نیم‌روز به نیمه‌ی روز هم نرسید

اردوان روزبه

قرار بود نشریه‏ی «نیم‏روز» با بیشتر اعضای تحریریه‏ی نشریه‏ی توقیف شده‏ی «شهروند امروز» و با سردبیری محمد قوچانی تهیه و منتشر شود. اما انتشار آن پیش از آغاز متوقف شد.

به هر حال «نیم‌روز» آغاز نکرده پایان یافت... با رضا خجسته رحیمی که قرار بود دبیر تحریریه‏ی این نشریه باشد در مورد «نیم‌روز» که نارسیده تمام شد، گفت و گو کرده‌ام.

چرا این نشریه قبل از انتشار توقیف شد‌؟

هنوز هیچ حکم رسمی به مسئولان «نیم‏روز» در مورد توقیف آن ابلاغ نشده است. روزهای آخر آذر‌ماه به محض این‏که آگهی انتشار نشریه‏ی «نیم‏روز» در برخی از روزنامه‏های تهران منتشر شد، ساعاتی بعد، از طرف معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد با مدیر مسئول مجله تماسی گرفته شد.

طی این تماس اعلام شد: «مجوز شما باطل شده و به خاطر انتشار نامنظم، نمی‏توانید نشریه را منتشر کنید.» زمانی که مدیر مسئول اشاره می‏کند: «‌ما انتشار نشریه را اعلام کرده‏ایم و نشریه به طور مرتب امسال منتشر شده»، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد اعلام کرده است:

«پس سال گذشته، شما منظم منتشر نکرده‏اید.» این صحبت کاملاً نشان می‏دهد که بهانه‏تراشی و بهانه‏جویی هدف‏مند و سیاسی برای جلوگیری از انتشار نشریه بوده است.

توقیف این نشریه تنها در صورتی ممکن بود که جلسه‏ی هیأت نظارت بر مطبوعات برگزار شده باشد. در حالی که طی هفته‏ی گذشته و این هفته، جلسه‏ی هیأت نظارت بر مطبوعات برگزار نشده و وقتی این کار به راحتی و سادگی خارج از روال قانونی صورت می‏گیرد، نشان‏دهنده‏ی این است که احتمالاً برخی از مقامات عالی‏رتبه‏ی نظام دستور توقیف و تعطیلی نشریه را داده‏اند.

آیا «نیم‏روز» به خاطر این‏‏که می‏خواست پا جای پای «شهروند امروز» بگذارد، توقیف شد؟

البته بعد از این‌که مدیر مسئول اعلام کرد نشریه به صورت منظم منتشر می‏شود، قرار بر این شد که روز شنبه، سی‌‌ام آذز گفت و گوهایی را با مقامات وزارت ارشاد داشته باشد و اگر این گفت و گوها مثمرالثمر باشد، نشریه منتشر ‏شود.

ولی آن‏چه مشخص است، به نظر می‏آید که نظام سیاسی ایران با توجه به مشکلاتی که در آستانه‏ی انتخابات ریاست جمهوری در ایران دارد، نمی‏خواهد تیم مطبوعاتی که سابقه‏ی کارش را در «شرق»، «هم‏میهن» و «شهروند» نشان داده دور هم جمع شود و یک کار مطبوعاتی انجام دهند و قصد پاشاندن و متلاشی کردن این تیم مطبوعاتی را که یکی از تیم‏های قوی مطبوعاتی در ایران است، دارد.

اگر «نیم‏روز» مجوز نگیرد، فکر می‏کنید حرکت بعدی برای شما و تیم روزنامه‏نگارانی که «شهروند امروز» را منتشر می‏کردند، چه خواهد بود؟

واقعیت این است که نظام سیاسی دارد تمام درها را روی بچه‏های مطبوعاتی می‏بندد. این بچه‏ها بالاخره روزنامه‏نگار هستند و باید از حداقل امنیت شغلی برخوردار باشند. در حالی که از این حداقل‏ها برخوردار نیستند.

به نظر می‏رسد، نظام سیاسی دارد کاری می‏کند که هزینه‏های کار کردن با این تیم مطبوعاتی آن‏قدر برای سرمایه‏گذاران و مدیران مطبوعات بالا برود که خود آن‏ها برای کار به سمت این تیم نیایند.

واقعیت این است که این بچه‏ها روزنامه‏‏نگار هستند و باید زندگی‏شان را به شکل حرفه‏ای، از طریق روزنامه‏نگاری تأمین کنند. اما اگر تمام راه‏ها روی این روزنامه‏نگارها بسته شود، مشخص نیست آن‏ها از چه طریقی باید کار حرفه‏ای خود را ادامه دهند.