آزمايش می کنيم: يک، دو، سه

از امشب و در حالی که ساعت به صدسالگی مشروطه نزديک می شود پخش آزمايشی راديو زمانه را آغاز می کنيم. يا بگوييد تمرين مان. الا اينکه اين نمايشنامه ای است که هر روز به سبک بداهه نويسی نوشته می شود. داستان را می دانيم اما حوادث کوچک و بزرگ اش را نه. امشب تمرين اول است. برای آزاده و برای همه اعضای تيم کوچک ما. اين کار پر از "اول" است. داريم برای اول بار يک کار بزرگ را به شکل اکتشافی طراحی و اجرا می کنيم. فکر می کنم با مخاطبانی که داريم اين کار معنی دارد. مخاطبان ما می توانند در شکل گيری ما نقش داشته باشند. می توانند بازی را تصحيح کنند و می توانند حتی به روی صحنه بيايند. راديو زمانه يک فکر است. گروه بسته و از پيش تعيين شده ای نيست. هر کس به ايده رسانه دوسويه دلبسته است می تواند شنونده/ توليدکننده زمانه باشد.

ما برای يک ماه در نقش يک راديوی اينترنتی ظاهر می شويم. تا تاکيد کنيم که اينترنت برای ما اهميت بنيادين دارد. ما تمرين مان را اينجا انجام می دهيم که به نظرمان عرصه رسانه های خودمونی است. می خواهيم با اين رسانه ها هم-سايه باشيم. بعد البته ماهواره هم هست و موج معمول راديويی. اما ما همچنان به آنچه از وبستان و وبلاگستان آموخته ايم و می آموزيم وفادار خواهيم ماند. قول داده بودم اينجا در باره اش بنويسم اما حالا فکر می کنم درست آن است که در اولين مطلب وبلاگ زمانه در بلاگ-سايت راديو بنويسم. آنهم بزودی پرده برداری خواهد شد - شايد کمتر از يک هفته ديگر.

الان ساعت من در آمستردام 15:51 است. بايد بروم تا برای تمرين آماده شوم. ساعت 18:00 صدای زمانه را خواهيد شنيد. با گزينه ای از موسيقی هايی که کمتر شنيده می شود: موسيقی زيرزمينی. پيشدرآمدی برای ما که می خواهيم صداهای کمتر شنيده شده شنيده شود:

www.radiozamaneh.com

صفحه پخش آزمايشی بخشی هم برای ارسال پيام صوتی دارد. بفرستيد تا در برنامه پخش شود. آهسته آهسته شکل خواهد گرفت. حوصله کنيد.