صلح در دستان ندا

نیک‌آهنگ کوثر

ایران می‌تواند زندان بزرگ روزنامه‌نگاران نام گیرد، یا مرکز اعدام مجرم‌های نوجوان، اما هر چه هست، اعدام کسی که در نوجوانی مرتکب قتل شده، آن‌هم در روز جهانی مخالفت با اعدام نشانه‌ی خوبی نیست. در ایران سمبل‌ها و نشان‌ها اهمیت زیادی دارند و نمی‌شود به راحتی از کارهای نمادین نظام گذشت.

رویترز گزارشی دارد از مشارکت خانواده مقتول در اعدام قاتلی که در نوجوانی مرتکب جرم شده است. وقتی تلاش‌های گروه‌های مختلف و نیکوکاران در ایران به نتیجه نرسید، آخر سر این مادر احسان نصراللهی بود که طناب را بر گردن بهنود شجاعی انداخت.

به گزارش رویترز، ایران از سال ۱۹۹۰ تا کنون ۴۲ نفر نوجوان را اعدام کرده است. در این باب، تنها دو کشور عربستان سعودی و یمن همچون ایران عمل می‌کنند. این در حالی است که ایران در مقابل مدعی است که اعدام مجرمین را بعد از رسیدنشان به سن ۱۸ سالگی صورت می‌دهد.

ماه پیش بود که اتحادیه اروپا در نامه‌ای، نگرانی خود را از اعدام بهنود شجاعی و دو نوجوان دیگر اعلام کرد و خواستار پایبندی ایران به کنوانسیون‌های بین‌المللی شد. این اتحادیه خواستار جای‌گزینی مجازات‌هایی دیگر برای مجرمان کم سن و سال شده بود.

آسوشیتدپرس هم دیروز گزارشی داشت از احکام اعدام سه نفر از کسانی که در دادگاه معترضین به تقلب انتخابات محاکمه شده بودند. دادگاه دو نفر را عضو انجمن پادشاهی و نفر سوم را عضو گروه مجاهدین خلق معرفی کرده و هر سه متهم به تلاش برای براندازی نظام بوده‌اند.

گرچه نام کامل متهمین از سوی دادگاه اعلام نشد، اما سازمان عفو بین الملل اعلام کرد که یکی از متهمین، محمد علی زمانی بوده است که به دادگاه او را به خاطر عضویت در گروهی مدافع پادشاهی، مفسد‌فی‌الارض دانسته است.

سازمان عفو بین‌الملل اظهار نگرانی کرده که حکم اعدام زمانی، راه را برای اعدام کسانی دیگر با اتهام‌های مشابه باز خواهد کرد.

محمدعلی زمانی اعتراف کرده بود که در شهر اربیل عراق با یک مأمور آمریکایی به نام «فرنک» دیدار و از او پول دریافت کرده بود. گروه‌های حامی حقوق بشر و چهره‌های منتقد روند دادرسی را زیر سؤال برده‌اند و اعتراف‌هایی نظیر اعتراف زمانی را تحت فشار خوانده‌اند.

«اثری از ویم کروول در حمایت از جنبش سبز مردم ایران»

اما اخبار دیگر صبح امروز هم چندان خوش نیستند. گرچه هر سال رئیس‌جمهوری ایران گاه‌به‌گاه نوید اخبار خوش هسته‌ای می‌دهد، اما خبر ناخوش امروز مربوط به قطع همکاری شرکت‌ها و مؤسسات انگلیسی با بانک ملت و خطوط کشتی‌رانی ایران به خاطر نگرانی از ارتباط این دو مؤسسه‌ی ایرانی در مبادلات هسته‌ای بوده است.

رویترز گزارش می‌دهد که خزانه‌داری انگلستان ضمن تقدیر از انجام گفت‌وگوهای شش قدرت جهانی با ایران، تأکید کرده است که جمهوری اسلامی کماکان به دنبال غنی سازی و فعالیت‌های موشکی دوربردش در تقابل با قطع‌نامه‌های شورای امنیت سازمان ملل است.

خزانه‌داری انگلیس در بیانیه خود سازمان کشتی‌رانی را متهم به حمل و نقل قطعات مرتبط با برنامه‌های هسته‌ای و موشکی کرده است. بانک ملت نیز متهم است که امکان نقل و انتقالات مالی یکی از شرکت‌های مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای ایران را فراهم کرده است.

مجله نیوزویک امروز در وبلاگ خود مطلبی دارد در باره رویکرد متفاوت رئیس جمهوری برزیل نسبت به مبارزات بعد از انتخابات ایران.

لولا، معترضین به انتخابات را بازنده‌هایی توصیف کرده که با دولت در افتاده‌اند، درگیری‌های بعد از انتخابات را با درگیری‌های طرفداران فوتبال بعد از مسابقه مقایسه کرد.

نویسنده مطلب معتقد است که لولا که در اجلاس اخیر سران سازمان ملل رفتاری دوستانه با احمدی‌نژاد داشته است، می‌خواهد برزیل را در عرصه بین‌المللی تبدیل به نیرویی پیشرو کند، تا این‌که بخواهد پیروی سیاست‌های دیگر رهبران جهانی باشد.

با آن‌که برزیل صاحب یکی از زنده‌ترین نظام‌های دموکراتیک دنیا است، اما در عرصه سیاست خارجی موضع‌گیری‌هایش چندان با نظام‌های دموکراتیک دنیا هم‌خوان نیست.

لس‌آنجلس تایمز دیروز سخنان خاتمی که امروز ۶۶ ساله شد را نقل کرد. خاتمی گفته بود که معترضین کوتاه نخواهند آمد.

سید محمد خاتمی در حضور عده‌ای از مردم یزد گفت که: در دنیایی به سر می‌بریم که جهان پذیرفته است دیگر حکومت‌ها نمی‌توانند حکومت‌های مستبدی باشند که از بالا بر مردم تحمیل شوند و فقط آن‌ها حق داشته باشند فرمان‌روایی کنند و مردم مجبور به اطاعت محض و مطلق از آن‌ها باشند، بل‌که این نتیجه به دست آمده است که حکومت مطلوب حکومتی است که برآمده از مردم باشد و از مردم نمایندگی کند و در نتیجه در برابر حقوق مردم نیز مسؤول است.»

اما این تنها خاتمی نبود که خبر ساز شد. میرحسین موسوی و مهدی کروبی بعد از دیدار اخیرشان گویی جو سکوت را شکسته‌اند. به گزارش خبرگزاری فرانسه، این دو خواستار حضور در صدا و سیما و اثبات ادعاهایشان در باره تقلب انتخاباتی شده‌اند.

نخست وزیر سابق ایران در کنار رئیس اسبق مجلس مصمم هستند که به این طریق، مقام‌های نظام را که مدعی‌اند این دو هیچ سندی از تقلب مورد ادعای خود ندارند را به چالش بکشند.

مهدی کروبی گفته است که: برخى درباره انتخابات به گونه‌اى سخن مى‌گويند كه گويى هيچ اتفاقى نيفتاده است. نه خانى رفته نه خانى آمده است. مى گويند تقلب نشده است. اگر تقلب نشده پس اين اعتراضات چيست؟

اما شاید جذاب‌ترین یادداشت یکی از روزنامه‌های بزرگ آمریکا شمالی برای ایرانیان، نوشتاری بود که در روزنامه واشینگتن‌پست به چاپ رسید. نویسنده، ندا آقا سلطان را برنده جایزه صلح روزنامه می‌داند.

«صدای ندا زنده می‌ماند. اثر گوستاو مورنسلی»

این یادداشت نگاهی دارد به جایزه‌ای که شاید باراک اوباما مستحقش نباشد، اما تقصیر او هم نبوده که او را برنده اعلام کرده‌اند.

با آن‌که کمیته نوبل گفته با این اقدام خود خواسته به تلاش‌های اوباما برای ایجاد صلح جهانی و مشارکت میان ملت‌ها تأثیر بگذارد، اما یادداشت‌نویس واشینگتن‌پست نوشته است که ای کاش این جایزه زمانی داده می‌شد که تلاش‌های مورد بحث نتیجه هم داده بود.

نویسنده ادامه می‌دهد که شاید کمیته نوبل گزینه بهتری هم می‌داشت. امسال صدها هزار نفر از حق رأی خود و آزادی بیان خود دفاع کردند. ده‌ها نفر جانشان را از دست دادند و یا به زندان افتادند.

یکی از کسانی که جانش را از دست داد، ندا آقا سلطان بود که به دست نیروهای وابسته به حکومت کشته شد. نویسنده توضیح می‌دهد که ندا تبدیل به سمبل از خود گذشتگی جنبش دموکراسی‌خواهی ایران در عرصه جهانی شده است.

اما رئیس جمهوری آمریکا نیز در روز جمعه اعلام کرد که جایزه‌اش را تقدیم به زن جوانی می‌کند كه حتا با وجود مواجهه با ضرب و شتم و گلوله به تظاهرات سکوت می‌رفت... اما نامی از ندا آقا سلطان و کشورش نبرد. شاید به خاطر مسائل سیاسی که می‌خواهد با ایران وارد گفتگو شود.

این مسأله ثابت کرد که هنوز فضای دیپلماسی برای برقرار ارتباط و مشارکت میان ملت‌ها پر تنش است. شاید اگر کمیته نوبل، جایزه صلح امسال را به ندا آقا سلطان می‌داد، نگرانی‌های باراک اوباما هم در این باب رفع می‌شد.

.