فرصت کم است، جلو جنگ را بگیرید

برگردان: داریوش رجبیان

هفته‌نامه‌ی ابزرور لندن در سرمقاله‌ی اين هفته‌اش، زیر عنوان «برای جلوگیری از جنگ با ایران فرصت اندکی مانده است»، می‌نویسد:

یک ایران هسته‌ای صلح و امنیت جهانی را بشدت تهدید خواهد کرد و باعث آغاز مسابقه‌ی تسلیحاتی مرگباری میان ایران، عربستان سعودی، مصر، ترکیه، اسراییل و پاکستان خواهد شد. همچنین احتمال وقوع یک جنگ هسته‌ای و دست یافتن تروریست‌ها به سلاح هسته‌ای را نیز قوی‌تر خواهد کرد.

بدین خاطر، ایالات متحده‌ی آمریکا و اتحادیه‌ی اروپا تفاهم دارند که باید ایران را مهار کرد. اما در مورد نحوه‌ی انجام این کار توافق اندک است.

آمریکا طی هفته‌ی جاری در سازمان ملل یک حمله‌ی دیپلماتیک تازه را آغاز خواهد کرد. واشنگتن می‌خواهد مذاکرات در مورد صدور قطعنامه‌ی جدید شورای امنیت را آغاز کند. قرار است این قطعنامه دولت ایران را به خاطر ادامه‌ی برنامه‌ی هسته‌ای‌اش محکوم کند و علیه ایران تحریم‌های سخت‌تری اعمال شود.

ابزرور معتقد است که آمریکا موفق نخواهد شد به‌سادگی در شورای امنیت به خواسته‌اش برسد. روسیه می‌خواهد منتظر بماند و ببیند که دو قطعنامه‌ی قبلی و تحریم‌های موجود چه پیامدهایی خواهد داشت. در این میان تهران با «برنامه‌ی کاری» آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای مشکلی ندارد و حاضر است به پرسش‌ها در مورد برنامه‌ی هسته‌ای‌اش پاسخ دهد، اما غنی‌سازی اورانیوم را متوقف نکند. بریتانیا، فرانسه و آلمان در مورد این برنامه خوشبین نیستند. ایالات متحده‌ی آمریکا این برنامه را خبطی بیش نمی‌داند. ایرانیان هم حق دارند خوشبین نباشند؛ آنها لفاظی‌های برخی از مقامات آمریکا را می‌شنوند و به نتیجه‌ای می‌رسند که هر کاری بکنند یا نکنند، مورد حمله واقع خواهند شد. از این رو آنها احتمالا به این استنتاج برسند که بهتر است با شتاب بیشتر سمت دستیابی به سلاح بازدارنده‌ی هسته‌ای جلو بروند.

در ادامه‌ی سرمقاله‌ی ابزرور می‌خوانیم:

این درست است که ایالات متحده به‌طور فزاینده‌ای جنگجو می‌شود. توازن قدرت در دولت بوش به سود دیک چنی، معاون رییس جمهوری، و به زیان کاندولیزا رایس، وزیر خارجه، در حال تغییر است.

این تغییر در توازن قدرت به معنای کم رنگ شدن نفوذ دیپلماتیک بریتانیا بر آمریکا نیز هست. دکتر رایس بیشتر از دیک چنی مایل است به سخنان متحدان آمریکا گوش دهد. اما لندن از اهرم‌های دیپلماتیک در ایران نیز برخوردار است. هرچند پرده‌برداری از نبردهای درونی قدرت در ایران ساده نیست، بریتانیا برای فرستادن پیامی روشن اما محرمانه به تهران، ارتباطات بیشتری دارد.

ابزرور می‌نویسد:
آن پیام باید ساده باشد: هنوز هم می‌توان از جنگ جلوگیری کرد. برای این کار باید بازهای آمریکا از بهانه‌های آشکارشان برای حمله محروم شوند و کبوتران به خاطر تلاش‌های دیپلماتیک‌شان اجر ببینند. آن راه حل، ترک تظاهر به سرگرمی با «برنامه کاری» آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای و تعهد به تعلیق بی‌درنگ غنی‌سازی اورانیوم است.

ایالات متحده محکوم به حمله بر تأسیسات هسته‌ای ایران نیست. اما بزودی لابد کاسه‌ی صبرش از دیپلماسی لبریز خواهد شد.

منبع