا زمانه در باره بی بی سی فارسی سکوت کرده؟ آقای حبیبی نیا نمی خواهید به وعده تان مبنی بر نقد این برنامه ها عمل کنید؟ اکنون دو سه هفته ای گذشته و فرصت خوبی برای ارزیابی فراهم آمده است.

تنایج نظر سنجی هایتان که خیلی هم از ان واز خودتان برای انجام ان تعریف کردید قابل دریافت نیست.

بدون نام عزیز، نتایج نظرسنجی برای استفاده عموم در نظر گرفته نشده بودند، با این حال اگر در زمینه پژوهش های رسانه ای مشغول هستید می توانم آنها را در اختیار شما (بدون تعریف از خود) قرار دهم، شاد باشید.

سلام و احترامات فروان به دست اندرکاران تلویزیون فارسی بی بی سی!
جای بسیار مسرت است که بازهم شبکه جهانی بی بی سی یک ابتکار نو را آغاز کرده اند بخصوص برای شنوینده های بی بی سی که تلویزیون فارسی را آغاز کردند اما میخواهیم چند پیشنهاد خود را ارایه بداریم که اول باید ساعت برنامه را زیاد نماید. و ضمناً برنامه های معلوماتی تفریح و سیاسی را در اوقات مختلف به نشر رسانید.. با امید بهتر شدن برنامه های شما.
خدا نگهدار
محمد امین "سمندر" از کابل

به نظر شما چرا ايمقدر از فرهنگ ايراني وملي دور شديم مگر اسلام مال عربها نيست؟!چرا اينقدر ما سفت وسخت در كشورمان اجرا ميكنيم كه عربها در كشور خودشان هم به آن ايفقدر وابسته نيستند

برنامه هاي تلويزيون بي بي سي فارسي بسيار عالي ومتنوع ميباشد درصورت امكان بيشتر از قوميتهاي هندوستان و حيات وحش دنيا استفاده شود
از زحمات شبانه روزي شما تشكر ميشود

به یاد او که...

این روزها برنامه های متنوع و جذابی در بخش فارسی تلویزیون ‌‌‌BBC پخش می شود که از دیدگاه های مختلف قابل بررسی است.

با نزدیک شدن به روزهای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این شبکه انگلیسی با طراحی بخش های مختلف از جمله میز انتخابات-نوبت شما-خبرنگاران و ... قصد دارد با مخاطب قرار دادن ایرانیان داخل و خارج نقش به ظاهر واسطه ای را در واگویی اخبار داخلی و خارجی یا تجمیع افراد و برگزاری پرسش و پاسخ در زمینه انتخابات -و در حال حاضر شرکت کردن یا نکردن در آن- ایفا کند.

آیا باید (یا بهتر است) در انتخابات شرکت کنیم یا نه؟ این سوال امروز این شبکه است.

و اما چند نکته:

مراجعان و مخاطبان اصلی این شبکه سه دسته اند: مخالفان نظام جمهوری اسلامی، مخالفان احمدی نژاد یا موافقان کاندیدایی دیگر که حدود ۹۰ درصد را تشکیل می دهند و چند نفر که برای دفاع از رهبر و نظام با این برنامه تماس می گیرند.
این برنامه سعی خود را در بی طرف نشان دادن خود به کار می گیرد و به ظاهر نیز در این امر موفق است. یک سیاست کلی در ‌‌‌‌‌‌‌‌BBC اعلام بی طرفی در مواضع و سعی در نقل قول سخنان و اظهارات در خبرها و سخنان کارشناسان و افراد حقیقی و حقوقی است. این سیاست از آن جا ناشی می شود که؛راست بگو تا مورد اعتماد شوی؛. این می تواند یک راه همیشگی یا خود یک سیاست پیچیده شود تا با کسب اعتماد مخاطب در زمان لازم با ارسال پیامی که منافع انگلیس یا آمریکا را تامین می کند به مطلوب دست یابد. مثال این را در جریان غزه و عدم پخش آگهی برای مردم این منطقه شاهد بودیم که پس از افشای این خبر شبکه به راه افتاد تا با اعزام خبرنگار آخرین وضعیت غزه را در یک مستند تاثیر گذار (که به راستی نیز چنین بود) به نمایش گذارد. در جریان انتخابات ایران هم ارائه رسوایی های مالی در انگلیس و بحران اقتصادی در آمریکا و یا انتقاد از سیاست های این دو کشور می تواند به جذب اعتماد مخاطب ایرانی کمک کند.
و اما در پس تمام این موضوعات اجتناب بسیاری از مردم (بهخصوص طیف مذهبی) از این نوع شبکه های به ظاهر ضد رژیم است که اتفاقاْ همین بخش مردم نقش مهمی در نتیجه انتخابات دارند و غایت امر عملاْ به پیش بینی های اشتباه (به خصوص در دوره قبل که البته تنها صدای این شبکه قابل دسترسی بود) این شبکه منتهی می شود.
این روزها بحثی درباره حضور یا عدم حضور دراین شبه مطرح شده که به ظاهر تشریک عقاید به حساب می آید ودر حقیقت نماینده طیف خاصی از جامعه است و بحث روز ایران. طرح این بحث از نظر روانشناسی باعث القاء اهمیت این موضوع وایجاد یک گزینه به نام رای ندادن در ذهن افرادی که حتی به آن فکرنکرده اند می باشد. به نظرمی رسد جناح مخالف با تغییر سیاست مداخله مستقیم حال درصدد به اصطلاح روشن سازی افکار عمومی در جهت شناخت بیشتر ازراه کارهای مقابله با رژیم برآمده است. طرح بحث شرکت یا عدم شرکت به نوعی انتخابات در ایران را با یک چالش ناگریز مواجه میکند چراکه چنین بحثی در خود انگلیس یا آمریکا اصلاْموضوعیت ندارد و طرح نمی شود.
به نظر می رسد تنویری اساسی در باره سیاست جدید این گونه شبکه ها (که به نظر بسیار باهوش تراز شبکه هایی مثل صدای آمریکا که به مخالفت مستقیم با نظام پرداخته و شبیه به رسانه ملی ایران-که البته سیاست رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران یک سیاست واکنشی در قبال آن ها بوده- خود را ازهیبت یک رسانه خارج کرده است) در محافل عمومی و خصوصی ضروری است و قطعاْ در سال های پیش رو با هجومی نرم از سوی این گونه رسانه ها روبرو خواهیم بود.

وَ مِنَ الله توفیق

دکتر مهدی وزیریان