بحث مسایل امروز موضوع معادلات جناحی است

اردوان روزبه

آذربایجان این روز ها باز هم شاهد دستگیری گروه‌هایی دیگر از فعالان مدنی بود. برخی از خبرها اشاره از این دارد که تعدادی از فعالان تبریزی در طول خرداد و تیرماه گذشته دستگیر شده‌اند. یاشار حکاک پور سخن گوی سازمان دفاع از زندانیان آذربایجان است. از او خواستم تا در این مورد توضیح دهد:

در پی راهپیمایی خانوادگی که به همت اداره‌ی تربیت بدنی آذربایجان شرقی برگزار شده بود، آقای مهندس علیرضا فرشی (مدرس دانشگاه و فعال مدنی آذربایجانی) در روز یکم خرداد ماه ۸۸ دستگیر شدند،. علت دستگیری ایشان و برخی از فعالین آذربایجانی بیان خواسته‌ی آنان مبنی بر حق تحصیل به زبان مادری در مدارس بوده است.

درخواست آموزش به زبان مادری در آذربایجان برابر با دستگیری، آزار، اذیت و بازداشت‌های طولانی‌مدت و بعضی موارد شکنجه است. بعد از آن از اداره‌ی اطلاعات تبریز به عباس جمالی وکیل آقای فرشی زنگ زدند و به ایشان گفتند که ما اجازه‌ی ملاقات به وکیل و همسر ایشان می‌دهیم. برای ملاقات آقای فرشی همسر آقای فرشی به همراه وکیل به اتاق ۳۷ زندان تبریز مراجعه کردند. اما در کمال تعجب مأمورین اطلاعات تبریز با نشان‌دادن حکم جلب به وکیل پرونده، خانم دیدار همسر آقای فرشی را هم دستگیر کردند. به‌عنوان علت دستگیری آن چیزی که در حکم جلب آمده بود، شرکت در راهپیمایی خانوادگی خرداد ماه تبریز در ائل‌ گولی و سردادن شعار مدرسه به زبان ترکی بوده است.

علاوه براین در اردبیل پنج فعال مدنی آذربایجانی به اسامی آیدین ذاکری، منصور سیفی و پروین نوبخت به‌اضافه‌ی علی سیفی و ایلقار مؤذن‌زاده در طی ماه اخیر دستگیر شده‌اند که در ۱۰ خرداد سه نفر از آن‌ها دستگیر شده که بعد از تحقیقات مقدماتی به زندان اردبیل منتقل شدند و الان در زندان اردبیل بسرمی‌برند. ایلقار مؤذن‌زاده از فعالان مدنی آذربایجان و داستان‌نویس آذربایجانی‌ است که در مشکین شهر زندگی می‌کند، او در ۲۵ خرداد در محل کارشان دستگیر می‌شود و از آن موقع به مکان نامعلومی منتقل شده است. تنها آقای مؤذن‌زاده بعد از دو هفته زنگ زدند و از بازداشت خودشان خبر دادند و خانواده هنوز از محل بازداشت‌شان بی‌خبر بودند که در نهایت ایشان را به زندان اردبیل منتقل کردند و الان در زندان اردبیل بسر می‌برند.

به نظر شما آذری‌ها چه نگاهی نسبت به اعتراض‌های بعد انتخابات دور دهم دارند؟


علی‌رغم این که آذربایجانی‌ها این مبارزات و اعتراضات را اعتراضاتی مدنی و دموکراتیک می‌دانند و این مبارزات را بازتاب خواسته‌های ملت می‌شناسند که خواسته‌هایی دموکراتیک آنها علیه ظلم و ستم می‌دانند، اما فعالین آذربایجانی از این که فعالین و روشن‌فکران فارس در سال ۲۰۰۶ در خرداد سال ۸۵ و در هنگام توهین روزنامه‌ی ایران به آذربایجانی‌ها در مقابل سرکوب مردم آذربایجان ساکت بودند از این مسئله ناراحت هستند. علی‌رغم این ناراحتی و برخلاف بعضی از روشن‌فکرانی که آن‌زمان علیه ملت آذربایجان بیانیه‌هایی صادر کردند، آذربایجانی‌ها از ماهیت این مبارزات که در روزهای اخیر و در ماه اخیر بوده دفاع می‌کنند.

این که آذربایجان در مقابل این اعتراضات سکوت کرده، این سکوت به معنی این نیست که از جمهوری اسلامی و از حکومت ایران دفاع می‌کند. آن‌ها می‌گویند عدم توافق بر سر شرایط موجود بین آن‌ها و اعتراض کنندگان یک نوع تفاوت در فکر کردن است و علاوه برآن بودن آقای موسوی در رأس این اعتراضات بودنش یک دلیل دیگری است که آذربایجانی‌ها نخواستند وارد معادلات جناحی داخل حاکمیت شوند.